"Έφυγε" ο Πέτρος Κουναλάκης, δημοσιογράφος & βουλευτής του Συνασπισμού- Μέλος του ΚΚΕ από το 1959 (φωτό)

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο δημοσιογράφος, οικονομολόγος και πολιτικός Πέτρος Κουναλάκης. 

Ο Πέτρος Κουναλάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1937 και σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.

(Photo: Eurokinissi)

Υπήρξε μέλος της ΕΔΑ και του ΚΚΕ από το 1959. Στη διάρκεια της δικτατορίας εργάσθηκε στη Γερμανία και αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι ως υπεύθυνος του Πατριωτικού Μετώπου Δυτικής Ευρώπης.

Στη διάσπαση του 1968 εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού και στη συνέχεια ήταν στέλεχος της ΕΑΡ και του Συνασπισμού, από τον οποίο παραιτήθηκε το 2003, διαφωνώντας με τις θέσεις του έναντι του ΠΑΣΟΚ και της συνεργασίας των κεντροαριστερών δυνάμεων, που ο ίδιος υποστήριζε.

(Με την Μαρία Δαμανάκη και τον Λεωνίδα Κύρκο - Photo: Eurokinissi)

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για την απώλειά του, στην οποία αναφέρει:

«Έφυγε από τη ζωή ο Πέτρος Κουναλάκης, ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζαν η ανιδιοτελής μαχητικότητα, η συντροφικότητα και οι θεωρητικές αναζητήσεις.

Στα νεανικά του χρόνια υπήρξε μέλος της ΕΔΑ και του ΚΚΕ και συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα ως υπεύθυνος του Πατριωτικού Μετώπου Δυτικής Ευρώπης. Ο Πέτρος Κουναλάκης υπήρξε, επίσης, στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού και βουλευτής του Συνασπισμού.

Από την πρώτη στιγμή έδωσε τη μάχη για την ανανέωση της αριστεράς με τόλμη και γενναιότητα στην πολιτική του σκέψη, ενώ πίστευε στην συνεργασία και συνεννόηση των προοδευτικών δυνάμεων.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του».

Η κόρη του, δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη, τον αποχαιρέτησε με ένα άκρως συγκινητικό μήνυμα στο social media.

«Κάπως υπερβολικό που πέθανε κατά την εθνική μας εορτή και πόσο αταίριαστο για τον Πετραν. Από την άλλη θυμάμαι πάντα πως είχε γυρίσει από την ΝΥ με την κορδέλα που του είχαν περάσει στην παρέλαση της 5ης λεωφόρου, σαν Σταρ Ελλάς κάπως και τι δούλεμα του είχα ρίξει.

Αν με ρωτήσει κάποιος τι μένει αυτό θα έλεγα: η ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπιζε τη ζωή, η έλλειψη σοβαροφάνειας μαζί όμως με μια βαθιά ακεραιότητα και την ανιδιοτέλεια, της Αριστεράς (υπάρχει; Ξέρωγω, έτσι μου μάθε) να είναι ας πουμε περήφανος που είναι ο φτωχότερος βουλευτής του κοινοβουλίου, όταν δημοσιοποιήθηκαν τα πόθεν εσχες.

Πολλές φορές με ενοχλούσε όλο αυτό, περίμενα να έρθει σπίτι να μου φτιάξει μεσημεριανό κι εκείνος κάπου είχε κολλήσει γιατί «το κόμμα, ο Λεωνιδας, η Μαρία, κλπ»( δεν θυμάμαι, κατέβαζα διακόπτη). Τα γνωστά ψεύτο-τραυματακια των παιδιών των στελεχών της Αριστεράς.

Όταν πέθανε η μαμά, βρέθηκε με ένα παιδί σε εφηβεία φουλ και τα κατάφερε, νομίζω, κάναμε μποντινγκ σοβαρό, με Κανάλι 29 στα ντουζενια του, βρώμικο 89, ματσάκια τις Κυριακές και συζητήσεις περί ΠΑΣΟΚ κλπ.

Τα ίδια και αργότερα με τη Μανου, καμία φορά έκαναν μέτωπο, συνωμοσία σε βάρος μου για να φάνε μαζί τζανκ, να ξενυχτήσουν, να πούνε καφριλίκια που θα με εξοργίσουν.

Μια από τις τελευταίες φορές που συναντήθηκαν, η μικρή τον τάιζε κι εκείνος ήταν σαφώς ευτυχισμένος. Κι όποτε του έλεγα το όνομα της, γελούσε πλατιά.

Το τέλος ήταν δύσκολο, η κατάρρευση, αργή και βασανιστική, ένας ωραίος ζωντανός άνθρωπος να εξατμίζεται σιγά σιγά αλλά θυμάμαι κάτι που μου είχε πει πολλά χρόνια πριν κι αυτό κρατάω: «έχω ζήσει τόσο ωραία ζωή που δεν με νοιάζει να πεθάνω αύριο».

(Photo: Eurokinissi)

Πέθανε λοιπόν σήμερα, ο Πετραν κι ο τύπος που τον πρόσεχε έκλαιγε με λυγμούς γιατί λίγο πριν γίνει αυτό τον φώναξε και του είπε «σ' ευχαριστώ για όλα». Κι αυτό είναι ταιριαστό για τον μπαμπά μου.

ΥΓ. Δεν θα γίνει κηδεία, θα γίνει αποτέφρωση γιατί είχε δώσει μάχη γι’ αυτό. Επίσης μια από τις τελευταίες ειδήσεις που του είπα (εκτός από τα σκορ της ΑΕΚ και τα εσωτερικά της «Κ», τα οποία ψοφούσε να μαθαίνει) ήταν η καταδίκη της ηγεσίας της ΧΑ, που ήταν και μια ηθική δικαίωση για τον ίδιο».