Top Woman η δήμαρχος της Πόλης του Φωτός: Γιατί η Αν Ινταλγκό επονομάζεται "Η βασίλισσα δήμαρχος του Παρισιού" (φώτο)

Έχουν περάσει ήδη πέντε χρόνια από την βραδιά εκείνη της Κυριακής που οι υποστηρικτές της Αν Ινταλγκό γιόρταζαν με ένα πάρτι τα επινίκια μπροστά στο δημαρχείο της γαλλικής πρωτεύουσας και η ίδια ευχαριστούσε το Παρίσι για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό της με μπαλόνια που έγραφαν Merci Paris.

Την ημέρα εκείνη η υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος εξελέγη με 54% δήμαρχος στον μεγαλύτερο δήμο της Γαλλίας--η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στην ιστορία της Πόλης του Φωτός. Τώρα πρόκειται να ξεκινήσει επισήμως την εκστρατεία για την επανεκλογή της το 2020.

Το έργο της στον δήμο του Παρισιού της δίνει ένα προβάδισμα ενόψει των δημοτικών εκλογών, αλλά δεν λείπει και η αυστηρή κριτική στο πρόσωπό της.

Πριν από λίγες μέρες, αμέσως μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην Νοτρ Νταμ, η δήμαρχος του Παρισιού πρότεινε την διεξαγωγή στην γαλλική πρωτεύουσα "μιας διεθνούς διάσκεψης δωρητών" για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων. Μια διάσκεψη η οποία θα υποδεχθεί "ειδικούς" και "θα μπορέσει να συγκεντρώσει κεφάλαια".

Η Αν Ινταλγκό κατάγεται από το Σαν Φερνάντο, κοντά στο Κάντιθ της Ανδαλουσίας. Η οικογένειά της μετακόμισε στη Γαλλία μετά το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου. Ο παππούς της ήταν σοσιαλιστής και είχε διαφύγει από την Ισπανία του Φράνκο, αναφέρει το Αθηναΐκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Οι γονείς της αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στη Γαλλία για μια καλύτερη τύχη. Το 1961 (όταν εκείνη ήταν δύο ετών) εγκαταστάθηκαν στη Λιόν. Είναι κόρη εντός ηλεκτρολόγου και μιας μοδίστρας και έχει μια αδερφή, την Μαρί.

Μετακόμισε στο Παρίσι το 1984. Έχει σπουδάσει νομικά και είναι μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος από το 1994. Δούλεψε σε δυο υπουργικά γραφεία, μεταξύ των οποίων αυτό της πρώην επικεφαλής του Σοσιαλιστικού κόμματος Μαρτίν Ομπρί.

Εκεί γνώρισε και τον σύζυγό της, τον Ζαν Μαρκ Ζερμέν, με τον οποίο έχει έναν γιο. Έχει δυο παιδιά από άλλες σχέσεις της, ένα εκ των οποίων φημολογείται πως είναι καρπός της σχέσης που φέρεται ότι είχε κάποια στιγμή το 2002 με τον Φρανσουά Ολάντ.

Σε αυτή τη σχέση οι κακές γλώσσες αποδίδουν τη γρήγορη ανέλιξή της στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας. Μάλιστα η Σεγκολέν Ρουαγιάλ, η πρώην σύντροφος και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του πρώην προέδρου Φρανσουά Ολάντ, έχει εκφράσει δημόσια τη ζήλια της και οι δυο γυναίκες έχουν συγκρουστεί.

Πιστή στην πολιτική της οικογένεια

Από το 2014 που εξελέγη, η Ινταλγκό ξεχώριζε: η πρώτη γυναίκα που κέρδισε τον δήμο της γαλλικής πρωτεύουσας είναι μια από τις προσωπικότητες του Σοσιαλιστικού Κόμματος με την μεγαλύτερη επιρροή στην πολιτική σκηνή της χώρας. "Δεν έπαιξε ποτέ το παιχνίδι του πολιτικού μηχανισμού. Κατάφερε να διατηρήσει την ελευθερία της παραμένοντας πιστή στην πολιτική της οικογένεια", λέει μια πηγή από τον στενό της κύκλο.

Μετά την σαρωτική νίκη του κόμματος που ίδρυσε ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν "Η Δημοκρατία Εμπρός!" (La République En Marche!, LREM) στο Παρίσι, στις βουλευτικές εκλογές του 2017--το νεόκοπο LREM κέρδισε 12 από τις 18 έδρες της πρωτεύουσας στην Εθνοσυνέλευση, ουσιαστικά εξοντώνοντας τους σοσιαλιστές βουλευτές--η σοσιαλίστρια δήμαρχος του Παρισιού σήμερα θεωρείται σύμβολο της αντίστασης σ' εκείνη την εκλογική νίκη.

Αναμφίβολα η δύσκολη μάχη της να περιορίσει το μποτιλιάρισμα στο Παρίσι είναι η σφραγίδα της θητείας της. Η πρωτοβουλία της αυτή επιδοκιμάζεται από τους υποστηρικτές της που εξαίρουν το πολιτικό της θάρρος. Υπάρχουν όμως και κάποιοι Παριζιάνοι που είναι σφόδρα αντίθετοι σε κάτι που οι ίδιοι θεωρούν ότι δυσκόλεψε τη ζωή τους.

Τα τελευταία χρόνια, έχουν αμαυρωθεί μερικές από τις ''πράσινες'' φιλοδοξίες της πρωτεύουσας. Καταρχάς ακυρώθηκαν τα σχέδια για την εφαρμογή της υπηρεσίας Autolib’ ( ένα σύστημα που θα επέτρεπε την εύκολη ενοικίαση ηλεκτρικών αυτοκινήτων).

Δεύτερον, η αλλαγή παρόχου για το Vélib’, το σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων που ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο και στα υπόλοιπα συστήματα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αποδείχτηκε μια καταστροφική κίνηση. Επιπλέον, η μετατροπή σε πεζόδρομο της οδού κατά μήκος της δεξιάς όχθης του Σηκουάνα συναντά το ένα μετά το άλλο εμπόδιο, ενώ παραμένουν τα προβλήματα της καθαριότητας και της παρουσίας ποντικών στην πρωτεύουσα.

Η Ινταλγκό θέλει να μετατρέψει την οδό κατά μήκος της δυτικής όχθης σε έναν νέο χώρο περιπάτου και αναψυχής 3,3 χιλιομέτρων για τουρίστες και κατοίκους της πόλης. Όμως αυτό φαντάζει εφιαλτικό για πολλούς από τους 45.000 αυτοκινητιστές που περνούν κάθε μέρα και μελλοντικά δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν πια τον δρόμο αυτόν.

Οι επικριτές της Ινταλγκό φοβούνται ότι, εάν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, θα γίνει ακόμη πιο οξύ το κυκλοφοριακό χάος στο Παρίσι. Ένα σχέδιο «ανείπωτης βλακείας», το χαρακτήρισε ο Πιερ Σασερέ από τον Σύνδεσμο «40 εκατομμύρια Οδηγοί».

Η διαφωνία για αυτήν την στενή λωρίδα ασφάλτου κατά μήκος του Σηκουάνα εντάσσεται στη γενικότερη διένεξη για το πώς θα διαμορφωθεί το μελλοντικό πρόσωπο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Η ίδια η Ινταλγκό κάνει λόγο για ανάκτηση της όχθης του ποταμού. Η δήμαρχος και οι εταίροι της από το γαλλικό οικολογικό κόμμα βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση με το λόμπι του αυτοκινήτου. Έχουν πειστεί ότι θα πρέπει να περιοριστεί η κυκλοφορία στο Παρίσι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Άλλωστε, είναι γεγονός ότι 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι εκτίθενται σε ατμοσφαιρικούς ρύπους που είναι πολύ πιο υψηλοί από τα επιτρεπόμενα όρια.

"Η βασίλισσα δήμαρχος του Παρισιού"

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο "Η βασίλισσα δήμαρχος του Παρισιού" ο δημοσιογράφος Φρανσουά Ντελετράζ, αρχισυντάκτης του περιοδικού της συντηρητικής εφημερίδας Le Figaro, χαρακτηρίζει την Ινταλγκό αυστηρή, άκαμπτη και αυταρχική. Στο βιβλίο που κυκλοφόρησε στις 3 Απριλίου, έναν χρόνο πριν από τις δημοτικές εκλογές, ο συγγραφέας την κατηγορεί ότι αύξησε εξωφρενικά το χρέος της πόλης (από 3,6 δισ ευρώ σε έξι δισ ευρώ μέσα σε μια τετραετία) με τα σχέδιά της κοινωνικής στέγασης και το οικονομικό ''φιάσκο" των αρχιτεκτονικών της σχεδίων, ανάμεσά τους η νέα Φιλαρμονική και ο πανάκριβος θόλος της Λε Αλ.

Μέσα από τις σελίδες του η Ινταλγκό κατηγορείται για ευνοιοκρατία επειδή φέρεται ότι έδειξε προτίμηση σε οργανώσεις που συνδέονται με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και ότι δαπάνησε εκατομμύρια για "ερασιτεχνικού" επιπέδου δημόσιες σχέσεις.

Ενώ το βιβλίο φαίνεται ότι αναγνωρίζει στην Ινταλγκό κάποιες ικανότητες για την εξασφάλιση της διοργάνωσης των Ολυμπιακών το 2024, στο τέλος την χτυπάει αλύπητα: η δήμαρχος έβαλε τις πομπώδεις διεθνείς φιλοδοξίες της πάνω από τις ανησυχίες των κοινών Παριζιάνων.

Στο μεταξύ, ο στενός κύκλος της δημάρχου θεωρεί ότι η Ινταλγκό τήρησε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. "Ως προς τα περιβαλλοντικά θέματα και την οικονομία, το έργο της κρίνεται θετικά. Το Παρίσι έχει επιστρέψει στην ομάδα με τις πιο δυναμικές πόλεις στην Ευρώπη (είναι τρίτη μετά το Λονδίνο και το Κέιμπριτζ, σύμφωνα με στοιχεία του 2018)", λέει ένα μέρος της ομάδας της. "Σε ό,τι αφορά τα σχέδιά της για τον κατασκευαστικό τομέα, πρόκειται για έργα που είχαν ξεκινήσει πολύ πριν από την θητεία της".

Μικρό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις

Παρά την κριτική που δέχεται, η Ινταλγκό θεωρείται φαβορί ανάμεσα στους υποψήφιους για την δημαρχία του Παρισιού το 2020.

Δημοσκόπηση της εταιρείας Ifop, που δόθηκε στη δημοσιότητα στα τέλη Μαρτίου, την εμφανίζει πρώτη για τον πρώτο γύρο των εκλογών λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιθανά σενάρια. Μια άλλη εταιρεία δημοσκοπήσεων, η Elabe, εμφανίζει την σοσιαλίστρια δήμαρχο να κερδίζει στα τέσσερα από τα έξι πιθανά σενάρια.

Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Μπρουνό Κοτρέ του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας CEVIPOF στο Παρίσι, "(η Ινταλγκό) είναι ένα μάχιμο πρόσωπο με δυναμική πολιτική ταυτότητα που μπορεί να λειτουργήσει προς όφελός της σε αυτή την εκστρατεία, η οποία πιθανόν θα είναι δύσκολη".

Ο κύκλος της, πάντως, παραδέχεται τις αστοχίες της. Θεωρεί όμως ευνοϊκή την παρούσα δυναμική. "Οι δυσκολίες που συναντήσαμε με το Vélib’ και το Autolib’ ξεπεράστηκαν και τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα στην πλατεία της Βαστίλης--οι ποδηλατόδρομοι και οι χώροι πρασίνου--θα έχουν ολοκληρωθεί σύντομα.

Θα πρέπει να διαχωρίζουμε την κριτική που ασκείται εις βάρος της σε εθνικό επίπεδο από τις αντιλήψεις των Παριζιάνων", λέει μια πηγή που πρόσκειται στην δήμαρχο.

Η Πόλη του Φωτός είναι προφανώς περιζήτητη. Στις 27 Μαρτίου δύο υπουργοί της κυβέρνησης Μακρόν παραιτήθηκαν για να θέσουν υποψηφιότητα για την δημαρχία: ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Μπενζαμέν Γκριβό, ο οποίος θεωρείται ότι είναι ο ''εκλεκτός'' του Μακρόν, και ο υφυπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Μουνίρ Μαζουμπί.

Ο βραβευμένος μαθηματικός και βουλευτής του κόμματος La République en Marche, ο Σεντρίκ Βιλανί, πρώην συνεργάτης της Ινταλγκό, επίσης σκοπεύει να είναι υποψήφιος.

Από το συντηρητικό στρατόπεδο, ένα όνομα ξεχωρίζει, αυτό της Ρασιντά Ντατί, της πρώην υπουργού Δικαιοσύνης επί Νικολά Σαρκοζί, η οποία είναι επικεφαλής της δημοτικής αρχής το έβδομου διαμερίσματος της πρωτεύουσας. Όπως και η Ινταλγκό, η Ντατί έχει αναγνωρισιμότητα και ξέρει να δίνει δύσκολες πολιτικές μάχες.

Άλλοι υποψήφιοι είναι ο Γκασπάρ Γκαντσέρ, ο οποίος υπήρξε σύμβουλος του σοσιαλιστή πρώην προέδρου Φρανσουά Ολάντ και ο Ζιλιέν Μπαγιού, ο εκπρόσωπος Τύπου του σχηματισμού Ευρώπη Οικολογία – Πράσινοι (EELV). Κατά την άποψη του Κοτρέ, τις περισσότερες πιθανότητες για την δημαρχία στις εκλογές του 2020 έχουν οι υποψήφιοι των μεγάλων κομμάτων.