Η Καμεράτα παίζει Beatles και Έλβις-Στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών που πρωτοπορεί και πάλι

Του Γιώρου Χαρωνίτη από το Αθηνόραμα

Στις 14/11, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τα πασίγνωστα κομμάτια των Beatles και του Έλβις Πρίσλεϊ γίνονται μπαρόκ για να ταιριάξουν με τις συνθέσεις των μεγάλων συνθετών εκείνης της εποχής, του Βιβάλντι, του Κορέλι και του Χέντελ. Το εγχείρημα ακούγεται –και είναι– ενδιαφέρον. Και γοητευτικό πάνω απ’ όλα...



Ο Βιβάλντι ως Paperback Writer ύστερα από μια Hard Day's Night

Η Καμεράτα, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, με όργανα εποχής φυσικά, φτιάχνει ένα πρόγραμμα που αποτελείται από χαρακτηριστικά concerti grossi (ιδιαίτερη μπαρόκ φόρμα ) των Αντόνιο Βιβάλντι, Αρκάντζελο Κορέλι και Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ σε αντιπαράθεση (ή και συμπλήρωμα ) με μοντέρνα concerti grossi βασισμένα σε κομμάτια των Beatles και του Έλβις Πρίσλεϊ. Έτσι το πρώιμο (ή προκλασικό! ) ροκ γίνεται μπαρόκ..



Κουαρτέτο εγχόρδων και κρουστών The Beatles

Ως έμπνευση/ιδέα αυτού του event, η ιστορία ανάγεται στο παρελθόν και είναι παλιά – όχι όσο το μπαρόκ, αλλά πάει πίσω στις αρχές των ’90s, όταν ο Σλοβάκος πιανίστας, συνθέτης κι ενορχηστρωτής Peter Breiner αποφάσισε να μεταγράψει μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια των Beatles σε συνδυασμούς των πέντε σχηματίζοντας concerti grossi (δηλαδή σουίτες ) σε στιλ μπαρόκ και στα πρότυπα των μεγάλων συνθετών του είδους. Έτσι προέκυψε το 1994 ο δίσκος «Beatles go Baroque» από τη γνωστή εταιρεία κλασικής μουσικής Naxos. Περιείχε 20 κομμάτια των Beatles «ομαδοποιημένα» σε τέσσερα concerti grossi – στο στιλ των Χέντελ, Βιβάλντι, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και Κορέλι. (Μετα )γραμμένα με χιούμορ αλλά και με πολύ σοβαρή τεχνική και γνώση, έδωσαν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα που αποδείχτηκε και πολύ εμπορικό, καθώς σε σύντομο χρονικό διάστημα ο δίσκος ξεπέρασε τις 250.000 πωλήσεις. Χωρίς να λείπουν βέβαια οι μεμψίμοιρες κριτικές που συνοδεύουν τέτοιες φάσεις


 
Ο Χέντελ χωρίς περούκα και σε στιλ are you lonesome tonight!

Για την ιστορία, η περίπτωση μπαροκ(ο )ποίησης των Beatles από τον Peter Breiner δεν είναι η μοναδική. Από πολύ νωρίς, το 1965, ο Joshua Rifkin, γνωστός πιανίστας, κιμπορντίστας και μαέστρος, έβγαλε στη Nonesuch το άλμπουμ «The Baroque Beatles Book», που θεωρείται μια πολύ επιτυχημένη διασκευή των τραγουδιών των Beatles – και μάλιστα της πρώτης περιόδου. Και αργότερα όμως, το 1984, ο πιανίστας John Bayless κυκλοφόρησε στην Pro Arte το άλμπουμ «Bach Meets the Beatles», με παραλλαγές των μπιτλικών τραγουδιών στο στιλ του Μπαχ, το οποίο συνόδευσε έπειτα από τρία χρόνια με το «Bach on Abbey Road», στην ίδια εταιρεία. Δίσκοι που αξίζει να ψάξετε και να ακούσετε. Κλείνει η παρένθεση...



Good Rockin' Concerto Grosso αρ. 4 αλά Έλβις Πρίσλεϊ

Ένα ή δύο χρόνια αργότερα, το 1995-96, ο Peter Breiner εφάρμοσε την ίδια μπαρόκ τεχνοτροπία στα τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ. Έφτιαξε το δίσκο «Elvis goes Baroque» (επίσης στη Naxos ) επιλέγοντας από ένα πλατύ και πλούσιο ρεπερτόριο, το οποίο περιλαμβάνει κλασικές μπαλάντες, τυπικά gospel και καθαρά rock ’n’ roll κομμάτια που χαρακτηρίζουν το rock περιβάλλον του Πρίσλεϊ, έτσι όπως ο ίδιος (ιστορικά ) το όρισε. Ο Breiner σχημάτισε concerti grossi στο στιλ των συνθετών του μπαρόκ με το ίδιο επιτυχημένο –και πιο ενδιαφέρον– αισθητικά αποτέλεσμα και ανάλογο εμπορικό αντίκρισμα.
Η Καμεράτα και ο Γιώργος Πέτρου φτιάχνουν τη δική τους ροκ-μπαρόκ μεταστοιχείωση, επιλέγοντας να ξεκινήσουν με το Κονσέρτο για έγχορδα σε C (RV 116 ) του Αντόνιο Βιβάλντι και το «Concerto Grosso in the Style of Vivaldi», που αποτελούν τα τραγούδια «A Hard Day’s Night», «Girl», «And I Love Her», «Paperback Writer» και «Help» – όλα από τη middle period των Beatles και όλα των Λένον-ΜακΚάρτνεϊ. Στη συνέχεια δίνουν το χώρο στον Αρκάντζελο Κορέλι (εφευρέτης κατά τα φαινόμενα και εισαγωγέας του όρου «concerto grosso» ) με το έργο του Concerto Grosso op. 6 σε D, που ακολουθείται από το «Concerto Grosso in the Style of Corelli» το οποίο αποτελούν τα κομμάτια της όψιμης –ως επί το πλείστον– μπιτλικής περιόδου «Here Comes the Sun» (του Χάρισον ) και «Michelle», Goodnight» και «Carry That Weight» των Λένον-ΜακΚάρτνεϊ. Την «πλευρά Πρίσλεϊ» εισάγει ο Γκέοργκ Φρίντριχ Χέντελ με το Concerto Grosso op. 6 αρ. 4 σε Dm, που ακολουθείται από το Concerto Grosso αρ. 4 με τα κομμάτια «Blue Suede Shoes», «Are You Lonesome Tonight?», «Crying in the Chapel» και «Hound Dog». Όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος, there’s some good rockin’ tonight!

Προπώληση εισιτ. (€ 15, 18, 28, μειωμ.: € 10, 12, 15, άνεργοι: € 5 ): εκδοτήρια Στέγης, www.sgt.gr.