Νότης Χριστοδούλου: «Η μητέρα μου δεν αποδέχτηκε τον άνδρα σύντροφό μου - ο πατέρας μου άφαντος, έβαλα Χ» (βίντεο)

Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου υποδέχτηκε το βράδυ της Τρίτης στο «The 2Night Show» τον Νότη Χριστοδούλου.

Ο νικητής του Fame Story 1, σε μια κατάθεση ψυχής, μίλησε για όλα, απελευθερωμένος από τα «πρέπει» και τα «φαίνεσθαι» του παρελθόντος.

Έκανε αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή και την άρνηση της πολυαγαπημένης του μητέρας να αποδεχτεί την αλήθεια, το bullying που βίωνε καθημερινά στο σχολείο, αλλά και τον αγώνα που έδινε όλη του τη ζωή, έχοντας την ανάγκη επιβεβαίωσης από την οικογένειά του.

Είπε ακόμη γιατί θα προτιμούσε να είχε έναν ομοφυλόφιλο πατέρα και απάντησε στο εάν αποδέχτηκε, τελικά, η μητέρα του τη σχέση του με τον επί 16 χρόνια σύντροφό του.

Όσα είπε ο Νότης Χριστοδούλου στην εκπομπή του ΑΝΤ1:

«Στα 25 μου είπα την αλήθεια μου στην μητέρα μου. Όταν βρήκα έναν άνθρωπό με τον οποίο ζήσαμε μαζί 16 χρόνια υπέροχα. Στην αρχή λοιπόν της σχέσης μας και όταν κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ένα διαμάντι για μένα θέλησα να το πω στην μητέρα μου.

Η μητέρα μου κουβαλούσε αυτό με το οποίο γαλουχήθηκε από την δική της μητέρα. Μου είπε “ευχαριστώ που μου το είπες, εγώ δεν μπορώ να το αποδεχτώ και κάνω ότι το ξεχνάω”.

Οι γονείς μου χώρισαν τη μέρα που γεννήθηκα. Ο πατέρας μου ήθελε να ζήσει ελεύθερος και να μη λογοδοτήσει πουθενά. Έχει φύγει και αυτός από τη ζωή. Τον πατέρα μου τον είδα δύο φορές στη ζωή μου. Τότε μου είπε τις μεγαλύτερές του ανημποριές. Βάζω Χ.

Θα προτιμούσα χίλιες φορές να είχα έναν ομοφυλόφιλο πατέρα, που θα με στήριζε και θα με αγαπούσε και θα ήταν συνοδοιπόρος στη ζωή μου.

Αν πάρουμε όλη μου την πορεία εγώ οπισθοχωρώ και από το τραγούδι κι από την τηλεόραση για να βρω την επιβεβαίωση της οικογένειάς μου. Ήταν η ανάγκη επιβεβαίωσης. Το ζητούμενο ήταν να μου πει η μητέρα μου σε αποδέχομαι όπως είσαι κι είμαι δίπλα σου.

Με το που έφυγε η μητέρα μου ένιωσα μια τεράστια θλίψη κι έναν τεράστιο θυμό, ότι αυτός ο άνθρωπος δεν με αποδέχτηκε ποτέ. Αν το δούμε από έξω για ένα παιδί χωρισμένων γονιών, που δεν έχει το αντρικό πρότυπο κι όλος ο άξονας της ζωής του είναι η μητέρα του, καταλαβαίνεις ότι αν μη τι άλλο η αποδοχή της μητέρα του είναι το πρωτεύον.

Θα σου πω κάτι το οποίο το έχω πει μόνο στους φίλους μου και συγκινούμαι τώρα που το λέω. Ενώ 15 χρόνια δεν με αποδέχτηκε, τα τελευταία λόγια που άκουσα από την μητέρα μου ήταν να σηκώσει το κινητό της λέγοντας: “Μπορείς να μου πάρεις τηλέφωνο τον φίλο σου;” Και είπε το όνομά του. Και της λέω, έλα βρε μαμά σε παρακαλώ, έχεις πάρει όλο τον κόσμο τηλέφωνο. Κάτσε φρόνιμα.

Πάω σπίτι να κάνω ένα μπάνιο και να επιστρέψω και στον δρόμο μαθαίνω ότι έχει πάθει ανακοπή. Δεν έχω θυμό τώρα.

Από πέντε χρονών λάτρευα το κλασικό μπαλέτο και χόρευα στο σχολείο. Έλεγαν στη μητέρα μου ότι το παιδί πρέπει να ασχοληθεί… Της έλεγαν οι φίλες ότι το παιδί έχει κλίση να χορέψει και εκείνη έλεγε όχι το παιδί μου δεν θέλω να γίνει ούτε κλέφτης ούτε πουστ@@ς».