Top woman η Νίκη Γιαβρόγλου CEO της Ελληνικά Εκλεκτά Έλαια στο eirinika: Αν είχα μαγικό ραβδί θα μάθαινα επιτέλους πόσο λάδι παράγουμε στην Ελλάδα – Ούτε αυτό δεν ξέρουμε (Βίντεο)

Η Ειρήνη Νικολοπούλου στην διαδικτυακή συζήτηση που είχε στο Delphi Economic Forum με τη Νίκη Γιαβρόγλου CEO της Ελληνικά Εκλεκτά Έλαια, αλλά και με τις Λούκα Κατσέλη, Δόμνα Μιχαηλίδη, Αννα Καμαρίδη, μίλησαν για την επομένη μέρα στις επιχειρήσεις και στις επιπτώσεις που προκληθήκαν στην ελληνική οικονομία εξαιτίας της πανδημία του κορωνοϊού.

-Κυρία Γιαβρόγλου, πως εσείς και οι συνεργάτες σας χαρτογραφείτε τη νέα κρίση στον κλάδο σας λόγω κορωνοϊού τοποθετώντας την αντίδραση της δικής σας επιχείρησης στο πάζλ των πολλών μικρών η μεγαλύτερων παραγόντων που σας επηρεάζουν;

Η επιχείρησή μας, όπως και πολλές άλλες στην Ελλάδα, πέρασαν από μια κρίση σχεδόν μιας δεκαετίας κατά την οποία έπρεπε να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Ακόμη και η δαπάνη στο τρόφιμο έπεσε σημαντικά, είχαμε αύξηση ΦΠΑ, capital controls, έκρηξη ελληνοποιήσεων και εισαγωγών μέσω της γνωστής μεθόδου εξαφανισμένου εμπόρου, αύξηση φόρων κλπ.

Αν και επιβιώσαμε και αυτό οφείλεται κατά πολύ στο γεγονός ότι δραστηριοποιούμαστε στο τρόφιμο, αναγκαστήκαμε να λειτουργήσουμε διαφορετικά δίνοντας έμφαση στις εξαγωγές και σε επιλογή πελατών με μικρότερο χρηματοοικονομικό ρίσκο αλλά και όπως είναι λογικό, μικρότερα περιθώρια κέρδους. Αυτό όμως το πραγματοποιήσαμε σταδιακά, βήμα βήμα.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι κάτι πρωτόγνωρο για όλους με απρόβλεπτες συνέπειες. Ήταν κάτι το οποίο δεν είχαμε και δεν έχουμε το χρόνο καν να το αφομοιώσουμε ώστε να ξέρουμε και πώς θα αμυνθούμε και πώς θα αντιδράσουμε.

Και πάλι το ότι είμαστε στο τρόφιμο ίσως βοηθάει στην περίπτωσή μας αλλά βεβαίως έχουμε πλήρη εκμηδένιση πωλήσεων στην εστίαση, ενώ η εφοδιαστική αλυσίδα στα σουπερ μαρκετ δοκιμάστηκε πολύ έντονα στην αρχή της κρίσης. Παρατηρήσαμε μια έντονη αύξηση στα προϊόντα χαμηλής τιμής.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο γόρδιος δεσμός του τουρισμού ακόμη και να λυθεί δεν θα βγει αλώβητος και μας επηρεάζει έμμεσα ή άμεσα όλους ανεξαιρέτως. Δυστυχώς, το πρόβλημα αυτό της αλυσίδας αλλά και της επάρκειας πρώτων και β υλών στο επόμενο διάστημα δεν γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθεί, ειδικά σε περίπτωση νέου κύματος ή lockdown.

-Θα ήθελα να σταθούμε στο λάδι όχι μόνο γιατί αντιπροσωπεύει την καρδιά της επόμενης μέρας ως μέρος του πολυδιαφημισμένου στόχου της αξιοποίησης του πρωτογενούς τομέα αλλά δυστυχώς γιατί παραμένει και η άρρωστη καρδιά διαχρονικά μάλιστα του άλυτου προβλήματος - γιατί συμβαίνει αυτό;

Το πρόβλημα γενικά όσον αφορά τον αγροδιατροφικό τομέα είναι περίπλοκο και πολυσύνθετο. Οι παθογένειες μας ταλανίζουν δεκαετίες. Δυστυχώς σε αυτό τον τομέα η κρίση δεν μας δίδαξε πολλά πράγματα και η πρόοδος ήταν πολύ μικρή.

Το κακό είναι ότι αυτές οι αδυναμίες βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια με πολύ βίαιο τρόπο και τώρα συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει. Συνεχίζουμε να μην έχουμε επάρκεια σε ορισμένα είδη, βασιζόμαστε πολύ σε επιδοτήσεις και επιδόματα κοκ.

Το ελαιόλαδο συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι το χρυσάφι της ελληνικής γης. Όμως δεν του συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Θα σας δώσω κάποια στοιχεία για να καταλάβετε τι εννοώ. Στην Ελλάδα παράγουμε 250-300.000 τόνους λάδι.

Περίπου 90 εξάγονται χύμα στην Ιταλία, η κατανάλωση τυποποιημένου προϊόντος έπεσε λόγω κρίσης από 37 σε 25.000 τν, οι εξαγωγές τύπου προϊόντος υπολογίζονται σε 40 ενώ το παρεμπόριο – τενεκές 17λτ – υπολογίζεται περίπου στις 50 χιλ. και ένα ποσοστό πάει στην αυτοκατανάλωση. Σε αυτή την στρέβλωση ας προσθέσουμε και μία ακόμη, υπάρχουν σχεδόν 700 τυποποιητήρια (για ποιο λάδι θα μου πείτε;) και 1.500 ελαιοτριβεία (όταν στην Ισπανία είναι 200 με 4-5πλάσια παραγωγή).

Να προσθέσουμε και ακόμη μία; Η λάθος πολιτική που ακολουθήθηκε από τις ενώσεις τα προηγούμενα χρόνια και τώρα καλούμαστε εμείς οι πολίτες να τις πληρώσουμε. Με όλα τα παραπάνω καταλαβαίνετε ότι η λογική των επιδοτήσεων και επενδύσεων έγινε στη λάθος κατεύθυνση γιατί δεν φροντίσαμε να εξυγιάνουμε πρώτα τον κλάδο. Και τι εννοώ;

Υπάρχουν πολλές προτάσεις στο τραπέζι, όμως η πάταξη της παράνομης διακίνησης και του παρεμπορίου του ελαιολάδου είναι προτεραιότητα. Πέρα από τις οικονομικές συνέπειες έχει και σημαντικότατες συνέπειες στην ποιότητα τελικά του προϊόντος.

-Πώς με την μαγική μέτρηση στα δάχτυλα του ενός χεριού 1,2,3,4,5 θα κατατάσσατε τις προτάσεις σας για την πλήρη, ριζική, τελική και μία για πάντα αναθεώρηση του λανθασμένου μοντέλου διαχείρισης του εθνικού μας πλούτου που ονομάζεται παραγωγή εξαγωγή ελαιολάδου που είναι η λύση τελικά;

Για να διορθώσουμε την κατάσταση που περιέγραψα λίγο πριν, να είστε σίγουροι πως δεν θα σας πω κάτι που δεν έχουμε ξαναπεί ή ακούσει. Οι λύσεις είναι συγκεκριμένες. Πέρα από την αλλαγή γενικά στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας και την αλλαγή πλεύσης ώστε να μην υπάρχει τόσο μεγάλη εξάρτηση από τον τουρισμό ή υπηρεσίες, πιστεύω ότι ο αγροδιατροφικός τομέας έχει πολλά περιθώρια να εξελιχθεί και να φέρει έσοδα και ανάπτυξη.

Αν είχα λοιπόν ένα μαγικό ραβδί το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να διορθώσω και να βάλω μια τάξη στην εσωτερική αγορά. Είναι αδύνατο να περιμένουμε να κάνουμε εξαγωγές με προϊόντα προστιθεμένης αξίας αν δεν έχουμε μια υγιή ελληνική αγορά. Άρα σίγουρα το πρώτο θα ήταν να εξαλείψω το παρεμπόριο όπως είπα και πριν. Αυτό θα έφερνε θετικά αποτελέσματα στην ποιότητα του προϊόντος, στη μεταποίηση, θέσεις εργασίας, περισσότερα έσοδα για το κράτος γιατί θα περνούσε στη νόμιμη οικονομία κλπ κλπ…

Άρα θεωρώ ότι αυτό και μόνο θα έλυνε αυτόματα και αλλά προβλήματα. Δυστυχώς ένα άλλο πρόβλημα είναι ο κατακερματισμός του κλάδου. Δηλαδή πολύ μικρός κλήρος με πολλούς και μικρούς παραγωγούς 500.000 στον αριθμό.

Αυτό είναι κάτι που αναγκαστικά θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Επίσης πολλές και μικρές εταιρίες. Αυτό διαιρεί την προσπάθεια της χώρας και τα ελληνικά προϊόντα δεν μπορούν να σταθούν στο εξωτερικό κατ’ αυτόν τον τρόπο ούτε να είναι ανταγωνιστικά.

Άρα το δεύτερο θα ήταν ιδανικά να γίνει μια ενωμένη προσπάθεια εξαγωγής του ελληνικού λαδιού, κάτι που έχουν καταφέρει Ισπανία και Ιταλία, που εξάγουν το Ιταλικό ή το Ισπανικό λάδι.

-Τι θα ζητούσατε από την Πολιτεία τι θα προτείνατε στην Ευρώπη ταυτόχρονα; Υπάρχει ενδεχόμενο να κατεβείτε ως κλάδος με κοινή πρόταση και αν όχι , με την δική σας ως ΕΕΕ ενώ μέσω του ICC WOMEN HELLAS & ειδικά του cluster επιχειρηματικότητας αλλά και εξαγωγών το οποίο εκπροσωπείτε ποιά πρόταση διαμορφώνετε;

Για να χαράξουμε πολιτική δυστυχώς πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά, τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε. Θεωρώ λοιπόν ότι πρώτα πρέπει να έχουμε την πληροφόρηση και καταγραφή ανά κλάδο.

Στο λάδι, για παράδειγμα, δεν ξέρουμε με ακρίβεια πόσο παράγει η χώρα, τι ποιότητα με τι προδιαγραφές, πόσο διακινείται και που και πόσο εξάγεται κλπ. Από όσο γνωρίζω αυτό συμβαίνει και σε άλλους κλάδους. Κανένας δεν μπορεί να εκπονήσει business plan αν δεν έχει όλα τα δεδομένα.

Κίνητρα για πιστοποίηση προϊόντων όσον αφορά την ποιότητα και την καινοτομία ακόμη και στο τρόφιμο. Οι πελάτες ζητούν διαρκώς προδιαγραφές. Αυτό αποτελεί και στοιχειό υγιούς ανταγωνισμού και οι άλλες χώρες το εκμεταλλεύονται καλυτέρα από την Ελλάδα και πωλούν πιο ακριβά στη διεθνή αγορά. Έτσι τα ελληνικά προϊόντα θα έχουν μεγαλύτερη ζήτηση και θα γίνουν και πιο αναγνωρίσιμα.

Επενδύσεις στη σωστή κατεύθυνση αυτή τη φορά. Και ίσως θα έπρεπε να στηριχτούν και οι μεγάλες επιχειρήσεις λόγω της συγκυρίας. Αν και είναι δύσκολο διότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν τα κεφάλαια όπως πχ στη Γερμανία, θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί κάποια στήριξη με κάποιο τρόπο και σε αυτές τις επιχειρήσεις, ίσως με φοροελαφρυνσεις, διότι αυτές θα μπορέσουν ίσως πιο εύκολα να διασφαλίσουν θέσεις εργασίας.

Συνολικά επειδή πλήττονται όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας, θεωρώ ότι δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τη γυναικεία επιχειρηματικότητα αυτή τη στιγμή. Όμως επειδή από τη φύση της η γυναίκα λειτούργει αποτελεσματικά και με ψυχραιμία κάτω από πίεση, πιστεύω ότι μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην ανοικοδόμηση της χώρας μας.

Hellenic Fine Oils: https://www.hfo.gr/