Επιτέλους επιστροφή στην νύχτα με Σαββόπουλο ή με Μποφίλιου με Πρωτοψάλτη ή με Πλιάτσικα με Ζουγανέλη ή με Αρβανιτάκη και Τσανακλίδου - το τραγούδι ουσίας is back

εγάλοι συνθέτες, σπουδαίοι τραγουδοποιοί και οι πιο εκφραστικές φωνές που αναδεικνύουν τις δημιουργίες. Συνήθως περιμέναμε τα συναυλιακά καλοκαίρια για να τους χαρούμε, όμως αυτή η σεζόν φαίνεται ότι ποντάρει ιδιαίτερα στα τραγούδια τα οποία χτυπάνε κατευθείαν στην ανθρώπινη μας διάσταση. Απόδειξη το κοινό που κατακλύζει τις μουσικές σκηνές της πόλης για να τα ξανανακαλύψει.

Η κρίση, ως οικονομική-πολιτική-κοινωνική συνάρτηση, απεικονίζεται σε περισσότερα του ενός πεδία και, φυσικά, πολλά συμπεράσματα προκύπτουν πλέον αβίαστα. Ένα βαρόμετρο που έχει να κάνει με την καλλιτεχνική κίνηση και κινητικότητα είναι αυτό της νύχτας – κατά την «κλασική» της έννοια, που είναι κατανοητή σε εμάς. Παρατηρώντας λοιπόν εδώ και καιρό τα σχετικά φαινόμενα, έχουμε δει τη «στροφή» του κοινού προς το τραγούδι ουσίας. Δηλαδή προς το τραγούδι που εκφράζει και εικονογραφεί ουσιώδεις ανθρώπινες ιδιότητες και ανάγκες –και στιγμιαία ενδεχομένως τις καλύπτει– ή καταστάσεις που έχουν να κάνουν με τα βιώματά μας, τις μνήμες μας, τις αισθήσεις μας και ούτω καθεξής. Αυτές ήταν –και είναι– από αρχαιοτάτων χρόνων η τέχνη και η ουσία του τραγουδιού: να αποτελεί βάλσαμο σε λύπες, να δίνει εντάσεις στις χαρές. Δεν ανακαλύπτει κανείς την πυρίτιδα... 
Αυτήν την κίνηση βλέπουμε, καθώς ο κόσμος –εμείς δηλαδή– τρέχει σε προγράμματα με ουσία, γυρίζοντας την πλάτη σε τραγούδια «της φούσκας». Χοντρικά: δεν θα πάω να ξεσκάσω (βρε αδερφέ! ), δεν μου περισσεύουν πια λεφτά για πέταμα, αλλά θα διαλέξω κάτι με το οποίο θα νιώσω όμορφα, θα συγκινηθώ κι ενδεχομένως θα αισθανθώ για δυο-τρεις ώρες μέλος μιας κοινότητας, ενός χορού, ποιότητα ξεχασμένη μέσα στο (σχετικά ) άμεσο παρελθόν και καλλιεργούμενη μόνο ως άτεχνο κούνημα στην πίστα με την κάμερα του κινητού προτεταμένη. Μιλάμε για μια ανάγκη που –σε δύσκολες και σκληρές περιόδους ακόμη πιο πολύ– θέλει να εκφραστεί μέσω της ψυχαγωγίας και πρέπει να γίνει επιλογή του ανάλογου καλλιτεχνικού τοπίου. Γιατί, κατά τα άλλα, πάντα (συν )υπήρχαν και πάντα θα (συν )υπάρχουν το «έντεχνο» με το «άτεχνο» – χρησιμοποιούμε τους όρους κατά τη δική μας σωστή έννοια και όχι κατά την κοινή δημοσιογραφική χρήση.

Αυτή είναι η γενική μας παρατήρηση, διότι κανονικά σε ένα χώρο τέχνης –όπως το τραγούδι και η μουσική– οι λεπτομέρειες είναι άπειρες και «τα επιμέρους» είναι που δίνουν την ομορφιά («Each man his own academy», λέμε στο χωριό μου ). Και την ίδια τη ζωή διαχρονικά. Όμως, ως καταγράφοντες τα τρέχοντα, βλέπουμε σε μεγάλες ή μικρότερες σκηνές κι αίθουσες συναυλιών να παίζουν (και να τις γεμίζουν ) οι διαχρονικά σπουδαίοι και άξιοι: ο πάντα δικός μας Διονύσης Σαββόπουλος (και η παρέα του ), ο συγκλονιστικός μαέστρος Σταύρος Ξαρχάκος, ο ακούραστος performer Θάνος Μικρούτσικος, οι φίλοι μας Νίκος Πορτοκάλογλου, Νίκος Ξυδάκης, Νότης Μαυρουδής, υπερ-φωνές όπως η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η Χάρις Αλεξίου, η Τάνια Τσανακλίδου, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Κότσιρας και μαζί τους νεότερες φωνές όπως η Νατάσσα Μποφίλιου και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, που όχι μόνο δίνουν το δικό τους στίγμα, αλλά ζωντανεύουν και τους πάντα παρόντες μύθους του Τσιτσάνη, του Χατζιδάκι, του Ζαμπέτα και όλων αυτών των ουσιωδώς έντεχνων μάγων.

ΞΑΡΧΑΚΟΣ, ΒΙΤΑΛΗ, ΣΑΪΑ ΣΤΗΝ «ΙΕΡΑ ΟΔΟ» 
Τσιτσάνης και «Ρεμπέτικο» 
Τα μεγάλα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, αυτά που εκφράζουν καλύτερα τη μετάβαση από το ρεμπέτικο στο αστικό λαϊκό τραγούδι, βρίσκονται εδώ στα χέρια ενός επιδέξιου μαέστρου, ο οποίος έχει τη δύναμη να αποκαλύπτει σχεδόν μαγικά τις ιδιαίτερες όψεις τους. Ο Ξαρχάκος διασκευάζει Τσιτσάνη με τρόπο εκφραστικά, αισθητικά, συγκινησιακά βέλτιστο. Στη συνέχεια, η Ελένη Βιτάλη και η Ηρώ Σαΐα αφήνονται στη στάνταρ γοητεία του λαϊκού γλεντιού. Για να κορυφωθεί το πρόγραμμα με τον μαέστρο και το δικό του «Ρεμπέτικο» ως το ζητούμενο λαϊκό τραγούδι φτιαγμένο για το σήμερα. Και για πάντα...

ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ, ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΣΤΟ «ΔΙΟΓΕΝΗΣ STUDIO» 
Με κομμάτια θησαυρούς 
Μια συνύπαρξη που υπερβαίνει κάθε προηγούμενο και δείχνει, ως επί σκηνής τραγουδιστική συνεργασία, να είναι ανώτερη από το άθροισμα των δύο! Η Άλκηστις και η Ελευθερία αρχίζουν το πρόγραμμά τους από νωρίς, εναλλάσσονται στα κομμάτια μένοντας συνεχώς στη σκηνή, η καθεμία λέει τόσο τα δικά της τραγούδια όσο και της άλλης, βγάζουν θησαυρούς, αλληλοσυμπληρώνονται και μας ταξιδεύουν σε μέρη που έχουμε ξαναπάει, όμως κάθε φορά είναι σαν να είναι η πρώτη. Σαν να αρχίζουν όλα ξανά...

ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑΣ, ΖΟΥΓΑΝΕΛΗΣ, ΜΠΟΥΛΑΣ ΣΤΗΝ «ΑΚΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ» 
Συγκινή­σεις κι εκρήξεις κεφιού 
Ένας θίασος τραγουδοποιών, μια σειρά από στιγμές του ελληνικού τραγουδιού που απαρτίζουν μια δική μας πραγματικότητα. Αν τα επιμερίσουμε, είναι τα τραγούδια/σχολή του Διονύση, ο οποίος έχει μια γενικότερη εποπτεία στο πρόγραμμα και με τρόπο σαφή αλλά και ανεπαίσθητο κατευθύνει τους συμπαίκτες του. είναι τα τραγούδια του Μαχαιρίτσα με την εύστοχη ευαισθησία τους. είναι τα τραγούδια του Μπουλά με την ιδιαιτερότητά τους. είναι η ανεξέλεγκτη σάτιρα του Ζουγανέλη – όλα αυτά δημιουργούν ένα σύνολο εικόνων, συγκινήσεων, εκρήξεων κεφιού και ό,τι άλλο μπορεί να περιμένει κάποιος από μια ομάδα που έρχεται από τα παλιά, ξέρει όμως να διατηρεί την παιδικότητά της. Είναι οι λεγόμενοι­ «Γενναίοι της Νύχτας» κι εφορμούν ιππεύοντας τα ξύλινα αλογάκια τους για να κατατροπώσουν τους εχθρούς φωνάζοντας την αμίμητη κραυγή «γκαγκάν-γκαγκάν». Είναι κάτι σαν παραμύθι ή ασπρόμαυρη κινηματογραφική περιπέτεια – όπως το «Gunga Din» του 1939 με τον Κάρι Γκραντ.

ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ, ΣΤΟΚΑΣ ΣΤΟ «ΓΚΑΖΙ LIVE» 
Η Ελλάδα μέσα από το μουσικό πολιτισμό της 
Όχι, δεν είναι άλλη μία επανένωση των Πυξ Λαξ. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας έχει ξεκινήσει μια παγκόσμια περιοδεία με τη μουσική παράσταση «The other side of Greece», διαδίδοντας τον πλούτο της παραδοσιακής μουσικής, απαγγέλλοντας νεοελληνική ποίηση και γενικά προβάλλοντας την εικόνα μιας χώρας με πολιτιστική συνέχεια. Από τις 22/2 στο «Γκάζι Live» οι δύο τραγουδοποιοί θα συνεργαστούν σε μια «ελληνική» εκδοχή αυτής της παράστασης. Με τη Γεωργία Νταγάκη που «κεντάει» με τη λύρα της και special guest τον Γιώργο Χωραφά, η ρομαντική πρόθεσή τους είναι να μας παρουσιάσουν μια χώρα «όπως την έχουν στα δικά τους μάτια, για να την ξαναθυμηθούμε κι εμείς».

ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ ΣΤΟΝ «ΣΤΑΥΡΟ» 
Με star quality 
Είναι σημείο των καιρών η ανοδική πορεία της Νατάσσας­ Μποφίλιου, που ξεπερνά τα μουσικά κεκτημένα και θρονιάζεται στην κορυφή αποτελώντας τη βασική εκπρόσωπο της νέας έντεχνης σκηνής. Δεν είναι όμως μόνο η εποχή που χρειάζεται νέες μουσικές για να εκφραστεί. Είναι η προσπάθεια της ίδιας της τραγουδίστριας, η οποία έχτισε προσεκτικά το ρεπερτόριό της με σταθερούς συνεργάτες και υιοθέτησε ένα ιδιαίτερο σκηνικό στιλ, σαν παλιά ντίβα. Η Μποφίλιου επιστρέφει στον «Σταυρό» (από 15/3 ), κάνοντας άλλο ένα βήμα προς την κατάκτηση του χαρακτηρισμού «κλασική ερμηνεύτρια».

ΖΟΥΓΑΝΕΛΗ ΣΤΟΝ «ΣΤΑΥΡΟ» 
Η γυναίκα με τα πολλά πρόσωπα 
«Έχω κι άλλα να σου πω» υπόσχεται η τραγουδίστρια, η οποία (μετά το «Anodos» ) συνεχίζει­ στην Κεντρική Σκηνή του «Σταυρού» (από 14/2 ). Με αστείρευτη άνεση performer, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη αποδεικνύει με κάθε της εμφάνιση ότι πατά γερά σε μια μουσική ιστορία που εκτείνεται από τον Τσιτσάνη και τον Χατζιδάκι μέχρι τον Πλιάτσικα και τον Καραμουρατίδη.

ΜΗΤΣΙΑΣ, ΜΑΝΟΥ, ΜΗΛΙΩΚΑΣ  ΣΤΟ «ΓΥΑΛΙΝΟ» 
Τραγούδια ραδιοφώνου 
Σε συνέχεια της περσινής τους σύμπραξης, οι τρεις καλλιτέχνες εκπέμπουν το δικό τους «Δεύτερο Πρόγραμμα». Είναι μια σειρά –ή μάλλον μια ιστορία– τραγουδιών που καλύπτει τις καλύτερες στιγμές των τελευταίων 60 χρόνων στο ελληνικό τραγούδι. Ο Μητσιάς, η Μάνου και ο Μηλιώ­κας λειτουργούν εδώ με τη δική­ τους καλλιτεχνική αλήθεια και φτιάχνουν μια γοητευτική αναδρομή σε ό,τι ουσιαστικό έχει περάσει και καταγραφεί στην κοινή μας συνείδηση.

ΑΛΕΞΙΟΥ, ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ ΣΤΟ «ANODOS» 
Μουσική ιστορία σε δύο κεφάλαια 
Δοκιμάστε να επιλέξετε τα αγαπημένα σας τραγούδια της Χαρούλας και της Τάνιας. Δύσκολο! Το ίδιο δύσκολο όμως θα ήταν και για τις ίδιες να φτιάξουν το πρόγραμμα της πολυαναμενόμενης συνεργασίας τους, που κάνει πρεμιέρα αύριο Παρασκευή 7/2. Οι δύο εμβληματικές προσωπικότητες που σημάδεψαν το τραγούδι από τα ’70s θα μας ταξιδέψουν μαγικά –με τους Nouveau Sextet– σε ένα ρεπερτόριο που δεν έχει λείψει από τα χείλη κανενός.

ΓΑΛΑΝΗ ΣΤΟ  «PASSPORT» 
Μια αξία σε επαναπροσδιορισμό 
«Αλλιώς» είναι ο τίτλος του νέου δίσκου της αλλά και η πρόκληση για μια σπουδαία τραγουδοποιό να φρεσκάρει το καλλιτεχνικό της έργο, που ξεκίνησε το 1968. Στην πειραιώτικη μουσική­ σκηνή, μπροστά σε ένα κοινό που της παραδίδεται ολόψυχα, η Δήμητρα Γαλάνη ερμηνεύει τα greatest hits της «πειραγμένα» με μια ψυχεδελική δυναμική από τη νεανική μπάντα της.

ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ, ΚΟΤΣΙΡΑΣ, ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ  «ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ» 
Μάνα, θα πάω στα... τραγούδια 
Ο μουσικός κόσμος του Θάνου Μικρούτσικου σχεδόν ισομοιράζεται με αυτόν του Γιάννη Κότσιρα, δείχνοντας έτσι έμπρακτα την εκτίμηση του συνθέτη στον τραγουδιστή. Όμως και ο Κότσιρας δείχνει στην πράξη το σεβασμό του σε τραγούδια που έχουν πάψει προ πολλού να είναι απλώς τραγούδια κι έχουν γίνει όνειρα, ελπίδες, προοπτικές... Η Ρίτα Αντωνοπούλου, πάλι, δένει την όλη κατάσταση, η οποία δεν θα ήταν αυτή που είναι αν ο Μικρούτσικος δεν ήταν ο performer που συνηθίζει να είναι όλα αυτά τα χρόνια. Ένας άνθρωπος που ονειρεύεται μαζί με ανθρώπους που συνεχίζουν να ονειρεύονται.

ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΝΑ ΣΤΟΝ «ΣΤΑΥΡΟ PLUS» 
Με γλυκιά οικειότητα 
Ο τρόπος που επέλεξαν και οι δύο να κινηθούν στα μουσικά πράγματα είναι ορατός σε αυτήν τη συνεργασία, που έδεσε γερά με εμφανίσεις σε όλη τη χώρα. Κάθε Σάββατο στο Plus του «Σταυρού» ο ήχος είναι ηλεκτρικός και η ατμόσφαιρα οικεία, σε ένα πρόγραμμα που συνδυάζει τα τραγούδια της Ελένης Τσαλιγοπούλου και της Μελίνας Κανά, τα οποία ωριμάζουν όμορφα μαζί με παραδοσιακά, ρεμπέτικα και λαϊκά.

athinorama.gr