Ιστορική έξοδος της Ιρλανδίας από το Μνημόνιο-Πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που το πετυχαίνει

Η Ιρλανδία ετοιμάζεται να γράψει ιστορία, ως η πρώτη χώρα της ευρωζώνης που θα βγει από το μνημόνιο, όχι «αναίμακτα» ωστόσο, αφού το κοινωνικό κόστος από την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας ήταν ιδιαίτερα υψηλό.



Τρία χρόνια μετά την υπογραφή συμφωνίας διάσωσης ύψους 85 δισ. ευρώ και ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα λιτότητας, η Ιρλανδία θα βγει από το μνημόνιο το βράδυ της Κυριακής.

H ιρλανδική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα βασικά προβλήματα της ιρλανδικής οικονομίας έχουν αντιμετωπιστεί, με την χώρα να μπορεί πλέον να προσβλέπει σε θετικές μελλοντικές εξελίξεις.

Ωστόσο, όπως αναφέρει η Guardian, αν και από την μία πλευρά το πρόγραμμα μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένο, αφού η χώρα δεν είναι πλέον αποκλεισμένη από τις αγορές και μπορεί να δανειστεί ξανά, σημαντικά οικονομικά προβλήματα παραμένουν.

Ενδεικτικό είναι το κοινωνικό κόστος του προγράμματος λιτότητας που εφαρμόστηκε. Περίπου 300.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν την χώρα από το 2010 και το ποσοστό ανεργίας, ξεπέρασε το 12%.

Αλλά και η αντιπολίτευση προειδοποιεί ότι παρά την έξοδο, έρχονται δύσκολοι καιροί. Μάλιστα εκπρόσωπος του Σιν Φέιν, εκτίμησε ότι οι περικοπές θα συνεχιστούν ακόμη και μετά την αποχώρηση της τρόικας.

«Διέσωσαν τις τράπεζες και δυστυχώς την τελευταία τριετία, αυτός που υπέφερε ήταν ο ιρλανδικός λαός» δήλωσε ο εκπρόσωπος.

Ο ευρωπαίος επίτροπος Όλι Ρεν υπενθύμισε χθες στην Ιρλανδία, ότι ο δρόμος προς την λιτότητα άνοιξε στην ουσία, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση έλαβε την μοιραία απόφαση να εγγυηθεί για το τεράστιο τοξικό χρέος του τραπεζικού τομέα.

Ο βραβευμένος με Νόμπελ, οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης, χαρακτήρισε «μεγάλη στιγμή» την έξοδο της Ιρλανδίας από το μνημόνιο και σημείωσε ότι θα πρέπει να δεχθεί συγχαρητήρια η κυβέρνηση για την έγκαιρη ολοκλήρωση του προγράμματος.

Ωστόσο, όπως τόνισε: «Θα πρέπει να θεωρούμε την Ιρλανδία, μια χώρα από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε μαθήματα για τον τραπεζικό τομέα, αλλά δεν είναι καλό παράδειγμα για την μεταρρύθμιση της οικονομίας, καθώς η ιρλανδική οικονομία δεν χρειαζόταν τόσο μεγάλη μεταρρύθμιση».