Αυτοί είναι όλοι οι «καταραμένοι» συγγραφείς που έζησαν τον απόλυτο κίνδυνο: από τον Σαλμάν Ρουσντί στην Άννα Πολιτκόφσκαγια

Το σοκ από τη δολοφονική επίθεση κατά του Σάλμαν Ρούσντι, ο οποίος δέχτηκε πολλαπλές μαχαιριές από ένα νεαρό άνδρα την Παρασκευή 12 Αυγούστου, στο Chautauqua Institution στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, λίγο πριν την έναρξη ομιλίας του για την ελευθερία της δημιουργικής έκφρασης, δεν έχει ακόμη καταλαγιάσει.

Τα καλά νέα είναι ότι ο Βρετανός συγγραφέας ινδικής καταγωγής, του οποίου το 4ο βιβλίο με τίτλο «Σατανικοί Στίχοι» του 1988 πρεοκάλεσε μεγάλη αναταραχή στον μουσουλμανικό κόσμο με αποτέλεσμα ο ανώτατος πνευματικός ηγέτης του Ιράν, Ρουχολάχ Χομεϊνί να εκδώσει φατούα για τη δολοφονία του,  ξέφυγε τον κίνδυνο, αποσυνδέθηκε από τον αναπνευστήρα και αναρρώνει από τα τραύματα του.

Όπως έγραψε ο γιος του, Ζαφάρ Ρουσντί, στο Twitter «παρότι τα τραύματά του είναι σοβαρά και μπορούν να αλλάξουν τη ζωή του, η συνήθης του ζωηρή και προκλητική αίσθηση του χιούμορ παραμένει άθικτη». 

Ο Σαλμάν Ρουσντί δεν είναι ο πρώτος συγγραφέας που προκάλεσε με το έργο του και απειλήθηκε με τη ζωή του. Κάποιοι συνάδελφοι του μάλιστα δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από τους διώκτες του. Μερικοί από τους καταραμένους συγγραφείς που έζησαν τον απόλυτο κίνδυνο είναι οι εξής: 

Άννα Πολιτκόφσκαγια

Οι φωτογραφίες του Βλαντιμίρ Πούτιν γυμνόστηθου καβάλα στο άλογο έχουν προκαλέσει εξίσου σχόλια θαυμασμού και χλευασμού. Το γέλιο όλων όμως κόβεται απότομα, όταν στο νου έρχεται ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο βαρύς λογαριασμός ενέργειας που θα κληθεί τον ερχόμενο χειμώνα να πληρώσει η Ευρώπη.

Ωστόσο η πρώτη φορά που ο Ρώσος πρόεδρος έκοψε την ανάσα της παγκόσμιας κοινότητας ήταν όταν δολοφονήθηκε στην είσοδο του σπιτιού της, ανήμερα των γενεθλίων του, η Άννα Πολιτκόφσκαγια, δημοσιογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων που επέκριναν με δριμύτητα τον ίδιο και την κυβέρνηση του για τον δεύτερο πόλεμο στην Τσετσενία. Οι ένοχοι καταδικάστηκαν, ο «εγκέφαλος» δεν αποκαλύφθηκε ποτέ. 

Χιούγκο Μπετάουερ 

Όταν ζεις στην Αυστρία τη δεκαετία του 1920, ενώ το Ναζιστικό Κόμμα κερδίζει έδαφος, οπότε όπως αναφέρεται και στη «Λίστα του Σίντλερ», το «παλιομοδίτικο μίσος των Εβραίων» είναι ξανά στη μόδα, το να γράψει κάποιος ένα μυθιστόρημα για τη Βιέννη και την εκδίωξη όλων των Εβραίων από τα εδάφη της, με αποτέλεσμα το χάος και την οικονομική καταστροφή της αυστριακής πρωτεύουσας, ισούται με «επιθυμία θανάτου».

Ο Χιούγκο Μπετάουερ ένας από τους πιο επιτυχημένους και διάσημους συγγραφείς της Αυστρίας, πυροβολήθηκε μέχρι θανάτου από τον Ότο Ρόθστοκ, ένα νεαρό μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που υποστήριξε ότι τον σκότωσε για να σώσει τη γερμανική κουλτούρα. 

Ισαάκ Μπάμπελ

Ο Ισαάκ Μπάμπελ ήταν Σοβιετικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής, εβραϊκής καταγωγής. Περισσότερο γνωστός για τις συλλογές διηγημάτων του Το Κόκκινο Ιππικό και Το άρωμα της Οδησσού τα έβαλε με τον Ιωσήφ Στάλιν, στον οποίο άσκησε δημόσια και σκληρή κριτική, και εκτελέστηκε στις φυλακές της Λουμπιάνκα στη Μόσχα τον Ιανουάριο του 1940 κατηγορούμενος για τροτσκισμό και κατασκοπεία υπέρ της Γαλλίας και της Αυστρίας.

Η άδικη εκτέλεσή του παραμένει επτασφράγιστο μυστικό ως και οκτώ χρόνια αργότερα, το 1948, που κυκλοφορούν φήμες ότι θα αποφυλακισθεί. Το δε 1954 αθωώνεται και επίσημα και δικαιώνεται από τη Σοβιετική Ένωση, με το πιστοποιητικό θανάτου του να γράφει ότι πέθανε από «ανεξακρίβωτες αιτίες».