Ιράν: Η επανάσταση των γυναικών στους δρόμους - Με ειδικές συσκευές θα εντοπίζει τις... «απρεπώς» ντυμένες γυναίκες το καθεστώς

Από την εποχή της επανάστασης του 1979 στο Ιράν, οπότε οι Ισλαμιστές φώναζαν «ya rusari ya tusari» (καλυφθείτε ή υποφέρετε), μπορεί να έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά πράγματα, όσον αφορά την περιβόητη μάχη για την ηθική, δεν έχει όμως ούτε στο ελάχιστο αλλάξει η αυστηρότητα που την περιβάλει.

Αντίθετα έχει ισχυροποιηθεί μετά την εκλογή του σκληροπυρηνικού Ιμπραήμ Ραϊσί στην προεδρία της χώρας τον Αύγουστο του 2021. Αυτό αποδεικνύει ο βάναυσος θάνατος της 22χρονης Μαχσά, που συνελήφθη από τη λεγόμενη αστυνομία Ηθών της Τεχεράνης, επειδή δεν συμμορφώθηκε με την εντολή να κρύψει καλά τα μαλλιά της. Για δυο ατίθασες μπούκλες, μια νέα γυναίκα, κουρδικής καταγωγής, έχασε τη ζωή της και μια χώρα φλέγεται από τις διαδηλώσεις για το αποτρόπαιο συμβάν, διεκδικώντας ένα καλύτερο, ελεύθερο αύριο.

Το θεοκρατικό καθεστώς κόβει το Ίντερνετ και ετοιμάζει συσκευές εντοπισμού των απρεπώς ντυμένων γυναικών στα μέσα μαζικής μεταφοράς, επιστρατεύοντας την τεχνολογία για τη βάθυνση της καταστολής. Εκείνες με τα ψαλίδια στα χέρια κόβουν τα μαλλιά τους και απαντούν με τη δική τους εφαρμογή, Gershad, με την οποία εντοπίζουν την τοποθεσία των μελών της Αστυνομίας Ηθών για να την αποφύγουν. Στο πλευρό τους και οι άντρες της χώρας που έχουν κατέβει στους δρόμους της, καθώς τα οικονομικά προβλήματα στα ιρανικά εδάφη μεγαλώνουν συνεχώς.

Από το 2012 μέχρι και σήμερα το κατά κεφαλήν ΑΕΠ έχει κατέβει από τις 8.000 δολάρια κάτω από τα 3.000 δολάρια. Συνεπώς δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι διεθνείς παρατηρητές στην Τεχεράνη εκτιμούν ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα έχει διαμορφωθεί το μεγαλύτερο αντικυβερνητικό και αντι-ισλαμιστικό μέτωπο στους δρόμους της και στο Διαδίκτυο, αντίστοιχο με εκείνο που είχε ακολουθήσει τον θάνατο της Νέντα Αγκά Σολτάν, της γυναίκας σύμβολο της αντίστασης στο θεοκρατικό καθεστώς, αφού έπεσε νεκρή από πυρά ελεύθερου σκοπευτή στη διάρκεια διαδήλωσης πριν από 13 χρόνια.

Και το ερώτημα που απασχολεί άπαντες τώρα είναι, αν αυτές οι διαδηλώσεις καταφέρουν να ρίξουν την κυβέρνηση του Ιράν. Δεν υπάρχει μια τέτοια δυναμική, λένε οι αναλυτές, καθώς η ανώτατη κρατική και θρησκευτική ηγεσία του Ιράν έχει καταφέρει πολλές φορές μέσα στα χρόνια να καταπνίξει σημαντικότερες προκλήσεις λαϊκής αντίδρασης για την ηγεσία της, όπως ήταν για παράδειγμα το Πράσινο Κίνημα του 2009 που προκάλεσε μια εκλογική νοθεία, αλλά δρομολόγησε η κακή οικονομική κατάσταση των εργαζομένων και των φτωχών της χώρας. Δεν αμφισβητούν όμως ότι αυτή τη φορά μπορεί να είναι και η αρχή ενός τέλους που θα γραφτεί λίγο αργότερα…