Είναι "τρελοί" αυτοί οι "Ρωμαίοι"; "Δεν χρειαζόμαστε άλλον Μιχαήλ Άγγελο" - Στην Ιταλία οι γλύπτες της 3ης χιλιετίας είναι ρομπότ... (φώτο-βίντεο)

"Ξεχασμένα από Θεό κι ανθρώπους" τα λατομεία μαρμάρου της Καρράρα. Εκεί εκατοντάδες χρόνια πριν ο Μιχαήλ Άγγελος αναζητούσε το καλύτερο κομμάτι λευκού μάρμαρου για να φτιάξει το αριστούργημα του: Την "Πιετά"

Το ίδιο έκαναν στο πέρασμα των αιώνων άπειροι διάσημοι Ιταλοί γλύπτες που τα έργα τους έμειναν στην ιστορία.

Αυτό που συμβαίνει εκεί σήμερα μοιάζει με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας. 

Ρομπότ σμιλεύουν με εξαιρετική ακρίβεια το περίφημο μάρμαρο και επαναδημιουργούν διάσημα έργα τέχνης ή δημιουργούν καινούργια, στο μισό χρόνο από όσο θα χρειαζόταν ένας άνθρωπος.

Είναι τρελοί ή  ιδιοφυΐες αυτοί οι "Ρωμαίοι";

Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας Robotor προσπαθούν να "ακυρώσουν" το ταλέντο και τη μαεστρία ενός σπουδαίου καλλιτέχνη, ή βρήκαν έναν τρόπο για να μην "πεθάνουν" τα διάσημα λατομεία και να μην σταματήσει η καλλιτεχνική παραγωγή;

Δεν χρειαζόμαστε άλλον Μιχαήλ Άγγελο

Εδώ και αιώνες μεγάλα λατομεία μαρμάρου στην κορυφή της πόλης Carara στην Τοσκάνη προμηθεύουν την πρώτη ύλη για τα πασίγνωστα αριστουργήματα που έφτιαξαν κορυφαίοι Ιταλοί γλύπτες όπως ο Μιχαήλ Άγγελος, ο Canova, ο Bernini και πιο πρόσφατα ο ABB2.

Το Pinpoint έχει σκαλιστεί με ακρίβεια, και τουλάχιστον η πιο διάσημη (και ανθρώπινη) παλαιότερη καλλιτεχνική του φύση, επεκτάθηκε πρόσφατα  από το  ρομποτικό μηχανικό  βραχίονα του ύψους 13 ποδιών, ABB 2.

Το περιστρεφόμενο και επικαλυμμένο με διαμάντι δάχτυλό του δημιούργησε το πιο λαμπερό κομμάτι: Αυτό από το λευκό μάρμαρο.

Αργά και σταθερά, το ρομπότ ABB2 έριξε πέτρες στην πέτρινη πλάκα και σκάλισε με ακρίβεια ένα γλυπτό που σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε από έναν διάσημο Αμερικανό καλλιτέχνη.

Το ABB2 είναι το μόνο ιδιοφυές ρομπότ που εργάζεται πολύ σκληρά στην ανθρωπογενή μοναξιά.

Λίγα μέτρα μακριά, σε μια εγκατάσταση γεμάτη με ρομπότ, το Quantac 2 εργαζόταν σε ένα άλλο μαρμάρινο χώρο και ένας Βρετανός καλλιτέχνης φαντάστηκε έναν γλύπτη να δουλεύει μαζί με το ρομποτικό χέρι.

Σε μια περίοδο ελάχιστης καινοτομίας, η δημιουργική παραγωγή των ιταλικών εργαστηρίων τέχνης είναι μια από τις πιο αξιόπιστες και πολύτιμες εξαγωγές της χώρας.

Οι ιδρυτές και το προσωπικό αυτού του ρομποτικού εργαστηρίου γλυπτικής, πιστεύουν ότι η τεχνολογία είναι ο μόνος τρόπος για να μείνει η Ιταλία ενεργή σε καλλιτεχνικό επίπεδο.

«Δεν χρειαζόμαστε άλλον Μιχαήλ Άγγελο», δήλωσε η 38χρονη Michelle Basalde, τεχνικός που αυτοαποκαλείται εγκέφαλος ρομπότ. «Είχαμε ήδη έναν.»

Ένα πράγμα που δεν έχει αλλάξει εδώ και  εκατοντάδες χρόνια είναι η ευαισθησία των καλλιτεχνών σχετικά με το ποιος παίρνει τα δικαιώματα για τη δουλειά τους.

Στα εργαστήρια της Φλωρεντίας, πολλοί τεχνίτες εργάστηκαν στην αφάνεια, για να πάρει ένα γλυπτό ή ένας πίνακας ζωγραφικής, την υπογραφή μόνο ενός μεγάλου δημιουργού.

Τώρα, τα ρομπότ της Carrara δουλεύουν ανώνυμα. Πολλοί από τους καλλιτέχνες που τα προσλαμβάνουν απαιτούν να διατηρηθεί  μυστική η ταυτότητά τους.

«Οι καλλιτέχνες θέλουν να διαιωνίσουν την ιδέα ότι εξακολουθούν να σφυρηλατούν αγάλματα», δήλωσε ο Giacomo Masari, ιδρυτής της Robotor, της εταιρείας που διαθέτει ρομπότ γλύπτες. "Με κάνουν να γελάω."

Ο μόνος τρόπος να διατηρηθεί το ιταλικό μαρμάρινο γλυπτό εδώ είναι να φοράει γυαλιά ηλίου για να προστατευθεί από την εκτυφλωτική λάμψη από τα Απέννινα όρη. Και η γλυπτική δημιουργία στην πόλη,  ευημερεί.

Η ευημερία της Carrara εξαρτάται από καιρό από τη ζήτηση του κάθε καλλιτέχνη για μάρμαρο.

Στην ακμή της αναγέννησης της πόλης, ο Μιχαήλ Άγγελος περιπλανήθηκε στις γύρω ουρές για περίπου μια εβδομάδα για να βρει το τέλειο κομμάτι μαρμάρου για το αριστούργημα του «Πιετά».

Τον εικοστό αιώνα, το μάρμαρο της Καρράρα μετατράπηκε σε πολλά νεοκλασικά αγάλματα και φιλοξενήθηκε σε δεκάδες ατελιέ.

Αλλά για τους μοντέρνους και σύγχρονους καλλιτέχνες η μαρμάρινη πλευρά της Carrara ήταν μια μειωμένη, ημιδιαφανής, γκρίζα πέτρα που έγινε το υλικό για δάπεδα μπάνιου, πάγκους κουζίνας και ενδιαφέροντα μνημεία.

Ο κ. Masari δήλωσε ότι πολλοί καλλιτέχνες σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το μάρμαρο ως μέσο επειδή χρειάζονται μήνες ή πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί ένα μόνο άγαλμα με το χέρι.

Από την άλλη πλευρά όλο και λιγότεροι νέοι στην Carrara είναι διατεθειμένοι να σκάβουν και να σκαλίζουν πέτρες για να παράγεται το μάρμαρο . Για να μην αναφέρουμε τη σκόνη που χρειάζεται να εισπνεύσουν και τις βλαβερές επιπτώσεις της για την υγεία.

Λέγεται ότι ο γλύπτης Aντόνιο Κάνοβα στραμπούλιξε τον αυχένα του, στριφογυρίζοντας το στήθος του πάνω στο σφυρί για ώρες.

Στην αποθήκη στο κάτω μέρος του λόφου, οι τεχνικοί δοκιμάζουν ένα τεράστιο νέο ρομπότ.

Ο κ. Masari επέστησε την προσοχή στην αναπαραγωγή ενός αριστουργήματος της νεοκλασικής γλυπτικής, "Kiss of the Mind Reviving Cupid" «Ο Κάνοβα χρειάστηκε πέντε χρόνια για να το ολοκληρώσει», είπε.

Robotor/Instagram

Ο κ. Masari και ο συνεργάτης του αγόρασαν αρχικά τα ρομπότ τους από τοπικές εταιρείες τεχνολογίας.

Όμως, παγκοσμίως γνωστοί γλύπτες  όπως ο Jeff Cones, η Zhaha Hadid και η Vanessa Beckroft προσεγγίζονται τώρα ως πελάτες της εταιρείας, αναφέρει το άρθρο των New York Times.

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι; Τα εργαστήρια γλυπτικής της 3ης χιλιετίας 

Στα λατομεία της Carrara είναι όλοι μισότρελοι. Και επομένως μισές ιδιοφυΐες.

Διαφορετικά, δεν θα ζούσαν εδώ, σε αυτόν τον παράδεισο (που μερικές φορές μοιάζει με κόλαση) πλημμυρισμένος από το εκτυφλωτικό λευκό φως του πιο πολύτιμου μαρμάρου στον κόσμο, σε αυτά τα λατομεία που είναι σφηνωμένα ανάμεσα σε κομμάτια βουνών που «κατατρώνε» τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια των αιώνων, ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα της Versilia και τα γρήγορα σύννεφα των Άλπεων .

Αυτοί δεν αισθάνονται ότι είναι από την Τοσκάνη αλλά από την Carrara.

www.robotor.it

Εδώ υπάρχει το λατομείο μαρμάρου για περισσότερα από 2.000 χρόνια. Με την πάροδο των αιώνων, μεγαλοφυΐες   της γλυπτικής  όπως οι Μιχαήλ Άγγελος, Τζιαμπόλνα, Κάνοβα, συγκεντρώνονταν  εδώ για να αναζητήσουν  τα σωστά κομμάτια του "λευκού χρυσού" και να δώσουν σχήμα σε αθάνατα έργα.

Μέχρι σήμερα ακόμα διάσημοι καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο έρχονται για  να δημιουργήσουν σύγχρονα αριστουργήματα.

Αντί της σμίλης, χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη που εφαρμόζεται σε σαρωτές λέιζερ, αρχεία 3D και υπερ-τεχνολογικές συμβουλές



Στα λατομεία του Μιχαήλ Άγγελου σήμερα ο γλύπτης είναι ένα ρομπότ.

Ένας συνδυασμός αλγορίθμων, τεχνολογίας και χειροτεχνίας στα υψηλότερα επίπεδα, μοναδικός σε παγκόσμια κλίμακα.

Ο Giacomo Massari και ο Filippo Tincolini, δύο νέοι επιχειρηματίες με πάθος για το μάρμαρο και την τέχνη, το 2004 κάλεσαν εμπειρογνώμονες ρομποτικής από την Sant'Anna στην Πίζα και εξαιρετικούς τεχνίτες για να δημιουργήσουν την Tor-Art, το «κοσμηματοπωλείο» της τρίτης χιλιετίας στο Cava Museo Fantiscritti.

«Μια εταιρεία που ειδικεύεται στη γλυπτική, τη σύγχρονη τέχνη και το σχεδιασμό στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην επεξεργασία μαρμάρου». Έτσι περιγράφει ο ιστότοπος τους την εταιρεία 

Είκοσι άνθρωποι  εργάζονται εκεί σήμερα. Το 2019, καθώς ο αλγόριθμος λειτούργησε πολύ καλά, δημιούργησαν επίσης την Robotor, εταιρεία που κατασκευάζει και πουλά ρομπότ-γλύπτες (έκλεισαν πρόσφατα μια σημαντική συμφωνία με την Κίνα).

Όταν κάποιος φτάσει στο εργαστήριο, που βρίσκεται στη μέση περισσότερων από 30 λατομείων, σε μια περιοχή στην οποία υπάρχουν συνολικά 150 λατομεία, ακούει ένα συνεχές βουητό. Τον ήχο επεξεργασίας του μαρμάρου που ψύχεται από πίδακες νερού.

Ο μηχανικός βραχίονας κινείται ασταμάτητα, γρήγορα με γρήγορες και ακριβείς κινήσεις

Το λογισμικό αναδιοργανώνει τα αρχεία και επεξεργάζεται το όμορφο λευκό μάρμαρο , δίνοντάς του σχήμα και ζωή.

Στο εργαστήριο μπορεί κάποιος να μπει, να δει , αλλά απαγορεύεται να φωτογραφίσει ή να τραβήξει σε βίντεο οτιδήποτε.

Εκτός από την τέλεια αναπαραγωγή αριστουργημάτων τέχνης (ένα μόνο  παράδειγμα, είναι το αντίγραφο της Αψίδας της Παλμύρας που καταστράφηκε από τους τζιχαντιστές), οι τεχνίτες με τα dreadlocks δημιουργούν έργα για καλλιτέχνες και  γλύπτες διεθνούς διαμετρήματος  όπως οι Amanda ο Lavete, οι αδελφοί Bouroullec, η Zaha Hadid, ο Maurizio Cattelan,  ο Jeff Koons και πολλοί άλλοι.

Το απόρρητο για τους πελάτες και ειδικά στα έργα είναι ένας αυστηρός κανόνας εδώ.

Οι νέοι από την Καρράρα έχουν εξαιρετικές συνεργασίες με τον μισό κόσμο: ιδιώτες και οργανισμούς και ιδρύματα που έχουν δεσμευτεί για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως το μουσείο Canova (Gipsoteca canoviana) , το μουσείο Ερμιτάζ, το Castello Sforzesco, το Μουσείο Θόρβαλντσεν.

«Μερικές φορές στη Νέα Υόρκη βρίσκομαι στο τραπέζι με παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες που με ρωτούν τι μάρμαρο χρειάζεται για αυτό που έχουν στο μυαλό τους.

Μοιράζονται έργα και ιδέες μαζί μας, ζητούν συμβουλές από κάποιον από την Carrara που εργάζεται στα λατομεία. 

Υπάρχει μια σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης, μια μεγάλη ικανοποίηση - λέει ο Giacomo Massari - Ο στόχος μας δεν είναι να δώσουμε όρια στον καλλιτέχνη: μερικές φορές είναι δύσκολο να κάνουμε αυτό που μας ζητούν, αλλά η δουλειά μας είναι ακριβώς αυτό, να προχωρήσουμε περισσότερο και να κάνουμε είναι εφικτό., χάρη στην τεχνολογία, αυτό που φαίνεται αδύνατο να επιτευχθεί».

Η σιωπή των λατομείων διακόπτεται από τα φορτηγά που μεταφέρουν μπλοκ μαρμάρου που μετακινούνται από τεράστιες μπουλντόζες.

Δυστυχώς, η βιομηχανία μαρμάρου έχει χάσει τη δύναμή της στην Καρράρα: η παγκοσμιοποίηση έχει χτυπήσει και εδώ.

Τα μπλοκ φεύγουν από την πύλη, η επεξεργασία γίνεται αλλού για να μειώσει το κόστος.

Μεταξύ ενός φορτηγού και του επόμενου, το βουητό των ρομπότ που εργάζονται ασταμάτητα παραμένει στο παρασκήνιο.

Τα κομμάτια  του νέου έργου τέχνης που έρχονται στο φως κρυμμένα μεταξύ των τειχών της Tor-Art είναι απίστευτης φινέτσας:

Η μαγική μηχανή υφαίνει μια δαντέλα από συνυφασμένες μαρμάρινες κλωστές.

Η τεχνητή νοημοσύνη που εφαρμόζεται στην τεχνολογία δημιουργεί ένα γλυπτό που ήταν αδιανόητο πριν από λίγα χρόνια: γεννημένο από την ιδιοφυΐα ενός από τους μεγαλύτερους εν ζωή καλλιτέχνες.

Και από τον αλγόριθμο, αναφέρει η Corriere Della sera. 

"Παρόλα αυτά το τελευταίο δέκατο του χιλιοστού που έχει γίνει με το χέρι έχει αποτέλεσμα δέκα φορές πιο όμορφο από αυτό που θα μπορούσε να κάνει το ρομπότ", λέει ο Massari.