Ρόδος: Όταν οι τούρτες γίνονται έργα τέχνης - Δέστε τις καταπληκτικές φωτό!

Γράφει : Ελευθερία Πελλού

Αφορμή για να κάνω αυτή την συνέντευξη υπήρξε μία φωτογραφία που έτυχε να δω σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Την Κατερίνα Ουρανίδου  Παπαστεφάνου την γνώριζα ως ξεναγό όπου εργάζεται πολλά χρόνια στο νησί μας, όμως αγνοούσα την άλλη της πλευρά η οποία είναι κυριολεκτικά …. γλυκύτατη!  Διότι η Κατερίνα τον ελεύθερο χρόνο της (όσο διαθέτει), ασχολείται με τούρτες πραγματικά έργα τέχνης! Γλυκά που φτιάχνει από το μηδέν με λιγοστά μέσα βοήθειας, τα οποία στολίζει και τελειοποιεί με ζαχαρόπαστα! Επικοινώνησα μαζί της, κλείσαμε το ραντεβού για καφέ (τον οποίο συνόδευε μία υπέροχη λεμονόπιτα) και η κουβέντα άρχισε.  Γιατί με την Κατερίνα συνέντευξη με την ακριβή έννοια του όρου δεν μπορείς να κάνεις, αφού η ίδια είναι τόσο ευγενική και αφοπλιστικά γλυκιά, ακριβώς όπως οι τούρτες της!  Όσο για το «μυστικό» συστατικό της επιτυχίας των γλυκών της, όπως μου εκμυστηρεύτηκε είναι ένα: πολύ αγάπη!



Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την ζαχαροπλαστική Κατερίνα;
Από μικρή ηλικία παρακολουθούσα με προσοχή αλλά και δέος τη μητέρα μου να φτιάχνει γλυκά. Μού άρεσε πάντα να βουτάω το δάκτυλο μου στο άψητο κέικ σε αυτό το μείγμα το οποίο ήταν τέλειο και έλεγα όταν θα μεγαλώσω θα φτιάχνω τέτοιο μείγμα κέικ, δεν θα το ψήνω και θα το τρώω άψητο! Τόσο πολύ μου άρεσε! Η δεύτερη επαφή που είχα ήταν στο Γερμανικό σχολείο όπου φοίτησα. Εκεί είχαμε ειδικό μάθημα μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής τρεις φορές την εβδομάδα. Μετά ξεκίνησα μόνη μου σιγά – σιγά, για τα παιδιά στο σπίτι και πάντα που άρεσε αυτό που έφτιαχνα να ήταν καλοφτιαγμένο. Όταν έρχονταν τα γενέθλια των παιδιών μου ετοίμαζα τα πάντα εκτός από την τούρτα, η οποία ήταν ένα τυποποιημένο πράγμα και δεν μου άρεσε. Όμως δεν είχα χρόνο για να τη φτιάξω εγώ.  Μέχρι πριν δύο χρόνια όπου έφτιαξα την πρώτη τρισδιάστατη τούρτα μου, τον «Τιτανικό» για τον μικρό μου γιο τον ʼΑγγελο! Μία τούρτα που τότε μου άρεσε όμως σήμερα την βλέπω και λέω «πως ήταν πραγματικά Τιτανικός»!  Μετά έκανα μία παύση ένα χρόνο και από τα επόμενα γενέθλια άρχισα πλέον να φτιάχνω εντατικά. Για τον Μανώλη (τον άλλο μου γιο), την ανιψιά μου, στους φίλους, τον βαφτιστικό μου.



Έχεις παρακολουθήσει κάποια μαθήματα και γιατί επέλεξες την ζαχαρόπαστα;
Ό,τι κάνω είναι δικής μου … έμπνευσης! Δεν έχω κάνει μαθήματα ή οτιδήποτε άλλο. Επέλεξα να φτιάχνω τούρτες από ζαχαρόπαστα γιατί μ’ αρέσει η πλαστική, διότι παίρνεις μία άμορφη μάζα και δημιουργείς, της δίνεις μορφή, ζωντάνια! Έτσι ξεκίνησα βρήκα διάφορες συνταγές, βρήκα τη συνταγή της ζαχαρόπαστας την οποία την φτιάχνω μόνη μου. Κάθε τούρτα για μένα είναι ένα έργο τέχνης.
Πως αποφασίζεις τι τούρτα θα φτιάξεις;
Καταρχήν ρωτάω το παιδί τι του αρέσει. Θα σκεφθώ και τη γεύση εσωτερικά, και ανάλογα με τη γεύση θα πάει και το σχήμα. Δηλαδή αν είναι μόνο κέικ θα μπορέσω να κάνω ένα δύσκολο σχήμα, αν θέλει να είναι πολύ υγρό μέσα (μερέντα, σαντιγύ κ.α.) δεν θα μπορέσω να φτιάξω πολλά πράγματα γιατί δεν θα κρατήσει το βάρος. Και μετά παίρνω μία άσπρη κόλλα κάνω το αρχικό σχέδιο, και καταλήγω στο περίπου. Ψήνω το παντεσπάνι, κάνω τις κρέμες μου, ενσωματώνω, παγώνω όλα αυτά και όταν φτιάξω την ζαχαρόπαστα και αρχίσω και την χρωματίζω, τότε θα βγει το τελικό σχέδιο.



Δεν έχεις καλούπια για να φτιάχνεις τις τούρτες σου;
Όχι, το παντεσπάνι είναι ένα σχήμα και από εκεί και έπειτα το δουλεύω. Έχω μόνο δύο τσέρκια, ένα στρογγυλό και ένα τετράγωνο, αυτά είναι τα βοηθήματα μου. Και ανάλογα με το σχέδιο που θέλω να φτιάξω τα κόβω μετά. Για όλη τη διαδικασία από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωση της τούρτας χρειάζομαι κατά μέσο όρο 10-12 ώρες για δύο ημέρες.
Φαντάζομαι ότι θα είσαι περιζήτητη!
Η αλήθεια είναι πως έχω βρει τον «μπελά» μου με την γλυκιά έννοια αφού όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι, όταν πρόκειται να συναντηθούμε το μόνο που μου ζητούν είναι να φτιάξω μία τούρτα! Στη φίλη μου που γέννησε πέρυσι, τις έφτιαξα μπισκοτάκια πατουσίτσες, ως δώρο για την γέννηση της μικρής της!



Ποια είναι για σένα, η καλύτερη τούρτα που έχεις φτιάξει;
Χωρίζω τα χρόνια που ασχολούμαι με αυτό το χόμπι σε εποχές. Η πρώτη εποχή (ιστορική) ήταν ο Τιτανικός, μετά ακολούθησε μία κατσαρόλα για έναν μάγειρα, ένας φυλακισμένος, αστυνομικοί και κλέφτες, μπαλαρίνα, παπουτσάκια μπαλαρίνας, και μία πολύ απλή η οποία όμως έκανε πολύ εντύπωση: ένα κουτί!
Κάτι τόσο απλό αλλά παράλληλα τόσο όμορφο, που τολμώ να πω ότι ήταν από τις αγαπημένες μου.
Πως τα προλαβαίνεις με τη δουλειά που κάνεις, γιατί είσαι ξεναγός, μία δουλειά αρκετά απαιτητική!
Επειδή δεν προλαβαίνω, ιδίως τη θερινή περίοδο, κόβω από τον ύπνο μου. Είναι η χαλάρωση μου! Αν και σωματικά με κουράζει πάρα πολύ, και πολλές φορές τα πόδια μου δεν με κρατάνε, δημιουργείς και όσο προχωράς στο δημιούργημα σου και τελειοποιείται, χαίρεσαι!
Απλά κάθεσαι το κοιτάς και αυτό είναι η ικανοποίηση μου! Δεν πάει να καίγεται ο κόσμος γύρω μου, εγώ θα ασχοληθώ, θα είμαι μεσ’ την άχνη και τα χρώματα…… Και πολλές φορές, ιδίως το καλοκαίρι, πάει 2-3 το ξημέρωμα και όμως ξυπνάω την άλλη μέρα και είμαι ξεκούραστη, πώς γίνεται αυτό;!



Σου έχουν κάνει ποτέ πρόταση να το κάνεις αυτό επαγγελματικά ή εσύ το έχεις σκεφθεί;
Πρόταση, όχι δεν μου έχουν κάνει διότι το επάγγελμα μου είναι άλλο, και αυτό είναι απλώς το χόμπι μου. Όμως αν για οποιοδήποτε λόγο σταματούσα να εργάζομαι ως ξεναγός, τότε ίσως και να το σκεφτόμουν να εργαστώ ως «δημιουργός αναλώσιμης τέχνης».
Διότι για μένα αυτό είναι τέχνη. Μάλιστα αρκετοί φίλοι μου, μου έχουν πει γιατί δεν ασχολούμαι με τον πηλό από τη στιγμή που σου αρέσει να δημιουργείς διάφορα πράγματα.
Όμως εμένα μου αρέσει να φτιάχνω γλυκά, να ζωγραφίζω και μου αρέσει η πλαστική, και όλα αυτά τα βρήκα σε αυτές τις τούρτες. Αν όμως φτιάξω κάτι από πηλό νομίζω ότι μετά από καιρό δεν θα μου αρέσει να το βλέπω. Προτιμώ να το κοιτάζω μέσα από φωτογραφίες, από την οπτική γωνία που την έχω βγάλει εγώ. Και ποτέ δεν φτιάχνω τα ίδια πράγματα.
Αν για παράδειγμα μου ζητήσουν να φτιάξω ένα σκύλο, ακόμη και να είναι η ίδια ράτσα θα προσπαθήσω να τον φτιάξω διαφορετικά, να στέκεται διαφορετικά ή κάτι άλλο.
Η οικογένεια σου τι λέει για όλα αυτά που φτιάχνεις;
Η οικογένεια μου λέει πως τα καταφέρνεις, τι τα θες! Όμως όταν δουν το αποτέλεσμα λένε «ω! ρε μαμά τι ωραία που το έκανες» και εγώ απλά … τρελαίνομαι!!




Πηγή :  Ροδιακή http://www.rodiaki.gr/article.php?id=271436&catid=40&maincatid=39#ixzz2t5s0ECf3