Aπίστευτο story: Πώς μετέτρεψα 15. 000 δολάρια σε 1,2 εκατ. δολάρια κατά τη διάρκεια της πανδημίας - μετά τα έχασα όλα

Κράτησα τα νέα σε όλη τη διαδρομή και τα ξεστόμισ στους γονείς μου με μισό μουρμουρητό και  μισό γέλιο.

"Λοιπόν, μετέτρεψα 15. 000 δολάρια σε 1,2 εκατομμύρια δολάρια τον τελευταίο χρόνο".

Σταμάτησαν και οι δύο και με κοίταξαν σιωπηλά.

"Παίρνεις ναρκωτικά;" ρώτησε τελικά η μαμά μου, με την ανησυχία να αναβοσβήνει στο πρόσωπό της. Ο πατέρας μου δεν είπε τίποτα. Διέψευσα την κατηγορία της ανοίγοντας τον επενδυτικό μου λογαριασμό στο iPhone μου και στρέφοντας την οθόνη προς το μέρος της για να της δείξω το υπόλοιπο.

"Ω, Θεέ μου, είσαι ένας από αυτούς τους . . GameStop;", είπε, αναφερόμενη στη σύντομη και θεαματική άνοδο της τιμής της μετοχής της εταιρείας λιανικής πώλησης βιντεοπαιχνιδιών, αφού οι ερασιτέχνες επενδυτές συσπειρώθηκαν γύρω της στις αρχές του 2021.

Ο πατέρας μου παρέμεινε σιωπηλός, με έναν τρόπο που μου φάνηκε πιο δύσκολος να τον αντιμετωπίσω - σαν να είχα ξαφνικά ανατρέψει την αντίληψή του για τον κόσμο.

Αλλά αν η ανησυχία του ήταν ότι δεν ήξερε πώς να σχετιστεί με έναν γιο που ήταν τώρα πλούσιος, τότε δεν χρειαζόταν. Όχι για τα χρήματα, ούτως ή άλλως, γιατί μέσα σε τέσσερις εβδομάδες, το μεγαλύτερο μέρος τους είχε εξαφανιστεί. Μέσα σε ένα χρόνο, οι αριθμοί ήρθαν, χόρεψαν, εξαφανίστηκαν.

Οι Millennials, γεννημένοι μεταξύ 1981 και 1996, έχουν περάσει ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους σε ένα οικονομικό παράδοξο.

Παρά τις αλυσιδωτές κρίσεις, αυτή τη στιγμή είναι η πιο άνετη από υλικής άποψης στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η κλιματική αλλαγή απειλεί να τα καταστήσει όλα αυτά ανούσια, αλλά με βάση την ποιότητα ζωής, απολαμβάνουμε συλλογικά καλύτερα αποτελέσματα στην υγεία, μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, περισσότερη εκπαίδευση, περισσότερες ατομικές ελευθερίες και μεγαλύτερη γεωγραφική κινητικότητα από οποιονδήποτε πριν από εμάς.

Αποφάσισα να ποντάρω στα κρουαζιερόπλοια - άλλωστε, τι θα μπορούσε να είναι πιο εκτεθειμένο στις διακοπές των ταξιδιών και στους φόβους για έναν παγκόσμιο ιό: Το να βγάζεις λεφτά κατά την πτώση φαινόταν ηθικά αμφίβολο, αλλά από την άλλη πλευρά, το να βγάζεις λεφτά από τη βύθιση της βιομηχανίας κρουαζιέρας - περιβαλλοντικά επιβλαβής, εργασιακή εκμετάλλευση, φοροδιαφυγή και γενικά κακόγουστο - φαινόταν να επαναφέρει την ηθική ισορροπία σε ουδέτερη κατάσταση.

Έτσι, πήρα το νεοαποκτηθέν δάνειο, το οποίο διπλασίασε περίπου το μέγεθος των πενιχρών αποταμιεύσεών μου, και άρχισα να αγοράζω "puts" - δηλαδή να αγοράζω το δικαίωμα αγοράς ή πώλησης μετοχών μιας μετοχής σε προκαθορισμένη τιμή - σε εταιρείες κρουαζιέρας.

Κατά τη διάρκεια του lockdown , το φόρουμ του Reddit WallStreetBets έγινε το προσωπικό μου οικονομικό ημερολόγιο, η κάθαρση και η πηγή ψυχαγωγίας μου.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το χαρτοφυλάκιό μου έμεινε στάσιμο. Είχα χάσει την ανάκαμψη και ήμουν γεμάτος αβεβαιότητα για το αν θα συνεχιζόταν ή θα αντιστρεφόταν. Η αβεβαιότητα σήμαινε φόβο και ο φόβος σήμαινε ότι πάγωσα.

Την 4η Ιουλίου, στάθηκα στη βεράντα ενός φίλου, όπου ένα γουρούνι ψηνόταν στη σούβλα, και είχα την πιο αμερικανική αντίδραση στη ζήλια που βίωνα, γράφει ο  Alexander Hurst στην theguardian

Γιατί να μην έχω κι εγώ τα ίδια πράγματα με εκείνον. Και ο δρόμος προς τα εκεί φαινόταν ξεκάθαρος: επιστροφή στη διαπραγμάτευση δικαιωμάτων προαίρεσης, μόνο με κλήσεις αυτή τη φορά.

Μεγαλύτερο, καλύτερο και πιο τολμηρό ακόμη και από την κρουαζιέρα.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, διοχέτευσα την εσωτερική φωνή των εκατομμυρίων "εκφυλισμένων" στο Reddit. Αυτό κυριολεκτικά δεν μπορεί να πάει στραβά. Πήρα το τηλέφωνό μου, άνοιξα τον χρηματιστηριακό μου λογαριασμό και διέθεσα το ένα τρίτο της καθαρής μου αξίας σε κάτι που θα μπορούσα να νιώθω έντονα καλά με το να υποστηρίζω - κλήσεις σε μετοχές εναλλακτικών μορφών ενέργειας.

Λίγα λεπτά πριν με παρασύρει το ρεύμα, ήμουν στην εκκλησία, έχοντας συνοδεύσει τους γονείς μου στη λειτουργία της Τετάρτης το βράδυ.

Ο διάκονος, τον οποίο γνώριζα ως συνταξιούχο ταχυδρόμο συμπεριέλαβε μια προσευχή για "όλους εκείνους που δίνουν μεγάλη σημασία στον υλικό πλούτο", και με χτύπησε ένα προαίσθημα: επρόκειτο να χάσω τα πάντα.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ