Κόμπι Μπράιαντ: Λύγισε το Λος Άντζελες στο τελευταίο «αντίο» των Λέικερς (βίντεο)

Πλημμύρα… από δάκρια κατέκλυσαν το γήπεδο Staples Center στην τελετή μνήμης που διοργάνωσαν οι Λέικερς για να τιμήσουν τον αδικοχαμένο Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα σε ηλικία 41 ετών όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε με την κόρη του και επτά ακόμη άτομα συνετρίβη. 

Στον πρώτο εντός έδρας αγώνα της ομάδας όπου έπαιξε σε όλη την αθλητική ζωή του ο Κόμπι, η θλίψη ήταν ανείπωτη.

Διαβάστε επίσης: Κατάφερε να μιλήσει μετά από 4 ημέρες η Βανέσα Μπράιαντ - Με σπαραγμό αποχαιρετά τον άνδρα της ζωής της & την Τζιάνα της

Όταν ο τσελίστας Μπεν Χονγκ έδωσε το σύνθημα, τα πρόσωπα όλων παικτών, προπονητών, αντιπάλων, φιλάθλων, οι οποίοι (άπαντες) φορούσαν φανέλες του Κόμπι, στράφηκαν προς τις γιγαντοοθόνες προκειμένου να παρακολουθήσουν τον… ίδιο τον Κόμπι να μιλά για την εκπληκτική καριέρα του και τη ζωή του ως σύζυγος και πατέρας τεσσάρων κοριτσιών.

Το έξι λεπτών βίντεο ήταν γεμάτο με σημαντικές στιγμές του στο NBA αλλά και οικογενειακές διανθισμένες με δικά του λόγια. Μόλις το πλήθος αναγνώρισε τη φωνή του θρύλου του NBA, άρχισε να ζητωκραυγάζει και να ξεσπάει σε δάκρυα.

Δύο θέσεις από το κατάμεστο στάδιο ήταν «κρατημένες» για τον Black Mamba και την 13χρονη κόρη του Gigi, φέροντας τις φανέλες τους επάνω ενώ οι παίκτες είχαν στα παπούτσια τους μηνύματα στη μνήμη του αδικοχαμένου μπασκετμπολίστα. 

Στο τέλος της τελετής πήρε το μικρόφωνο ο επίσης θρυλικός NBAer και στενός φίλος του εκλιπόντα, ΛεΜπρόν Τζέιμς, για να μιλήσει στο κατάμεστο Staples Center, φανερά συγκινημένος.

Ο «Κινγκ» πέταξε το χαρτί στο οποίο είχε γράψει έναν μικρό λόγο και συγκλόνισε μίλησε από καρδιάς για την ιστορία του Μπράιαντ στο Λος Άντζελες και τους Lakers, για το πώς κατάλαβε ότι το «Lakers Nation» είναι μία οικογένεια και στο τέλος έκλεισε λέγοντας:

«Απόψε γιορτάζουμε το παιδί που ήρθε εδώ στα 18 του, αποσύρθηκε στα 38 του και έγινε ο καλύτερος πατέρας που έχουμε δει τα τελευταία τρία χρόνια. Στα λόγια του Κόμπε... Mamba Out. Αλλά στα δικά μας, δεν θα σε ξεχάσουμε, θα ζεις αδελφέ μου» και αμέσως έτρεξε δακρυσμένος στις αγκαλιές των συμπαικτών του.