Ο Δημήτρης Γρηγοράκης μας λέει ότι τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι γένους... θηλυκού

Ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζονται συχνότερα σε συγκεκριμένους πληθυσμούς. Για παράδειγμα, ο λύκος είναι συχνότερος στις γυναίκες αφρικανικής και ισπανικής καταγωγής απ’ ό,τι στις γυναίκες της καυκάσιας φυλής που προέρχονται από την Ευρώπη. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα και το σκληρόδερμα προσβάλλουν σε μεγαλύτερο ποσοστό κάποιες κοινότητες ιθαγενών κατοίκων απ’ ό,τι τον γενικότερο αμερικανικό πληθυσμό.

Τα αυτοάνοσα νοσήματα όπως φαίνεται, κάνουν… φυλετικές διακρίσεις (εικόνα).

Η μεγάλη πλειονότητα που προσβάλλεται από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα είναι γυναίκες και πιο συγκεκριμένα 78%, δηλαδή 8 στους 10 ανθρώπους (Fairweather 2008).

Ειδικότερα, πιο επιρρεπείς είναι οι γυναίκες που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία, σύμφωνα με τον διαιτολόγο-διατροφολόγο Δημήτρη Γρηγοράκη στο logodiatrofis.gr.

Ορισμένα αυτοάνοσα, όπως το σύνδρομο Sjogren, οι θυρεοειδίτιδες και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, προσβάλλουν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες σε αναλογία 9 ή 10:1 (Βλ. εικόνα).

Ο λόγος για την υψηλή επικράτηση των αυτοάνοσων νοσημάτων στις γυναίκες είναι ασαφής. Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι μπορεί να οφείλεται στη διαφορετική ανά φύλο απόκριση των κυτταρικών υποπληθυσμών Th1, Th2 και Th17 και στις επιπτώσεις των φυλετικών ορμονών στην παθογένεση των νόσων.

Εικόνα: Επίπτωση διάφορων αυτοάνοσων παθήσεων ανά φύλο.

Οι επιδημιολόγοι δεν θεωρούν τυχαία τη διαρκώς αυξανόμενη επίπτωση των αυτοάνοσων νοσημάτων στις γυναίκες, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες, καθώς αυξάνονται εκείνες όπου διαβιώνουν πλέον σε αποστειρωμένο περιβάλλον (κλιματισμός, καθημερινό μπάνιο κ.λπ.) και φυσικά γίνονται όλο και πιο ευάλωτες στην απορρύθμιση του ανοσοποιητικού.

Οι κοινωνικές, οικονομικές και υγειονομικές συνέπειες των αυτοάνοσων είναι σημαντικές και επεκτείνονται όχι μόνο στην οικογένεια, αλλά και στους φίλους, στους συναδέλφους και στους εργοδότες των ασθενών.