Μπρίζιτ Μπαρντό: Ιστορία ενός μύθου - Το σεξ σύμβολο με τους 4 συζύγους & τους άπειρους εραστές - Έφερνε εισόδημα στην Γαλλία περισσότερο από την Renault (φωτό & βίντεο)

Η Μπριζίτ Μπαρντό, ο μύθος και σύμβολο του σεξ των δεκαετιών του 50' και 60', μια ιέρεια και μούσα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της εποχής, γεννήθηκε στο Παρίσι στις 28 Σεπτεμβρίου 1934.

Σε μια εποχή μεταπολεμική και συντηρητική, υπήρξε έμβλημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης, περνώντας από γυναίκα-παιδί σε femme fatale, ελεύθερη και προκλητική. Αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις γνωστότερες Γαλλίδες καλλιτέχνιες σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας συγκεντρώσει 48 ταινίες και περισσότερα από 80 τραγούδια σε 21 έτη καριέρας.

Το σύμβολο του σεξ

Στις 2 Μαΐου του 1949, ο Ροζέ Βαντίμ πήρε το περιοδικό Elle και είδε μια φωτογραφία ενός δεκαπεντάχρονου μοντέλου, ονόματι Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Βαντίμ γοητεύτηκε με την εικόνα της Μπαρντό και έτσι ξεκίνησε η καριέρα της Μπαρντό, αλλά και η προσωπική σχέση του Βαντίμ με την Μπαρντό. Παντρεύτηκαν το 1952 και χώρισαν το 1957.

Δύο χρόνια αργότερα παντρέυτηκε τον Ζακ Σαριέ, ηθοποιό και παραγωγό, με τον οποίο απέκτησε το μοναδικό της παιδί το 1960.

Εν έτη 1960, βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Η Αλήθεια», που πραγματεύεται ένα έγκλημα πάθους. Η καλύτερη ταινία της, όπως θα υποστήριζε η ίδια. Ωστόσο, τα επίπονα γυρίσματα, οι προσωπικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή αλλά και τα δημοσιεύματα Τύπου που την επηρέασαν, την οδήγησαν στα άκρα, κάνοντας μια αποτυχημένη προσπάθεια αυτοκτονίας, από την οποία επέζησε από θαύμα.

Το 1962 ξεκινά την πρώτη της μάχη υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, αποφασίζοντας μάλιστα να γίνει χορτοφάγος.

Το 1963 γυρίζει το κινηματογραφικό αριστούργημα, «Η Περοφρόνηση», του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, με τον Μισέλ Πικολί και τον Τζακ Πάλανς στο Κάπρι. Την εποχή εκείνη, η ταινία έγινε δεκτή με μεικτές κριτικές.

Το 1964, η ηθοποιός πήγε για διακοπές σε ένα χωριό της Βραζιλίας, με τη συνοδεία του τότε συντρόφου της, του μουσικού Μπομπ Ζαγκουρύ. Έκτοτε το χωριό γνωρίζει την ίδια δημοφιλία με το Σαιν-Τροπέ, μόνο και μόνο γιατί η σταρ διέμεινε εκεί.

Το 1965, η Μπρίζιτ Μπαρντό πρωταγωνιστεί με τη Ζαν Μορώ στην ταινία «Viva María !» του Λουί Μαλ, σκηνοθέτη με τον οποίο επανασυνδέθηκε τρία χρόνια μετά την ταινία  «Vie Privée». Το φιλμ γνώρισε τεράστια επιτυχία, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την περίοδο αυτή η Μπριζίτ Μπαρντό βρισκόταν στο απόγειο της ομορφιάς και της δόξας της.

Το 1966, ο Γερμανός πολυεκατομμυριούχος Γκούντερ Ζαχς της στέλνει μια βροχή από ροδοπέταλα για να της εξομολογηθεί τον έρωτά του, ζητώντας την σε γάμο. Πράγματι, ο γάμος πραγματοποιήθηκε στις 14 Ιουλίου 1966 στο Λας Βέγκας. Ο γάμος τους  κράτησε δύο χρόνια.

Το 1967, έχει ένα ειδύλλιο με τον Σερζ Γκενσμπούρ, όπου τελικά γίνεται η μούσα του κι εκείνος της γράφει μια σειρά τραγουδιών, ανάμεσα στα οποία μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της: «Harley Davidson», «Bonnie & Clyde», «Contact», «Comic Strip», «Bubble Gum», «La Bise aux hippies», «L'Appareil à sous», «Je me donne à qui me plait», καθώς επίσης και το «Je t'aime… moi non plus».

Εν έτη 1968, σε δήλωσή του ο Σαρλ ντε Γκωλ, αναφέρει πως η Μπριζίτ Μπαρντό φέρνει στη χώρα τόσο συνάλλαγμα, όσο και η αυτοκινητοβιομηχανία Renault. Τότε, ο πρόεδρος της πρότεινε να ποζάρει για την προτομή της Μαριάν, το σύμβολο της γαλλικής δημοκρατίας που υπάρχει σε όλα τα δημαρχεία της χώρας, σύμφωνα με την wikipedia.

Εκείνη δέχτηκε κι έτσι έγινε η πρώτη γυναίκα που ενσάρκωσε τα χαρακτηριστικά του γαλλικού συμβόλου.

Τέλος, το 1992, παντρεύεται τον βιομήχανο και υποστηρικτή του γαλλικού ακροδεξιού κόμματος Bernard d’Ormale.