Οι δικές μου φωτογραφίες από την Πάτρα του σήμερα, όπου έκανα μια υπέροχη βόλτα, γιατί έχουν να κάνουν με το όμορφο χθες; (φωτο)

Όπως θα δείτε τα παλιά νεοκλασικά όχι απαραίτητα των μεγαλοαστών τράβηξαν την προσοχή μου.

Χάθηκα σε γειτονιές και σε στενάκια με ατμόσφαιρα άλλης εποχής

Στα ψηλά Αλώνια η νεολαία, είτε χαρούμενες μικρές οικογένειες που έπαιρναν τον Σαββατοκύριακο αέρα τους, είτε δυο καλές φίλες και το όμορφο ζευγάρι με τον σκύλο που ήτα το πιο ''φρέσκο'' στοιχείο στην Πατρινή μου βόλτα.

Αυτό το παντοπωλείο μπήκε στην καρδιά μου. Μπράβο κυρία Ευδοκία μου.

Η Amelie με τα χρωματάκια της σε καλωσορίζει στην αρχή του πεζοδρομίου και μοιάζει σκηνή από το περίφημο γαλλικό φιλμ.

Παντού φοιτητές και πιο χαρούμενος κόσμος από τους καταθλιπτικούς Αθηναίους κι αν έχει και η Πάτρα επιπτώσεις από κλεισίματα επιχειρήσεων και εταιριών λόγω κρίσης.

Αυτή η αφίσα είναι ότι πιο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο βρήκα στον δρόμο μ ου εδώ πλάι σε πολύ παλιά μαγαζιά για ψαράδες κα

Και μετά ήρθε ο ενθουσιασμός. Ε, ναι πρώτη φορά πέρασα την γέφυρα του Ρίου και έβγαζα δεκάδες κλικς μέσα από το αυτοκίνητο που με πήγαινε Μεσολόγγι. Είναι υπέροχη, είναι κούκλα αυτή η γέφυρα τόσο αντιφατικός ο συμβολισμός της

Και κάποιο πιο μοντέρνα κτίρια αλλά και ωραία καφέ, μεζεδοπωλεία, all day restaurants και φυσικά ο ''Αχίλλειον'' και οι αρωματικοί καφέδες ''Κετσογιάν'' από το 1924.