Χρειάζεται ένα «χωριό» για να μεγαλώσει ένα παιδί, ή μήπως όχι; Τα βάρη του να είσαι μόνος γονιός & τα θετικά

Κι ενώ, σύμφωνα με Αφρικάνικη παροιμία, «χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί», στην εποχή μας είναι πολύ συχνές οι μονογονεϊκές οικογένειες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η οικογένεια έχει μόνο ένα γονιό. Είτε αυτό συμβαίνει λόγω χωρισμού, λόγω θανάτου ή από επιλογή.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος που κάποιος μεγαλώνει μόνος του ένα ή περισσότερα παιδιά, είναι σίγουρα μια πολύ δύσκολη, απαιτητική και στρεσογόνα δουλειά, μια full time job. Κι αν μάλιστα, υπάρχει οικονομική δέσμευση με τον/την πρώην σύντροφο, τότε τα άγχη πολλαπλασιάζονται.

Ένας μόνος γονιός έχει να καλύψει πολλούς ρόλους. Να φροντίσει για τις βασικές ανάγκες των παιδιών, στέγη, τροφή, εκπαίδευση, τις συναισθηματικές, ασφάλεια, στοργή, αγάπη, υποστήριξη. Και πέρα από αυτά να καλύψει και τις δικές του ανάγκες, συναισθηματικές, πρακτικές, κλπ, κλπ, κλπ.

Να μπορεί να βρει δουλειά αν δεν είχε, να δουλέψει, να μαγειρέψει, να ψωνίσει, να διαβάσει τα παιδιά, να καλύψει τις ανάγκες τους για εξωσχολικές δραστηριότητες ανάλογα με την ηλικία τους, να πληρώσει λογαριασμούς και υποχρεώσεις. Και να ξεκουραστεί, να είναι ψύχραιμος/η, ήρεμος/η, διαθέσιμος για παιχνίδι, συζήτηση, διαφωνίες ή καυγάδες ανάμεσα στα παιδιά και η καταγραφή μπορεί να συνεχιστεί για ώρα.

Αυτό το βάρος όμως μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα:

• Οι μόνοι γονείς και κυρίως οι μαμάδες καταλήγουν να μιλάνε και να συζητάνε μόνο για τα παιδιά τους, δεν ασχολούνται με κάτι άλλο, δεν έχουν κάποιο άλλο ενδιαφέρον.
• Παραμελούν τον εαυτό τους, την κοινωνική τους ζωή, την εμφάνισή τους, δίνουν πάντα προτεραιότητα στις ανάγκες των παιδιών τους και όχι στις δικές τους.
• Παλεύουν διαρκών με την έλλειψη χρόνου. Οι υποχρεώσεις της δουλειάς, του νοικοκυριού και των παιδιών, δεν αφήνουν πολύ ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά.
• Παραμελούν την προσωπική τους ζωή. Είναι δύσκολο μεγαλώνοντας κάποιος μόνος του παιδιά, να βρει χρόνο για να κάνει γνωριμίες, να βγει ραντεβού ή να επενδύσει σε μια ερωτική σχέση.
• Γίνονται χειριστικοί και ελεγκτικοί προς τα παιδιά τους. Θέλουν να ξέρουν τα πάντα για τα παιδιά τους, τους φίλους τους, τα προσωπικά τους, τις επιλογές τους. Έχοντας ρίξει όλο το βάρος στην ανατροφή των παιδιών τους, πολλές φορές δεν έχουν άλλα ενδιαφέροντα.
• Θεωρούν ότι είναι οι μόνοι που ξέρουν και θέλουν ποιο είναι το καλό των παιδιών τους. Δεν ακούν άλλες απόψεις ή γνώμες για ό,τι αφορά τα παιδιά τους και την ανατροφή τους.
• Εάν έχει προηγηθεί ένα επώδυνο διαζύγιο ή αν δεν μπορούν να ξεπεράσουν το θάνατο του άλλου γονιού, επηρεάζουν τη ψυχολογία και τον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών τους, που έτσι κι αλλιώς έχει επηρεαστεί από τα γεγονότα ως μέλος της οικογένειας. Πέρα από αυτό όμως τα παιδιά καλούνται συχνά να αντιμετωπίσουν και τα θέματα των γονιών που μένουν.
• Χρησιμοποιούν ασυναίσθητα τα παιδιά τους ως μέσο πίεσης προς τον πρώην σύζυγο/σύντροφο ή κατηγορούν τον άλλο γονέα στα παιδιά τους.

Τι μπορείτε να κάνετε;

• Κάντε σωστό προϋπολογισμό και χειριστείτε με σύνεση τα οικονομικά σας.
• Αντιμετωπίστε τα παιδιά σας μόνο ως παιδιά και όχι σαν συνομήλικους ή φίλους, μη στηρίζεστε συναισθηματικά στα παιδιά σας. Εσείς είστε ο ενήλικας.
• Βρείτε και αφιερώστε λίγο χρόνο και σε σας και στην ψυχική σας υγεία.
• Καθιερώστε μια καθημερινή ρουτίνα στο σπίτι.
• Ορίστε κανόνες και όρια και τηρήστε τα.
• Φάτε και κοιμηθείτε καλά.
• Επενδύστε στον εαυτό σας, στην επαγγελματική σας εξέλιξη.
• Να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας, μην τον κρίνετε αυστηρά, αποδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να είστε τέλειοι.
• Απαντήστε τις ερωτήσεις των παιδιών σας με όση ειλικρίνεια μπορείτε ανάλογα με την ηλικία τους.
• Χτίστε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω σας, από συγγενείς, φίλους και γείτονες και ζητήστε βοήθεια όταν τη χρειάζεστε, γράφει η  Ιωάννα Ελ Σοκάρυ στο tsemperlidou.gr.

Και το πιο σημαντικό, υπάρχουν και θετικά σημεία στο να είστε μόνος γονιός, δεν είναι όλα δύσκολα και αρνητικά:

• Δημιουργείτε μια πολύ στενή και δυνατή σχέση με τα παιδιά σας.
• Τα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών ωριμάζουν πιο γρήγορα, συμμετέχουν στις υποχρεώσεις του σπιτιού και της οικογένειας.
• Παίρνουν υποστήριξη και αγάπη από το υποστηρικτικό περιβάλλον.
• Μαθαίνουν ότι η ζωή δεν είναι μόνο χαρές και ευκολίες, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να επιβιώνουν σε δύσκολες καταστάσεις.