Νίκος Ρίζος: Ήταν γάτα, ήταν γάτα, ο κοντός του... ελληνικού κινηματογράφου - Αφιέρωμα στον αξιαγάπητο κωμικό ηθοποιό με σπάνιες φωτό - βίντεο

Ο Νίκος Ρίζος ήταν ένας από τους πιο αγαπημένους Έλληνες κωμικούς ηθοποιούς. Πρωταγωνίστησε σε πολλές κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου. Παντρεύτηκε την επίσης ηθοποιό, Έλσα Ρίζου Ελένη Λαμπροπούλου  με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Κωνσταντίνο.

Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην κλασική επιθεώρηση «Ανθρωποι, άνθρωποι» το 1948, στο θέατρο «Μετροπόλιταν» και απέκτησε δικό του θίασο το 1959, ενώ το 1961 δημιούργησε τον θίασο "Βασίλης Αυλωνίτης - Γεωργία Βασιλειάδου - Νίκος Ρίζος", που διατηρήθηκε, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, μέχρι το 1965, παρουσιάζοντας διάφορες κωμωδίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία για τους μετανάστες.

Το 1986 μετέτρεψε τον κινηματογράφο «Άστορ» της οδού Σταδίου σε θέατρο, το οποίο λειτούργησε υπό την καλλιτεχνική διεύθυνσή του μέχρι το 1990. Ο Νίκος Ρίζος, άλλωστε, υπήρξε πολύ επιτυχημένος θεατρικός επιχειρηματίας επί 27 χρόνια.

Έπαιξε σε περίπου 130 κινηματογραφικές ταινίες, όπως Το σωφεράκι του Γιώργου Τζαβέλλα, Ο θησαυρός του μακαρίτη του Νίκου Τσιφόρου, Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός, Συμμορία εραστών κ.α.

Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε μαζί με τη Μάρθα Καραγιάννη στη σειρά Ο δρόμος του Κώστα Λυχναρά, σε σενάριο Κώστα Πρετεντέρη και το 1999 στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του ακαδημαϊκού Τάσου Αθανασιάδη Η αίθουσα του θρόνου στο Mega.

Ήταν η τελευταία του εμφάνιση στην τηλεόραση, μιας και την ημέρα προβολής του τελευταίου επεισοδίου της σειράς ο Νίκος Ρίζος πέθανε αναφέρει η Wikipedia. 

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του κατοικούσε στου Γκύζη. Ο Νίκος Ρίζος υπέστη οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 20 Απριλίου του 1999 και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου και κατέληξε από πνευμονικό οίδημα. Κηδεύτηκε, παρουσία πλήθους κόσμου, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Όλες οι φωτό από https://www.classicgreekcinema.com

O πατέρας μου ξεψύχησε στον δρόμο 

"Καταρχάς στο σπίτι μας υπάρχει Νίκος Ρίζος, είναι ο γιος μου. Άρα ως όνομα δεν μου λείπει. Μου λείπει όμως η παρουσία του πατέρα μου, μου λείπουν το χιούμορ του, οι αγκαλιές του, τα αστεία μας. Ως πατέρας ο Νίκος ήταν άψογος σε όλα του. Ο,τι καλύτερο μπορούσε να μου δώσει μού το έδωσε. Ως ηθοποιός ήταν μοναδικός, όπως λένε όλοι, και λείπει από το θέατρο" είπε στην Espresso ο γιος του.

Ερωτηθείς τι θυμάται από τη μέρα του θανάτου του, απαντά: "Μια μαύρη μέρα για την οικογένειά μας. Ηταν Τρίτη 20 Απριλίου. Το πρωί, προτού πάω στη δουλειά, ένιωσε μια αδιαθεσία. Μου λέει «Κώστα, παιδί μου, δεν νιώθω καλά σήμερα». Δεν κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Του λέω «μπαμπά, πήγαινε κάνε γενικές εξετάσεις και θα έρθω εγώ το μεσημέρι να δούμε τι συμβαίνει".

"Το μεσημέρι με παίρνει τηλέφωνο η μαμά μου και μου λέει «Κώστα, πηγαίνουμε τον μπαμπά σου στο νοσοκομείο». Ηταν όμως αργά! Δεν πρόλαβε να φτάσει στο «Αλεξάνδρα», ξεψύχησε στον δρόμο από οξύ πνευμονικό οίδημα. Θυμάμαι είχε ήδη κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Περοκέ, στην παράσταση «Καλομελέτα και έρχεται», και έλεγε συνέχεια πόσο πολύ του άρεσε και γελούσε με τον Βουτσά και τον Ψάλτη που έπαιζαν μαζί. Μέχρι τελευταία στιγμή ήταν μάχιμος" προσθέτει ο Κώστας Ρίζος.

Το μοναχοπαίδι του Νίκου Ρίζου υπογραμμίζει ότι ο πατέρας του ήθελε να πεθάνει στο σανίδι: "Ο μπαμπάς μου ήθελε να πεθάνει μάχιμος και το έκανε πράξη. Του το έλεγε συνέχεια ο Ορέστης Μακρής, που έπαιζαν μαζί στην αρχή της καριέρας του, το ’53- ’54. "Βλάχο, πάνω στη σκηνή θα πεθάνεις εσύ με τέτοιο ταλέντο". Οπως και έγινε".