Μπερλουσκόνι: Από τα όργια με σεξ έως την αμύθητη περιουσία, τους 5 κληρονόμους & τα 36 δικαστήρια για διαφθορά (φωτό - βίντεο)

Πέθανε το πρωί της Δευτέρας (12/6) σε ηλικία 86 ετών, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και ένας από του ισχυρότερους άνδρες της χώρας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Ο «Καβαλιέρε», όπως ήταν γνωστός, που διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας και ήταν δισεκατομμυριούχος μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης, δεν ανέφερε ποτέ δημοσίως ποιος θα έπρεπε να ηγηθεί της επιχειρηματικής του αυτοκρατορίας μετά το θάνατό του.

Διαβάστε ακόμη: Πέθανε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι - Ποιος ήταν ο "Καβαλιέρε" (φωτό - βίντεο)

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας είχε υπό τον έλεγχο την Fininvest, μια επενδυτική εταιρεία με έδρα το Μιλάνο, η οποία ελέγχει δημόσιες συμμετοχές στον ιταλικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα MFE, τον εκδότη Arnoldo Mondadori και την Banca Mediolanum. Η Fininvest ανακοίνωσε έσοδα ύψους 3,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το ημερολογιακό έτος 2021.

Μπερλουσκόνι: Πώς απέκτησε την αμύθητη περιουσία του

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι γεννήθηκε στο Μιλάνο το 1936, και ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας του Λουίτζι, ήταν τραπεζικός υπάλληλος και η μητέρα του νοικοκυρά. Φοίτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο σχολείο Salesian και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου με πτυχίο στη νομική το 1961.

Εμφανίστηκε ως κροίσος σε κρουαζιερόπλοια και, στο κολέγιο, σχημάτισε ένα συγκρότημα με τον πιανίστα Fedele Confalonieri, ο οποίος είναι σήμερα πρόεδρος της ραδιοτηλεοπτικής εταιρείας Mediaset.

Οπως αναφέρει το Bloomberg, ο Μπερλουσκόνι ξεκίνησε την επιχειρηματική του σταδιοδρομία στον τομέα των ακινήτων στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ενώ το μεγαλύτερο έργο του ήταν η κατασκευή του Milano Due, ενός συγκροτήματος κατοικιών 4.000 διαμερισμάτων ανατολικά του Μιλάνου. Στην συνέχεια πούλησε το συγκρότημα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και χρησιμοποίησε τα κέρδη για να επενδύσει στο πρώτο του εγχείρημα στα μέσα ενημέρωσης, το Telemilano, ένα καλωδιακό τηλεοπτικό κανάλι.

Το 1978 ίδρυσε τη Fininvest, την πρώτη του εταιρεία συμμετοχών στα μέσα ενημέρωσης. Δύο χρόνια αργότερα είχε δημιουργήσει το πρώτο εθνικό ιδιωτικό δίκτυο της Ιταλίας, το πρώτο που θα ανταγωνιζόταν το κρατικό εθνικό δίκτυο, τη RAI, η οποία εκείνη την εποχή κατείχε το νόμιμο μονοπώλιο. Είχε επεκτείνει το δίκτυο με την εξαγορά των καναλιών Italia 1 και Rete 4 και, τον Οκτώβριο του 1984, με τη βοήθεια ενός πολιτικού συμμάχου, του Bettino Craxi, κέρδισε το νόμιμο δικαίωμα για περιορισμένη εθνική μετάδοση.

Τα κανάλια έλαβαν το καθεστώς πλήρους εθνικής εμβέλειας, το οποίο περιελάμβανε το δικαίωμα μετάδοσης ειδήσεων και πολιτικών σχολίων, το 1990. Μέσα σε 15 χρόνια, έφθασε να του ανήκει το 80% της ιταλικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Στην συνέχεια άρχισε να διαφοροποιεί τις συμμετοχές του μέσω της Fininvest, δημιουργώντας ένα χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει συμφέροντα στις εκδόσεις, τις ασφάλειες, την ιατρική τεχνολογία και τις τράπεζες. Το 1986, απέκτησε την Μίλαν, σώζοντάς την από τη χρεοκοπία. Υπό την κατοχή του η ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα το Μιλάνο, κατέκτησε πολλά τρόπαια και έγινε από τις ισχυρότερες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παράλληλα, το 1991 κατάφερε να ελέγξει την πλειοψηφία του πακέτου μετοχών του εκδοτικού οίκου Arnoldo Mondadori και μια από τις κορυφαίες ιταλικές εφημερίδες την «il giornale», ενώ στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες συγκαταλέγονταν τα πολυκαταστήματα Standa και οι ασφάλειες Mediolanum. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέκτησε τηλεοπτικά κανάλια στην Ισπανία, τη Γερμανία και, για σύντομο χρονικό διάστημα, στη Γαλλία.

Ποιός θα αναλάβει τις επιχειρήσεις του Μπερλουσκόνι

Ο «Καβαλιέρε» απέκτησε πέντε παιδιά από τους δυο γάμους του. Το 1965 νυμφεύτηκε με την Κάρλα Ελβίρα Νταλ' Όλιο και το 1990 την Βερόνικα Λάριο. Από τον πρώτο γάμο απέκτησε δύο παιδιά, την Μαρίνα (1966) και τον Πιέρ Σίλβιο (1969), ενώ από τον δεύτερο την Μπάρμπαρα (1984), την Ελεονώρα (1986) και τον Λουίτζι (1988).

Το μέλλον των επιχειρηματικών συμφερόντων του Μπερλουσκόνι θα εξαρτηθεί πιθανότατα από τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να διανείμει το 61% του μεριδίου του, στην οικογενειακή εταιρεία συμμετοχών Fininvest, μεταξύ των πέντε παιδιών του από δύο γάμους. Η μεγαλύτερη κόρη του Μαρίνα, αναμένεται να διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο, σύμφωνα με το Reuters.

Τα μεγαλύτερα παιδιά, η Μαρίνα και ο Πιερ Σίλβιο, συμμετέχουν άμεσα στη διαχείριση των εταιρειών του Μπερλουσκόνι από τότε που ο πατέρας τους εισήλθε στην ιταλική πολιτική στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η Μαρίνα, η οποία προεδρεύει της Fininvest, επιβλέπει τον εκδοτικό οίκο Mondadori, ενώ ο Πιερ Σίλβιο είναι υπεύθυνος για την τηλεοπτική επιχείρηση, η οποία αποτελεί εδώ και καιρό το πετράδι στο «στέμμα» της οικογένειας.

Τα μικρότερα παιδιά, η Μπάρμπαρα, η Ελεονώρα και ο Λουίτζι, δεν είχαν τέτοιους υψηλόβαθμους εκτελεστικούς ρόλους στη διοίκηση των επιχειρήσεων του πατέρα τους.

Άνθρωποι από το περιβάλλον της οικογένειας περιέγραψαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως «την κόλλα» που κράτησε τα παιδιά του ενωμένα, παρά το εύρος των ηλικιών τους και τις διαφορετικές στάσεις και φιλοδοξίες τους.

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η οικογενειακή ενότητα μπορεί να διατηρηθεί μετά την αποχώρηση του Μπερλουσκόνι και τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στο μέλλον της τηλεοπτικής επιχείρησης, στην οποία ο Μπερλουσκόνι έχτισε την περιουσία του.

Διαβάστε ακόμη: Σίλβιο Μπερλουσκόνι: Η πολυτάραχη ζωή του πρώην Πρωθυπουργού της Ιταλίας - Οι γάμοι, τα παιδιά & η γυναίκα που του έκλεψε την καρδιά (φωτό -βίντεο)

Η μεγάλη φιλοδοξία της Fininvest

Τα τελευταία χρόνια η Fininvest ρευστοποίησε περιουσιακά στοιχεία που δεν θεωρούσε πλέον στρατηγικά, από τις μετοχές που είχε στην ποδοσφαιρική ομάδα Μίλαν, μέχρι τις συμμετοχές στην εταιρεία βιοτεχνολογίας Molmed και την ιταλική εμπορική τράπεζα Mediobanca (MDBI.MI).

Παράλληλα, η Fivinvest, επιβεβαίωσε τη δέσμευσή της στην τηλεοπτική της επιχείρηση MediaforEurope (MFEB.MI), υποστηρίζοντας τα σχέδια ανάπτυξης στην Ευρώπη, ώστε να αντισταθεί στους αμερικανικούς γίγαντες streaming, μέσω συμφωνιών εξαγορών και συγχωνεύσεων. Αλλά μένει να φανεί αν αυτή η φιλοδοξία, θα διατηρηθεί και μετά το θάνατο του «Καβαλιέρε».

Η κηδεία 

Στη βίλα του στο Άρκορε, λίγο έξω από το Μιλάνο θα μεταφερθεί η σορός του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μέσα στην ημέρα.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ, η κηδεία του, δημοσία δαπάνη, είναι πολύ πιθανό να τελεσθεί την Τετάρτη στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου. Ο Ιταλός πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, σε δήλωση του για τον θάνατο του Μπερλουσκόνι υπογράμμισε ότι «ήταν ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης, ο οποίος «σφράγισε την ιστορία της Ιταλικής Αβασίλευτης Δημοκρατίας».

Τα 36 δικαστήρια για διαφθορά

Στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες συγκαταλέγονταν επίσης τα πολυκαταστήματα Standa και οι ασφάλειες Mediolanum. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέκτησε τηλεοπτικά κανάλια στην Ισπανία, τη Γερμανία και, για σύντομο χρονικό διάστημα, στη Γαλλία.

Ακολούθως εκμεταλλεύτηκε τη δύναμη που απέκτησε μέσα από τα ΜΜΕ που είχε υπό τον έλεγχό του και εισήλθε στην πολιτική. Εκείνη την περίοδο το πολιτικό σύστημα στην Ιταλία κατέρρεε υπό τη δικαστική έρευνα «Καθαρά Χέρια» η οποία είχε βάλει στο μικροσκόπιο τις σχέσεις του επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας.

Πολλοί τον κατηγόρησαν πως μπήκε στο χώρο θέλοντας να αποφύγει διώξεις για διαφθορά και άλλες απάτες. Ο ίδιος απέρριπτε αυτές τις κατηγορίες ως μέρος ενός «κομμουνιστικού» κυνηγιού μαγισσών. Στο εδώλιο κάθισε τουλάχιστον 36 φορές, με κατηγορίες που κυμαίνονταν από ψευδή λογιστικά στοιχεία έως δωροδοκία δικαστών. Πολλές από τις υποθέσεις παραγράφηκαν μετά από αλλαγή του σχετικού νόμου από την κυβέρνησή του. Ακόμη και το μαυσωλείο του, αν και παράνομο λόγω πολεοδομικών κανονισμών, τελικά νομιμοποιήθηκε με τροποποίηση που έκανε η κυβέρνησή του σε έναν νόμο 200 ετών.

Συχνά κατηγορήθηκε από τον Τύπο για διασυνδέσεις με τη Μαφία. Αυτός απλώς το αρνείτο. Η μόνη κατηγορία για την οποία καταδικάστηκε ήταν αυτή της φορολογικής απάτης, το 2013, όταν του απαγορεύτηκε και η συμμετοχή στην πολιτική για έξι χρόνια. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων χρόνων, όμως τα τρία «σβήστηκαν», χάρη σε αμνηστία, και δεδομένης της ηλικίας του, ο πρώην πρωθυπουργός εξέτισε την ποινή του με κοινωφελή εργασία από το 2014 έως το 2015. Η δε καταδίκη του, την ίδια χρονιά, για την υπόθεση του σεξ επί πληρωμή με 17χρονη κοπέλα στα «bunga bunga» πάρτι, αλλά και τον χρηματισμό ατόμων για να μην αποκαλύψουν το τι συνέβη στα πάρτι οργίων, ανατράπηκε αργότερα στην έφεση.

Αν και ο Μπερλουσκόνι αρεσκόταν να αυτοπροβάλλεται ως «μεταρρυθμιστής», στην πραγματικότητα η νομοθετική κληρονομιά του δεν ήταν τόσο σπουδαία, παρότι υπήρξε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της Ιταλίας στη μεταπολεμική περίοδο, με τέσσερις θητείες από το 1994 έως το 2011. Το Politico τον χαρακτηρίζει ως «αδυσώπητο» στην αυτοπροβολή, που αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο του ως επικεφαλής της χώρας  σε μικροπολιτικές διαμάχες και επιθέσεις στον Τύπο και το δικαστικό σώμα.

Πριν από την οριστική αποχώρησή του από την εξουσία το 2011, το περιοδικό Economist τον είχε περιγράψει ως «τον άνθρωπο που γ@@@σε μια ολόκληρη χώρα». Όμως αναμφίβολα ως πολιτική προσωπικότητα άφησε το δικό του στίγμα στην Ιταλία, αλλά και τον κόσμο. Ακόμη κι αν το πρόσημο αυτού του στίγματος κατά τους περισσότερους έχει αρνητικό πρόσημο.

Με το στυλ ενός σόουμαν ο Μπερλουσκόνι αντιμετώπισε μια σειρά σκανδάλων που ομολογουμένως θα είχαν καταστρέψει τους περισσότερους πολιτικούς, «διδάσκοντας» μια νέα μορφή λαϊκισμού, την οποία αργότερα ακολούθησαν με το δικό τους τρόπο πολλοί πολιτικοί, μεταξύ των οποίων και πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Έδωσε επίσης όνομα στο φαινόμενο επιχειρηματιών που συγκεντρώνουν τεράστια δύναμη και εν συνεχεία επιδιώξουν να αναλάβουν και τον έλεγχο μιας χώρας μέσω της πολιτικής. Αναμφισβήτητα, ο «Μπερλουσκονισμός» αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς ισχυρούς ανά τον κόσμο.