Τι θα δούμε αυτή την εβδομάδα στο σινεμά - Τζόνι Ντεπ & απενοχοποιημένη Barbie (trailers)

O Τζόνι Ντεπ επιστρέφει «αυτοκρατορικός» στο θρόνο του με ευρωπαϊκής κοπής ταινία, η ρίζα του κακού συνεχίζει να φυτρώνει, οι ελληνάρες αφήνουν το αποτύπωμά τους κοροϊδεύοντας τη βλαχιά που φέρουμε με sparkle καταφερτζή και φυσικά το πάρτι γίνεται πιο ροζ από ποτέ… με απενοχοποιημένη Barbie. Το λες και πλουραλιστική εβδομάδα.

Ζαν ντι Μπαρί, η ερωμένη του βασιλιά (Jeanne du Barry

«Ζαν ντι Μπαρί, η ερωμένη του βασιλιά»: Η Αυτοκρατορική επιστροφή του Τζόνι Ντεπ. Χρησιμοποιεί τη γοητεία της για να ξεφύγει από τη φτώχεια της και να ενταχθεί στην υψηλή κοινωνία. Αντί όμως να απλώσει τα δίχτυα της και να στήσει πλεκτάνη, θα ερωτευτεί στην πραγματικότητα τον άνθρωπο που στόχευε να εξαπατήσει. Είναι μια καλογυρισμένη ταινία γαλλικού σαλονιού και κρινολίνων, υπό το φως των κηροπήγιων να αποκαλύπτουν αισθησιακά τον κόσμο των ηρώων. Ορθή επιλογή επαναφοράς του Τζόνι Ντεπ στη μεγάλη οθόνη με μια τέτοια ταινία, που παρά της αδυναμίες της, έχει στόχευση και καθαρή ματιά.

Άκου τη μαμά (Cobweb

Για όσους θέλουν να φοβηθούν και δεν είναι προετοιμασμένοι. Ο τρόμος χτυπά όταν ένα οκτάχρονο αγόρι προσπαθεί να ερευνήσει τους μυστηριώδεις θορύβους που ακούγονται μέσα από τους τοίχους του σπιτιού του και ένα σκοτεινό μυστικό που οι απαίσιοι γονείς του κράτησαν κρυμμένοι από αυτόν. Μην περιμένετε ανατροπές. Μια ταινία τρόμου της σειράς είναι… θα περάσει και αυτή, όπως πέρασαν και οι άλλες καλοκαιρινές μπόρες.

Barbie

Θα ακολουθήσει αναλυτική κριτική με την ολοκλήρωση του εμπάργκο.

Wog Boys Forever

«Ελληνάρες για πάντα»: Ελληνικές κακοτροπιές και κλισέ φτιαγμένα από καγκουρό. Στην Τρίτη συνέχεια του «Ελληνάρα», ο Nick Giannopoulos που έκανε καριέρα ως stand up comedian/κωμικός στην Αυστραλία μέσω του ελληνικής καταγωγής χαρακτήρα που δημιούργησε, υποδύεται εκ νέου τον Steve Karamitsis. Παραμένει ανύπαντρος, οδηγός ταξί και κάφρος. Όλα βαίνουν προς ελληνική επίλυση μέχρι που εμφανίζεται στο ταξί του μια πρώην του. Η κόρη της υπουργού μετανάστευσης που τον έχει βάλει ξανά στο μάτι (καθώς αυτός ήταν η αιτία που καταστράφηκε η πολιτική της καριέρα), τώρα θα ζητήσει εκδίκηση. Μια από τα ίδια, λιγότερο αστεία ταινία αλλά περισσότερο οικεία (μέσω των χαρακτήρων και των αρχέτυπων)… Δυστυχώς, αυτό είμαστε οι Έλληνες που φεύγουμε οικονομικοί μετανάστες εκτός συνόρων: προσκολλημένοι άκριτα στο παρελθόν, αποδεχόμενοι τα κακώς κείμενα ως παράδοση και… καταφερτζήδες με απροσδόκητα μέσα. Ο Γιαννόπουλος ξέρει να ανακατεύει την τράπουλα και να δημιουργεί κωμικές καταστάσεις με τα βιώματα του ή τα βιώματα των συμπατριωτών του. Στο ανακάτεμα όμως το φαγητό έχει περισσότερο γεύση από καγκουρό παρά προβατίνα.

Η ρίζα του κακού (The origin of evil)

Μια κλέφτης ταυτότητας ανακαλύπτει τη «ρίζα του κακού». Μια γυναίκα στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης προσπαθεί να επανασυνδεθεί με τον πλούσιο, αποξενωμένο πατέρα της και τη νέα του οικογένεια. Δηλώνει ψευδώς ότι είναι κάποια που δεν είναι και με ψεύτικη ταυτότητα μπαίνει στον ακόμα πιο ψεύτικο κόσμο τους. «Η Ρίζα του Κακού» πλάθει ένα κόσμο που οι φιοριτούρες και το σύγχρονο μπαρόκ κατασπαράζουν κάθε τι αληθινό: συναισθήματα, γνησιότητα και το σύνολο του θεσμού της οικογένειας. Το κακό όμως ελλοχεύει παντού μεταμορφώνοντας το λιγότερο κακό, σε αποδεκτά φυσιολογικό. Η παραβολική χρήση των βιντεοκασετών στην αποθήκη της οικογένειας, οι γούνες και τα φυτά στις γλάστρες χτίζουν μια νέα εδέμ σε θερμοκήπιο που καμία συνθήκη δεν είναι αληθινή. Βλέπεται ευχάριστα και προβληματίζει ανάλογα.

Έγκλημα στο Όριαντ Εξπρές (Murder on the orient express

Η καλύτερη μεταφορά, μέχρι στιγμής βιβλίου της Αγκάθα Κρίστι είναι το παλιό «Έγκλημα στο Όριαντ Εξπρές». Το Όριαντ Εξπρές το Δεκέμβριο του 1935, θα κολλήσει στο πυκνό χιόνι με τους επιβάτες να προσπαθούν να ξεκολλήσουν από το μυστήριο: ποιος είναι ο δολοφόνος ανάμεσα τους. Τις απαντήσεις, όπως πάντα, θα δώσει ο ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό. Ο υπέροχος Άλμπερτ Φίνευ, η Λορίν Μπακόλ, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ο Σον Κόνερυ, ο Άντονυ Πέρκινς και η Βασέσα Ρέντγκρειβ, ανάμεσα στους επιβάτες ψάχνουν για άλλοθι με διάθεση αθώου.

Η περιπέτεια (L’ avventura)

Μια μοναδική «Περιπέτεια» από το μυαλό του Αντονιόνι. Η περιπέτεια αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας της αποξένωσης του Ιταλού σκηνοθέτη Μικελάντζελο Αντονιόνι (ακολουθεί «Η νύχτα» (La Notte, 1961) και «Η Έκλειψη» (L’Eclisse, 1962), ανώτερες της πρώτης. Ο χαμός της Άννα ωθεί την καλύτερη της φίλη Κλαούντια (Μόνικα Βίτι) και το Σάντρο να κάνουν μαζί ένα ταξίδι αναζητώντας την. Εκεί όμως θα ξεκινήσει η προσωπική τους αναζήτηση. Με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο, ο Αντονιόνι δομεί μια αστυνομική περιπέτεια για τις αυτόχειρες ψυχές που επιβίωσαν αλλά εκ των υστέρων δολοφονήθηκαν άδικα από τους συμβιβασμούς.

Ξαναπαντρεύομαι τη γυναίκα μου

Το δις εξαμαρτείν σε πλήρη εφαρμογή. Στην ξεκαρδιστική κωμωδία φύλων του Χάουαρντ Χοκς, η δημοσιογραφία, ο έρωτας και τα προσωπικά σκάνδαλα, γίνονται πρωτοσέλιδα στο ημερολόγιο της καρδιάς. Παθιασμένος με τη δουλειά του δημοσιογράφος, θυμάται τα λάθη που έκανε για να πιάσει λαβράκι. Πόσες ίντριγκες με δημοσιογραφική ακρίβεια θα δημιουργήσει για να γράψει στο πρωτοσέλιδο της ζωής του «έζησε αυτός καλά με την γυναίκα που ταλαιπώρησε, και αυτοί καλύτερα»; Η κωμωδία στα καλύτερα της…