Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών - Τι είναι και πως το βοηθάει η άσκηση;

Μεταξύ των μη φαρμακολογικών μεθόδων της θεραπείας του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών , ο ρόλος της σωματικής άσκησης θα πρέπει επίσης να τονιστεί γιατί, μαζί με τη διατροφή, είναι καθοριστικής σημασίας συνιστώσα της τροποποίησης του τρόπου ζωής.

Αν και  δεν υπάρχουν διαφορές στην σωματική δραστηριότητα μεταξύ γυναικών με PCOS και υγιών γυναικών, έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες με αυτό το σύνδρομο είναι πιθανότερο να έχουν μια καθιστική ζωή, η οποία προωθεί περαιτέρω την ανάπτυξη της παχυσαρκίας.  

Είναι γνωστό από καιρό ότι η σωματική δραστηριότητα βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη των ιστών και έτσι μειώνει την υπερινσουλιναιμία. Ο μηχανισμός αυτός σχετίζεται με τη ινσουλινο-ανεξάρτητη διείσδυση μορίων γλυκόζης σε μυϊκό ιστό μέσω των μεταφορέων γλυκόζης GLUT4.

Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται ανεξάρτητα από τον τύπο της σωματικής δραστηριότητας, τόσο σε ασθενείς με μειωμένη ανοχή γλυκόζης όσο και με διάγνωση Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι η τακτική σωματική δραστηριότητα βελτιώνει το λιπιδικό προφίλ, μειώνει ιδιαίτερα τα τριγλυκερίδια, αυξάνεται η HDL-χοληστερόλη, και επιπλέον οδηγεί σε μείωση της αρτηριακής πίεσης.

Για τις παχύσαρκες γυναίκες (ανεξάρτητα της αιτίας της παχυσαρκίας) συνιστάται να αναλάβουν μέτρια σωματική δραστηριότητα τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα, κατά προτίμηση πέντε ημέρες την εβδομάδα για τουλάχιστον 30 λεπτά κάθε μερα, με 50-70% του μέγιστου καρδιακού ρυθμού (HRmax = 220 – ηλικία).

Συνιστώμενες μορφές σωματικής δραστηριότητας περιλαμβάνουν το περπάτημα, η γιόγκα και οι ομαδικές ασκήσεις (αερόβιες ασκήσεις), καθώς και ασκήσεις χωρίς επιβάρυνση επί των αρθρώσεων και των μυών, π.χ. ποδηλασία, κολύμβηση, αεροβική γυμναστική στο νερό ή τζόκινγκ. Επιπλέον, ασκήσεις αντίστασης συνιστώνται 2-3 φορές την εβδομάδα (αρχικά μόνο με το σωματικό βάρος) σε κύκλους εκπαίδευσης που περιλαμβάνουν όλα τα μέρη του σώματος.

Είναι σημαντικό ότι η σωματική δραστηριότητα να καθορίζεται σύμφωνα με τις προτιμήσεις του ασθενούς και τις ικανότητες του, καθώς και τις αντενδείξεις για ανάληψη τακτικής φυσικής δραστηριότητας, π.χ. παχυσαρκία πάνω από το 160% του φυσιολογικού σωματικού βάρους, η θεραπεία του οποίου απαιτεί αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες και τον περιορισμό του καθιστικού τρόπου ζωής, και η παραπάνω δραστηριότητα θα πρέπει να συνιστάται μόνο μετά τη μείωση του σωματικού βάρους.

Γυναίκες με κανονικό σωματικό βάρος ή υπέρβαρες, αλλά χωρίς διαγνωσμένη παχυσαρκία (ΔΜΣ <30), μπορούν να αναλάβουν πιο έντονη σωματική δραστηριότητα (60-80% HR max), τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, για τουλάχιστον 20-25 λεπτά, και ασκήσεις αντίστασεις 2-3 φορές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, χρησιμοποιώντας το δικό τους σωματικό βάρος, αλτήρες ή μηχανήματα άσκησης.