Vintage Story: Zita, η τελευταία θαρραλέα αυτοκράτειρα της Αυστρίας (φωτό)

Στις 14 Μαΐου του 1989, η τελευταία αυτοκράτειρα της Αυστρίας φεύγει από τη ζωή. Η Zita είδε δύο παγκόσμιους πολέμους και την πτώση μιας αυτοκρατορίας 700 ετών. Ιδιαίτερα ευσεβής, πιστή στο καθήκον της, αντιμετώπισε το πεπρωμένο της, που χαρακτηρίζεται από φτώχεια και εξορία.

Ο τελευταίος κυρίαρχος δούκας της Πάρμας, εκθρονισμένος το 1859, είχε είκοσι τέσσερα παιδιά. Δώδεκα με την πρώτη του σύζυγο Maria-Pia και άλλα τόσα με τη Μαρία-Αντωνία της Braganza, κόρη του βασιλιά της Πορτογαλίας και μητέρα της Zita.

Τα παιδιά μιλούσαν ιταλικά, γερμανικά, γαλλικά, ισπανικά και λίγα πορτογαλικά.

Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο, η οικογένεια ζούσε στη βίλα Pianore στην Τοσκάνη. «Έζησα με την οικογένειά μου μια εξαιρετικά χαρούμενη και ευτυχισμένη παιδική ηλικία», θυμάται η Zita, γεννημένη στις 9 Μαΐου του 1892, που βρισκόταν στη 15η θέση αυτής της μεγάλης φαμίλιας.

Η Zita άφησε την οικογενειακή εστία για να σπουδάσει σε μία βαυαρική pension. Στη συνέχεια, λίγο μετά το θάνατο του πατέρα της το 1907,  στάλθηκε σε ένα μοναστήρι του Isle of Wight, με τη γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της, τη βασίλισσα Αδελαΐδα της Πορτογαλίας. Η Zita επέστρεψε στην ηπειρωτική χώρα με μία ξαδέλφη του πατέρα της, την αρχιδούκισσα Maria-Annunziata.

Στο Franzensbad, μια πόλη της Βοημίας, η ηλικιωμένη γυναίκα τής συστήνει τον εγγονό της, τον Κάρολο των Αψβούργων, τρίτο στη σειρά διαδοχής της Αυτοκρατορίας της Αυστροουγγαρίας, μετά τον θείο του, Franz Ferdinand.

Ο Κάρολος είχε λάβει σπαρτιατική εκπαίδευση. Ξυπνούσε στις 6 το πρωί, έκανε μπάνιο με κρύο νερό όλες τις εποχές του χρόνου και μελετούσε έως αργά το βράδυ. Η Zita έδειξε αμέσως την εκτίμησή της στον νεαρό Κάρολο και ο ίδιος έδειξε να ανταποκρίνεται.

Σε έναν χορό που έλαβε χώρα στη Βιέννη στις 16 Ιανουαρίου του 1911 οι δυο τους είχαν μάτια μόνο ο ένας για τον άλλον.

Ο γάμος τους θα γιορταστεί λίγους μήνες αργότερα, στις 21 Οκτωβρίου, στο Κάστρο Schwarzau. Η Zita φορούσε σατέν ivoire φόρεμα και ο Κάρολος  τη στολή του αξιωματικού. Μετά από λίγους μήνες, κι αφού στο μεταξύ γεννήθηκε το πρώτο τους παιδί στις 20 Νοεμβρίου του 1912, ο Otto, η ​​Ζήτα ακολούθησε τις στρατιωτικές αποστολές του συζύγου της.

Τον Ιανουάριο του 1913, το ζευγάρι μετακόμισε στη Βιέννη, στο κάστρο του Hetzendorf και απολάμβανε μια κοινωνική ζωή.

Το πεπρωμένο του όμως θα άλλαζε σύντομα. Ο αυτοκράτορας  François-Joseph στέλνει ένα τελεσίγραφο στη Σερβία για να αποδεχθεί την αυστρο-ουγγρική έρευνα.

Οι Σέρβοι το απορρίπτουν και ο πόλεμος ξεκινά. Μέσω των συμμαχιών, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ρωσία εισέρχονται σε σύγκρουση με την Αυστρία, τη Γερμανία και τη Βουλγαρία. Στις πρώτες νίκες, η Zita συγχαίρει τον αυτοκράτορα François-Joseph, ο οποίος απαντά: «Ναι, οι πόλεμοί μου άρχιζαν πάντα με νίκες και τελείωσαν με ήττες και αυτή τη φορά θα είναι χειρότερη».

Κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών της σύγκρουσης, ο Charles βρίσκεται στις πρώτες γραμμές στη Γαλικία, την Πολωνία, την Ουκρανία και το Τιρόλο. Στη Βιέννη, η Zita επισκέπτεται νοσοκομεία και οργανώνει φιλανθρωπίες για οικογένειες.

Εξαντλημένος από τον εξωφρενικό ρυθμό της σύγκρουσης, ο αυτοκράτορας Franz Josef πεθαίνει στις 21 Νοεμβρίου του 1916, σε ηλικία 86 ετών. Ο Κάρολος και η Zita στέφονται βασιλιάδες της Ουγγαρίας στις 30 Δεκεμβρίου του 1916.

Γρήγορα, ο Κάρολος καταλαβαίνει ότι δεν θα κερδίσει τον πόλεμο. Προσπαθεί να διαπραγματευτεί μια ξεχωριστή ειρήνη μέσω των αδελφών της Zita, που ζουν στη Γαλλία. Η μυστικότητα της διαμεσολάβησης έχει σταματήσει και τα προ-γερμανικά κυβερνητικά μέλη κατηγορούν τη Zita ότι θα επηρεάσει τον σύζυγό της.

Ο στρατός στερείται εξοπλισμού και οι απώλειες είναι βαριές. Τον Οκτώβριο του 1918, η ελονοσία και η ισπανική γρίπη καταστρέφουν τη Βιέννη. Κακές συγκομιδές, έλλειψη άνθρακα, και οι αυστριακοί να υποφέρουν από πείνα και κρύο. Οι αντι-μοναρχικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται μπροστά στο παλάτι Schönbrunn. Η κατάσταση ξεφεύγει από τον αυτοκράτορα.

Η ασφάλεια της οικογένειάς του δεν είναι πλέον εξασφαλισμένη, έτσι ο Κάρολος Α αναγκάζεται να υπογράψει προσωρινή παραίτηση από τα δικαιώματά του. Καταφεύγει  με την οικογένειά του σε κυνηγετικό καταφύγιο τριάντα χιλιόμετρα από τη Βιέννη, χωρίς θέρμανση ή ηλεκτρικό ρεύμα. Στις 11 Νοεμβρίου 1918 ο αυτοκράτορας παραιτείται από τις “υποθέσεις του κράτους”, αλλά αρνείται να φύγει οριστικά.

Την επόμενη μέρα ανακηρύσσεται η γερμανική Δημοκρατία της Αυστρίας.

Μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες να επιστρέψουν στον θρόνο τους στην Ουγγαρία, ο Κάρολος και η Zita, βρίσκονται στη Μαδέρα. Εκεί, ο καταπονημένος Κάρολος αρρωσταίνει και πεθαίνει από πνευμονία το 1922. Αν και τόσο νέα, η Zita μένει πιστή στον σύζυγό της και δεν βγάζει ποτέ τα μαύρα ρούχα.

Στα 30 της, είναι χήρα, μητέρα 8 παιδιών και χωρίς χρήματα.  Ο Alfonso XIII, ο βασιλιάς της Ισπανίας, προσφέρει στην οικογένεια στέγη για κάποιο διάστημα στο παλάτι του Pardo, στη Μαδρίτη.

Το 1929 μετακόμισαν στο Βέλγιο επειδή τα μεγαλύτερα παιδιά ήταν πλέον σε ηλικία σπουδών. Η Zita συνέχιζε έντονα τις προσπάθειες αποκατάστασης της δυναστείας των Αψβούργων για λογαριασμό των παιδιών της, οι προσπάθειες αυτές τελείωσαν το 1938, με την προσάρτηση της Αυστρίας στη Ναζιστική Γερμανία.

Με την εισβολή των Ναζί στο Βέλγιο στις 10 Μαΐου 1940 η Zita και τα παιδιά της δραπέτευσαν στην Πορτογαλία και στην συνέχεια στη Νέα Υόρκη. H Zita έζησε για λίγο εκεί, πριν βρεθεί στο πλάι της μητέρας της στο Λουξεμβούργο για να τη φροντίσει, μέχρι τον θάνατό της το 1959. Τρία χρόνια αργότερα, βρίσκεται στην Ελβετία στο Zizers, σε ένα κάστρο που είχε μετατραπεί σε οίκο ευγηρίας για μοναχές.

Στις 14 Μαρτίου του 1989, η Zita, τελευταία αυτοκράτειρα της Αυστρίας, πεθαίνει σε ηλικία 96 ετών. Η ταφή της γίνεται στη Βιέννη τονίζει το tsemperlidou.

150.000 Αυστριακοί συρρέουν στην κηδεία που ξεκινά από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου μέχρι την κρύπτη των Καπουτσίνων. Η νεκρόπολη της δυναστείας και το τελευταίο σπίτι μετά από μία ατελείωτη εξορία.