Η Τίνα Αλεξοπούλου παρουσιάζει εξαιρετικό μουσικό αφιέρωμα με τίτλο "Αξέχαστη Μελίνα" - Μιλάει στο eirinika.gr για την περιοδεία στην Γαλλία (φώτο)

«Αξέχαστη Μελίνα, 25 χρόνια ήδη…». Η παράσταση που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2014 στο Θέατρο La Reine Blanche στο Παρίσι, ανήμερα της επετείου των 20 χρόνων από τον θάνατο της σταρ και πολιτικού, με τίτλο «20 χρόνια… χωρίς Μελίνα» επαναλαμβάνεται την Τετάρτη 6 Μαρτίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Τίνα Αλεξοπούλου, πλαισιωμένη από πέντε εξαιρετικούς μουσικούς, με οδηγό 20 τραγούδια που ερμήνευσε η Μελίνα, θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στη ζωή και στο έργο της .

Η Τίνα Αλεξοπούλου μιλά αποκλειστικά στο eirinika.gr και αφηγείται πως ξεκίνησε το σπουδαίο εγχείρημα, μας λέει πως προσέγγισε η ίδια την Μελίνα, και πως υποδέχθηκαν την παράσταση οι Γάλλοι.

*Η ιδέα να παρουσιαστεί ένα αφιέρωμα στη Μελίνα ήταν του Γάλλου μουσικού Pierre Maraval

* Στην αρχή δίστασα λίγο όταν αγγίζεις ένα μύθο στην Ελλάδα είναι βέβαιο ότι θα  υπάρξουν αρνητικές αντιδράσεις

* Η προετοιμασία της παράστασης ήταν ένας μαραθώνιος που κράτησε ενάμιση χρόνο - Με βοήθησε πολύ ο Σπύρος Μερκούρης - αδερφός της Μελίνας

*Την στιγμή που κατέβαινε την σκάλα ο Σπύρος Μερκούρης για να έρθει στο θέατρο τον αντίκρισα και ένιωσα σαν να έρχεται η ίδια η Μελίνα και ξαφνικά με έπιασε μια βαθιά συγκίνηση. Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα μου.. και σε 5 λεπτά θα ξεκινούσε η παράσταση

*Στην πρεμιέρα στο Παρίσι ο κόσμος χειροκροτούσε όρθιος στο τέλος - Μπήκαμε στις κουίντες κι ο κόσμος φώναζε "encore"  Βγήκαμε στη σκηνή τρεις φορές

* Οι Γάλλοι δεν την αγαπούν τη Μελίνα - Τη λατρεύουν. Ξέρουν απέξω όλα τα τραγούδια της

Πως ξεκίνησε η ιδέα της παρουσίασης της ζωής ενος μύθου πια της αξέχαστης Μελίνας ; 

H ιδέα ήταν του Γάλλου μουσικού Pierre Maraval.Ήταν σε διακοπές στην Ελλάδα με την σύζυγο του το καλοκαίρι του 2012 και με άκουσε τυχαία να τραγουδάω στα γαλλικά.

Η προφορά μου του θύμισε της Μελίνας. Άρχισε να πλάθει την ιδέα στο μυαλό του αφού γνωριστήκαμε μου πρότεινε. «Πως θα σου φαινόνταν τον Μάρτιο του  2014 να παρουσιάσουμε ένα αφιέρωμα για την Μελίνα Μερκούρη στο Παρίσι;»

Στην αρχή δίστασα λίγο. Είναι βαρύ το όνομα, η προσωπικότητα της καταιγιστική.  Εγώ δεν θα τολμούσα ποτέ να σκεφτώ από μόνη μου, να παρουσιάσω ένα αφιέρωμα για την Μελίνα γιατί όταν αγγίζεις ένα μύθο στην Ελλάδα είναι βέβαιο ότι θα  υπάρξουν αρνητικές αντιδράσεις.

Αλλά από την άλλη μεριά το συζητήσαμε και αποφασίσαμε οτι θα ετοιμάζαμε ένα αφιέρωμα που να τιμά την μνημη και το έργο της. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να την μιμηθώ. Απλώς θα ήμουν το μέσο να ξετυλιχτεί η συναρπαστική ιστορία της ζωής της. Και έτσι κι έγινε. Με πολύ σεβασμό και αγάπη. 

θα μπορούσατε να μας περιγράψετε  τα στάδια γιά την προετοιμασία ενος τόσο φιλόδοξου project 

Με το που πήρα την απόφαση να βουτήξω στα βαθιά, ξεκίνησε ένας μαραθώνιος που κράτησε ενάμισι χρόνο. Καθώς έχω τελείωσει και το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών με βοήθησε στην σκέψη και στα εργαλεία για να συγκεντρώσω το υλικό. Αλλα πρόκειται για ένα τεράστιο υλικό!

Τραγούδια , συνεντεύξεις, βραβεία, χιλιάδες φωτογραφίες, αφίσες,18 ταινίες, ντοκυμαντέρ για την δικτατορία... Τι να κρατήσεις και τι να αφήσεις απέξω σε μια παράσταση που έπρεπε να έχει διάρκεια 90 λεπτά!

Μου είχε τονίσει ο Pierre ότι στο γαλλικό κοινό δεν αρέσουν παράστασεις πάνω από μια μιση ώρα. Έτσι σταχυολόγησα τα πιο σημαντικά αποσπάσματα από συνεντεύξεις και εκπομπές, τα δέσαμε σε ολιγόλεπτα βίντεο τα οποία εμφανίζονται σε ορισμένα σημεία στην παράσταση.

Επίσης, είχα την τύχη να δεχτεί ο αδερφός της Μελίνας να μου παραχωρήσει μια συνέντευξη και από τις διηγήσεις του μεταφέρω κάποιες στιγμές της ζωής της.

Επίσης υπάρχουν μικρά κείμενα –αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία της που διαβάζω κατά την διάρκεια της παράστασης. Όσο αφορά την μουσική καταλήξαμε σε 20 τραγούδια. Τα περισσότερα από αυτά είναι  μεταφρασμένα και στις 2 γλώσσες καθώς όταν η Μελίνα ήταν στη εξορία στην Γαλλία διασκεύασε πολλά ελληνικά τραγούδια στην γαλλική ενώ παράλληλα Γάλλοι συνθέτες και στιχουργοί της έγραψαν τραγούδια τα οποία μετά μεταφράστηκαν στα ελληνικά. 

Οι προετοιμασίες συνεχίστηκαν με πολλές πρόβες μέσω skype με τον Pierre για να βελτιώσω την προφορά μου σε κάποια σημεια, ατελείωτα mail για τα τελικά κείμενα, επιμέλεια των μεταφράσεων των κειμένων από την Μαίρη Μουζάκη που με βοήθησε πάρα πολύ, πρόβες με τους μουσικούς, επιμέλεια κίνησης με την Έλενα Λιναρδάκη, αλλαγές, διορθώσεις και πολύ δουλειά για να πάρει το πολυσύνθετο αφιέρωμα την μορφή που έχει πάρει σήμερα. 

 Για σας η Μελίνα ποια είναι ; Προλάβατε να την γνωρίσετε ; Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά της που κρατήσατε απο την σπουδαία προσωπικότητα & που δίνετε εμφαση

στην παρουσίαση της  ;  

Δυστυχώς δεν την γνώρισα ποτέ από κοντά αλλά όπως σας είπα γνώρισα τον αδερφό της Σπύρο Μερκούρη. Εκτός από την συνέντευξη, μου έκανε την τιμή να έρθει στην παράσταση στο Ιδρυμα Μουσικής και Εικαστικών Τεχνών Β & Μ Θεοχαράκη.

Την στιγμή που κατέβαινε την σκάλα για να έρθει στο θέατρο τον αντίκρυσα και ένιωσα σαν να έρχεται η ίδια η Μελίνα και ξαφνικά με επιασε μια βαθιά συγκίνηση. Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυα μου.. και σε 5 λεπτά θα ξεκινούσε η παράσταση…Σαν να δέχτηκα ένα μεγάλο κύμα της ενέργειας της. Δεν μπορω να το εξηγήσω. 

Επιπλέον,μπορεί να μην την γνωρισα προσωπικά αλλά ζω και απολαμβάνω το αποτέλεσμα του έργου της. Καταρχήν, ητάν εκείνη που δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Και είχα την τύχη να παίξω σαν ηθοποιός (έχω τελειώσει το Εθνικό Θέατρο) στο ΔΗΠΕΘΕ Λαμίας στην παράσταση "Προμηθέας Δεσμώτης" σε περιοδεία και στο Ηρώδειο. 

Επίσης, προστάτεψε την περιοχή της Επιδάρου ώστε να μην χτιστούν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες κοντα στον αρχαιολογικό χώρο και έτσι έμεινε αναλλοίωτο το τοπίο. Ήταν η πρώτη που πρότεινε την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων στην Αθήνα, ένα έργο που χαιρόμαστε όλοι με την μεγάλη διαδρομή που συνδέει την Πλάκα μέχρι τον Κεραμεικό. Και φυσικά το Μουσείο της Ακρόπολης που είναι κόσμημα για όλους τους Έλληνες.

 Και κάτι πιο προσωπικο, μικρότερης κλίμακας αλλα δείχνει το ενδιαφέρον της για όλα. Η μητέρα μου ήταν ιδρυτικό μέλος της Θεατρικής Ομάδας Σάμου. Μου διηγήθηκε ότι όταν είχε έρθει η Μελίνα για να εγκαινιάσει την νέα πτέρυγα του αρχαιολογικού Μουσείου της Σαμου, την κάλεσαν με την ευκαιρία να παρακολουθήσει την παράσταση της ομάδας στην αίθουσα του Δήμου.

Ήρθε και ενώ της άρεσε πολύ το έργο δεν μπορούσε να καθίσει στα ομολογουμένως άβολα και φθαρμένα καθίσματα. Τους ειπε «ωραία η παράσταση αλλά δεν μπορεις βρε παιδί μου να καθίσεις σ’αυτά τα πραγματα». Υποσχέθηκε να τους στείλει χρήματα να αλλάξουν τις θέσεις. Το ‘πε και το κανε. Δεν το ξέχασε. Πραγματικά μετα απο λίγο καιρό ήρθε το κονδύλι και αλλάξαν τα καθίσματα στην αίθουσα! 

Η ανταπόκριση στην Γαλλία ποια ήταν ; Πόσο αγαπιέται ακόμη ; Τι σας ελεγαν οι Γάλλοι που ηρθαν να σας δουν για εκείνη και για την παράσταση σας ;

Η ανταπόκριση ήταν απίστευτη! Στην πρεμιέρα στο Παρίσι είχα μεγάλη αγωνία αν θα αρέσει στο γαλλικό κοινό που είναι ερκετα απαιτητικό. 

Χειροκροτούσαν όρθιοι στο τέλος! Μετα την υπόκλιση πήγαμε στις κουίντες και ο κόσμος φώναζε encore!

Παίζουμε ακόμα ένα τραγούδι, υποκλινόμαστε  φεύγουμε. Ξανά! Μην σας τα πολυλογώ βγήκαμε 3 φορές! Ο κόσμος δεν ήθελε να φύγει.

Μας στήριξε βεβαίως  και η Ελληνική Κοινότητα Παρισίων και θα ήθελα να ευχαριστήσω την Πρόεδρο κ. Σέτα Θεοδωρίδη γι' αυτό, αλλά ο ενθουσιασμός των Γάλλων ήταν κάτι το ανέλπιστο…! Για την Νάντη το Ειδηδεογραφικό πρακτορείο της Βρετάνης  έγραψε «Στην Νάντη ο Θρίαμβος της Τίνας Αλεξοπούλου»! 

“Το κοινό της Βρετάνης ήταν σε τέλεια επικοινωνία με την Τίνα, οι άνθρωποι ήταν όρθιοι και τραγουδούσαν μαζί τα τραγούδια. Ζήσαμε μια στιγμή εξαιρετικής χαράς και ένα μοίρασμα εξωπραγματικό.»

Την λατρεύουν την Μελίνα στη Γαλλία.   Δεν την αγαπούν, την λατρεύουν. Σε πολλά μέρη οι Γαλλοι είναι περισσότεροι από τους Έλληνες. Ξέρουν τα τραγούδια της απ’εξω , τα σιγοτραγουδάνε.

Δεν το περίμενα αυτό. Περίμενα τον πιο πολύ ενθουσιασμό από τους Έλληνες που είμαστε από την φύση μας πιο εκφραστικοί. Αλλά και οι Γάλλοι να φωνάζουν "μπράβο"  στο τέλος να σηκώνονται να χορεύουν τον Ζορμπά.. Στην Ελβετία μέχρι και ο Δήμαρχος Γενεύης σηκώθηκε και χόρεψε μαζί μας!