Ο Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος μας παρουσιάζει τις ταινίες της εβδομάδας: Ο Μπάτλερ, η Αγνωσία, τα Ψυχρά και Ανάποδα, το Οh Βoy και ο Γελαστός Πρίγκιπας επί σκηνής μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα

Ο Μπάτλερ σερβίρει μαθήματα εξευγενισμένης πολιτικής ιστορίας, η Αγνωσία μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια μας για να μην δούμε παραφράσεις της αλήθειας, τα Ψυχρά και Ανάποδα δολοφονούν τα καλοφτιαγμένα πρωτότυπα τραγούδια με την Ελληνική μεταγλώττιση, το Οh Βoy περιγράφει τη ζωή ενός μποέμ άντρα στη Γερμανία και ο Γελαστός Πρίγκιπας φέρνει κοντά –και με χαμόγελο- δυο διαφορετικούς ανθρώπους.

Αναλυτικότερα: Το άρθρο του Γουίλ Χέιγκουντ “A Butler Well Served by This Election” που δημοσιεύθηκε στην Washington Post το 2008 και αναφερόταν στη πραγματική ζωή του πρώην μπάτλερ του Λευκού Οίκου, Γιουτζίν Άλεν, γίνεται η αφορμή για να μας σερβίρουν την ταινία “Ο Μπάτλερ”.



Μέσα από τη ζωή 7 προέδρων της Αμερικής ανακαλύπτουμε το σύνολο των χρόνων της ζωής του Αφροαμερικανού αντιήρωα και μέσα από επιλεκτικές στάσεις σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα, διαβάζουμε κινηματογραφικά τη διακριτικά στρατευμένη ματιά του Λι Ντάνιελς. Η Όπρα Γουίνφρευ και ο Φόρεστ Γουιτάκερ παίρνουν στις πλάτες τους ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης αυτής της ταινίας που προσωπικά δεν με “σκλάβωσε”, “υπηρέτησε” όμως με σεβασμό τον στόχο της: να είναι αρεστή στο κοινό. Με τον όρο αγνωσία δεν προσδιορίζουμε τη γνώση με Α στερητικό. Με απλά λόγια, είναι η αδυναμία εκκαθάρισης πληροφοριών με βάση την εικόνα, η άρνηση του εγκεφάλου να ξεχωρίσει και να κατατάξει τα πρόσωπα με τις ανάλογες ιδιότητες που τα συνδέουν.


«The Butler» Trailer #1 από Flixgr


Η ταινία “Αγνωσία” χρησιμοποιεί ως αφορμή τα γνωρίσματα αυτής της ασθένειας για να περιγράψει τη σύγχυση μιας γυναίκας που ψάχνει τα πρέπει και τα θέλω της. Η ιδιαίτερα προσεγμένη παραγωγή δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πρωτοτυπία της ιδέας δημιουργώντας ένα ερωτικό θρίλερ που ψάχνει την ισορροπία του στο συναίσθημα και τον τρόμο.



Μέγιστη αρετή το εκφραστικό πρόσωπο της Μπάρμπαρα Χουενάγα και η ικανότητα του Εδουάρδο Νοριέγα να μην περνά απαρατήρητος. Ο Εουχένιο Μίρα όμως στραβοπατά σκηνοθετικά σε μια ιστορία που στερείται ολοκλήρωσης.



«Ψυχρά και ανάποδα» αισθάνομαι κάθε που βλέπω μια καινούρια ταινία σε μεταγλώττιση όχι από επιλογή. Η ταινία που θυμίζει ξαναζεσταμένο φαγητό με μια τζούρα από «Ποκαχόντας», λίγες νότες από «Η Πεντάμορφη και Το τέρας» και μια τραγουδιστική σάλτσα από τηλεοπτικές ντισνεϊκές παραφράσεις της Χάνα Μοντάνα, αποδυναμώνεται από την ανέμπνευστη απόδοση των στίχων και τις σε γενικές γραμμές αδιάφορες φωνές.



Ακούγοντας τα πρωτότυπα τραγούδια αργότερα, αισθανόμουν ότι κάτι δεν είχα καταλάβει σωστά. Από τη στιγμή που όμως στη χώρα μας η ταινία θα κυκλοφορήσει ΜΟΝΟ σε μεταγλωττισμένη έκδοση και στα χέρια μου έχω αυτά τα στοιχεία, καταλήγω πως τεχνικά υπάρχουν σκηνές με ευρηματική σκηνοθεσία (ιδιαίτερα οι κινήσεις στο χιόνι, οι λεπτομέρειες στις νιφάδες κλπ), οι «ευκολίες» της ιστορίας (οι φίλοι γίνονται εχθροί και οι εχθροί φίλοι, οι ήρωες ανοιγοκλείνουν τα τεράστια μάτια τους για να γίνουν συμπαθείς κλπ) δεν φέρουν κάποια σφραγίδα πρωτοτυπίας, ενώ με εξαίρεση τα troll-πέτρες, δύσκολα αγαπάς τόσο κάποιον από τους χαρακτήρες, σε βαθμό που να θέλεις να πάρεις ένα λούτρινο ομοίωμα του στις γιορτές. Περισσότερο παιδικό για τα γούστα μου χωρίς τον ανάλογο αυθορμητισμό που θα με έκανε να αισθάνομαι παιδί.




Δύο ανεξάρτητες προτάσεις κλείνουν την πεντάδα μας: Το «Oh Boy» είναι η Γερμανική Βίβλος της γενιάς των 20χρονων.



Ήρωας της ο Νίκο, που ψάχνει τον εαυτό του «τόσο-όσο», αμφισβητώντας όσα του καταλογίζουν ενώ αμύνεται ελεγχόμενα σε όσα ο ίδιος προκαλεί. Μεγάλη εμπορική επιτυχία στη χώρα του, ακολουθεί την εκφραστική γραμμή του Francis Ha με μια ιδέα περισσότερης τεστοστερόνης.



Ο τρυφερός «Γελαστός Πρίγκιπας» στρώνει με χαλίκι και μπετό τον δρόμο μιας παράξενης φιλίας δυο τελείως διαφορετικών ανθρώπων.



Με αφορμή την κοινή εργασία στην οδοποιία ενός επαρχιακού δρόμου στο Τέξας, μελετάμε τις δυσκολίες στη «σήμανση διαχωριστικών λωρίδων» στην κυκλοφορία των από καρδιάς συναισθημάτων. Και οι δύο αυτές ταινίες κερδίζουν τον προβληματισμένο θεατή που αναζητά νέες γραφές και εκπλήξεις, όμως η γοητεία τους δεν περνάει 100% στο «άψητο» και «απροετοίμαστο» κοινό.



(Φωτογραφίες: flix.gr)