Η θλιβερή ιστορία του 77χρονου - Χτυπήθηκε από πολιομυελίτιδα & έκτοτε ζει μόνο σε σιδερένιο πνεύμονα

Ο Πωλ γεννήθηκε το 1946. Πρόλαβε να ζήσει μόλις 6 χρόνια, πριν προσβληθεί από πολιομυελίτιδα. Σήμερα είναι 77 ετών και για πάνω από επτά δεκαετίες ζει μέσα σε ένα σιδερένιο πνεύμονα 272 κιλών, αρνούμενος να διαλέξει ένα σύγχρονο μηχάνημα.

New York Post

Το πλήρες όνομά του είναι Paul Alexander, ενώ τον φωνάζουν "Polio Paul". Στη ζωή του, έχει αντιμετωπίσει πάμπολλες δυσκολίες, δεν του ήρθαν εύκολα τα πράγματα.

Πριν ένα χρόνο, ένας έρανος που ήταν δήθεν για εκείνον συγκέντρωσε 132 χιλιάδες δολάρια.

Είναι το θύμα του χειρότερου ξεσπάσματος πολιομυελίτιδας στην αμερικανική ιστορία με περίπου 58 χιλιάδες περιπτώσεις, κατά κύριο λόγο σε παιδιά.

New York Post

Η πολιομυελίτιδα επιτίθεται στους κινητικούς νευρώνες, στο νωτιαίο μυελό, διαταράσσοντας την επικοινωνία μεταξύ του κεντρικού νευρικού συστήματος και των μυών, καθιστώντας τους τελικά πολύ αδύναμους για να επιτρέψουν σε ένα άτομο να αναπνεύσει μόνο του.

Όλα αυτά άλλαξαν όταν ένα εμβόλιο που σώζει ζωές εγκρίθηκε και χορηγήθηκε ευρέως σε παιδιά σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1955.

Το 1979, οι ΗΠΑ απαλλάχτηκαν από την πολιομυελίτιδα, αλλά ήταν πολύ αργά για τον Alexander, ο οποίος έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω.

Λίγο μετά τη διάγνωσή του, ο Τεξανός υποβλήθηκε σε επείγουσα τραχειοτομή και τοποθετήθηκε σε σιδερένιο πνεύμονα για να μπορέσει το σώμα του να καταπολεμήσει τη θανατηφόρα ασθένεια.

Από τότε βασίζεται στον αναπνευστήρα για να επιβιώσει.

Η μηχανή του Alexander εφευρέθηκε το 1928, με την παραγωγή της να έχει σταματήσει από τα τέλη της δεκαετίας του '60, καθώς η τεχνολογία έχει προχωρήσει.

Ο σιδερένιος πνεύμονας είναι μια αεροστεγής κάψουλα που καλύπτει τα πάντα εκτός από το κεφάλι καθώς απορροφά οξυγόνο μέσω αρνητικής πίεσης, αναγκάζοντας τους πνεύμονες να επεκταθούν για να επιτρέψουν στον ασθενή να αναπνεύσει, σύμφωνα με το Medscape.

Το μηχάνημα είναι μεγάλο και δυσκίνητο και απαιτεί από το άτομο που το χρησιμοποιεί να στερεώσει το σώμα του μέσα.

Παρά την εφεύρεση πιο σύγχρονων μηχανημάτων, ο Paul προτίμησε να συνεχίσει να ζει στον "σιδερένιο πνεύμονά" του.

New York Post

Όπως, εξήγησε στον Guardian, το 2020, ότι όταν επιτέλους αναπτύχθηκαν νεότερα μηχανήματα, είχε συνηθίσει το «παλιό σιδερένιο άλογό του».

Σύμφωνα με πληροφορίες, αρνείται να κάνει άλλη μια τρύπα στο λαιμό του - η οποία θα ήταν απαραίτητη για τις νεότερες συσκευές.

Ο Paul έχει μάθει να αναπνέει για λίγο έξω από τον σιδερένιο πνεύμονα.

Ονομάζεται «αναπνοή βατράχου» και είναι η τεχνική που χρησιμοποιεί τους μύες του λαιμού για να εξαναγκάσει τον αέρα να περάσει από τις φωνητικές χορδές, επιτρέποντας στον ασθενή να καταπιεί το οξυγόνο μία ανάσα τη φορά, πιέζοντάς το προς τα κάτω στο λαιμό και στους πνεύμονες.

Πέρα από το να μάθει πώς να αναπνέει μόνος του για μικρές εκτοξεύσεις, ο Paul συνέχισε να επιδιώκει να κάνει καριέρα, εμπνέοντας τους ανθρώπους γύρω του.

Τελείωσε το γυμνάσιο, αποφοίτησε από το κολέγιο, κέρδισε πτυχίο νομικής, άσκησε τη δικηγορία για αρκετές δεκαετίες και έγραψε απομνημονεύματα - όλα αυτά βασιζόμενη στον σιδερένιο πνεύμονά του.

«Ποτέ δεν τα παράτησα, και δεν θα τα παρατήσω», είπε ο Paul σε μια συνέντευξη-βίντεο το 2021.

Καθώς ο Paul έχει μεγαλώσει, έχει περιοριστεί στο μηχάνημα και χρειάζεται 24ωρη φροντίδα εγκατεστημένος στο Ντάλας.