Εννιά χρόνια χωρίς την Μάργκαρετ Θάτσερ: Το προφίλ μιας γυναίκας που σφράγισε έναν ολόκληρο αιώνα (φωτο & βίντεο)

Εννιά χρόνια πέρασαν από τον θάνατο της γυναίκας - σύμβολο της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ και το eirinika παρουσιάζει φωτογραφικό υλικό από την ζωή της και το βιογραφικό της.

Η 87χρονη Θάτσερ ήταν η πρώτη και η μοναδική μέχρι πρόσφατα γυναίκα πρωθυπουργός της Βρετανίας (1979-1990), αφού έκτοτε ακολούθησαν η Τερέζα Μέι και η Λιζ Τρας.  Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1925 και μεγάλωσε στην πόλη Γκράνταμ, κόρη ενός παντοπώλη και ιερέα εκκλησίας Μεθοδιστών. Το 1944 μπήκε στο  πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να σπουδάσει χημεία και μετά την αποφοίτηση της εργάσθηκε ως χημικός σε πολλές εταιρείες. Το 1951 παντρεύτηκε τον Ντένις Θάτσερ, έναν διαζευγμένο πλούσιο επιχειρηματία, ο οποίος χρηματοδότησε τις νομικές σπουδές της, με ειδίκευση στο φορολογικό δίκαιο. Το 1959 εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων και το 1965 ορίστηκε εκπρόσωπος του Συντηρητικού Κόμματος.

Μετά τη νίκη των Συντηρητικών το 1970, η Θάτσερ έγινε Υπουργός Παιδείας και Επιστήμης, περικόπτοντας τον προϋπολογισμό για την Παιδεία και προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων. Στις 11 Φεβρουαρίου 1975 εξελέγη πρόεδρος των Τόρις. Η Θάτσερ ήταν γνωστή με το προσωνύμιο «Σιδηρά Κυρία», παρατσούκλι που της είχε αποδώσει η σοβιετική εφημερίδα «Ερυθρός Αστέρας», όργανο του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ, μετά από ομιλία της, στις 19 Ιανουαρίου 1976, όταν καταφέρθηκε εναντίον της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Τζέιμς Κάλαχαν την άνοιξη του 1979, προκηρύχθηκαν εκλογές και οι Συντηρητικοί κέρδισαν πλειοψηφία 44 εδρών στο Κοινοβούλιο.  

Η Μάργκαρετ Θάτσερ έγινε πρωθυπουργός στις 4 Μαΐου 1979, με βασικό καθήκον την αναστροφή της πτωτικής πορείας της οικονομίας, τον περιορισμό του ρόλου του κράτους στην οικονομία, καθώς και την ανάδειξη του ρόλου της Μεγάλης Βρετανίας στη διεθνή σκηνή. Ως πρωθυπουργός, η Θάτσερ αποκάλεσε «τρομοκράτη» τον Νέλσον Μαντέλα, υπερασπίστηκε τον χιλιανό δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ, ανέβασε τους τόνους στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και εξαπέλυσε βαριά οπλισμένους αστυνομικούς ενάντια σε απεργούς και μετανάστες. Αντιδρούσε στην ΕΟΚ, αύξησε τα επιτόκια στο 15%, φορολόγησε τους ιδιοκτήτες σπιτιών σύμφωνα με τον αριθμό των ατόμων που διέμεναν σε αυτά και φυσικά δεν δεχόταν καμία άποψη αντίθετη στον -σχεδόν ακράιο- νεοφιλελευθερισμό που η ίδια πρέσβευε. Στις 2 Απριλίου 1982, ημέρα Παρασκευή, η δικτατορική κυβέρνηση του στρατηγού Λεοπόλντο Γκαλτιέρι της Αργεντινής εισέβαλε στα νησιά Φόκλαντ, τα οποία αποτελούσαν έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας.

Ξεκίνησε έτσι ο λεγόμενος «Πόλεμος των Φόκλαντ», καθώς η βρετανή πρωθυπουργός αντέδρασε, στέλνοντας επιτόπου ναυτική δύναμη για να ανακαταλάβει τα νησιά. Η επιχείρηση στέφθηκε από επιτυχία, προκαλώντας πατριωτική έξαρση στη Μεγάλη Βρετανία και προλειαίνοντας το έδαφος για νέα νίκη των Τόρις. Πράγματι, στις εκλογές του Ιουνίου του 1983, οι Συντηρητικοί κέρδισαν και πάλι τις εκλογές έναντι των Εργατικών. Στη δεύτερη θητεία της, η Θάτσερ θέλησε να μειώσει τη δύναμη των συνδικάτων και των επαγγελματικών ενώσεων, με αποτέλεσμα πολλές απεργίες, με σημαντικότερη την απεργία των ανθρακωρύχων, η οποία διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο, κάτι που ουδόλως την επηρέασε, αφού εξελέγη, το 1988, στην τρίτη της θητεία ως πρωθυπουργός. Παραιτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1990 με τη δημοτικότητά της στο ναδίρ.

Ωστόσο, στην εκλογή νέου προέδρου του κόμματος της δεν κατόρθωσε να εκλεγεί από τον πρώτο κιόλας γύρο, με αποτέλεσμα να πάρει την απόφαση να μην είναι υποψήφια στον επόμενο γύρο. Η ίδια παρέμεινε βουλευτής ως τις εκλογές του 1992. Τα τελευταία χρόνια ζούσε απομονωμένη σε μια αριστοκρατική έπαυλη στο Λονδίνο και παρέμενε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας καθώς έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Μετά την ταινία «Η Σιδηρά Κυρία», µε πρωταγωνίστρια την Αμερικανίδα ηθοποιό Μέριλ Στριπ, η πρώην πρωθυπουργός φιγούραρε σε αφίσες, σε εφημερίδες, στην τηλεόραση και στις ομιλίες των πολιτικών, προκαλώντας μια μίνι «Θατσερ-μανία». Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2012, υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης όγκου από τη χοληδόχο κύστη.

Ατάκες της Μάργκαρετ Θάτσερ που έμειναν στην ιστορία

Η Μάργκαρετ Θάτσερ έμεινε γνωστή στη Βρετανία με τον χαρακτηρισμό «Σιδηρά Κυρία». Οι ατάκες που κατά καιρούς χρησιμοποίησε έμειναν στην ιστορία. Είχαν να κάνουν με την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας, αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις, σε χρόνια μάλιστα Ψυχρού Πολέμου. 

 

«Τhe lady is not for turning»

To 1981 στα πρώτα χρόνια της εφαρμογής της πολιτικής της, η Θάτσερ δεχόταν επικρίσεις, αλλά και «νουθεσίες» για να κάνει στροφή. U-turn, όπως λένε στα αγγλικά. «The lady is not for turning», η απάντησή της.

 

«Καλώς βυθίσαμε το Belgrano»

To 1982 στη διάρκεια του πολέμου των Φώκλαντς, η Βρετανία βύθισε το αργεντινό καταδρομικό General Belgrano, σε μια κίνηση που αμφισβητήθηκε έντονα, λόγω του γεγονότος ότι το πλοίο δεν κινείτο στη ζώνη αποκλεισμού γύρω από τα νησιά που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι οι Βρετανοί. Η Θάτσερ δεν έπαψε ποτέ να υποστηρίζει την απόφασή της. «Το πλοίο απειλούσε τα αγόρια μας. Θα το ξαναέκανα» είπε.

 

«ΝΟ, ΝΟ, ΝΟ»

Η Θάτσερ δεν έκρυψε ποτέ την απέχθειά της για τα ευρωπαϊκά σχέδια ενοποίησης, εφαρμογής κοινού νομίσματος ή λήψης αποφάσεων από την Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο. «Όχι, όχι, όχι» είπε στη Βουλή των Κοινοτήτων. Σαφέστατη.

H άποψή της για τον σοσιαλισμό

Το 1990 ρωτήθηκε για το πώς στα χρόνια της πρωθυπουργίας της οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι, αλλά αυξήθηκαν και οι φτωχοί.

Εκείνη απάντησε ότι αυτό δεν ισχύει. «Εσείς θα θέλατε οι πλούσιοι να είναι λιγότεροι και οι φτωχοί ακόμα φτωχότεροι». Το έδειξε και με τα δάκτυλά της. 

 

Άλλες διάσημες ατάκες

«Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν άνθρωποι με ανάγκες. Υπάρχουν οικογένειες»

«Δεν υπάρχει ελευθερία, αν δεν υπάρχει οικονομική ελευθερία»

«Συνήθως αλλάζω τη γνώμη μου για έναν άνδρα σε δευτερόλεπτα. Και δεν την αλλάζω πάλι»

«Έχω την ικανότητα μιας γυναίκας να φέρνει σε πέρας μια δουλειά, όταν όλοι οι άλλοι την παρατάνε και φεύγουν»

«Δεν είναι η δημιουργία πλούτου που είναι λάθος, αλλά η αγάπη του χρήματος για το χρήμα»

«Η Ευρώπη είναι δημιούργημα της ιστορίας, η Αμερική της φιλοσοφίας»