Πέθανε ο θρυλικός σεφ και εστιάτορας Νίκος Λαδένης - έφτασε το εστιατόριο του στο ύψος των τριών αστεριών Michelin (φωτό)

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο θρυλικός σεφ Νίκος Λαδένης. 

Ο Michelin -άτος εστιάτορας, ήταν μια από τις εμβληματικότερες και πιο πρωτοπόρες φυσιογνωμίες της βρετανικής γαστρονομικής σκηνής . 

Μάλιστα ήταν ο μοναδικός σεφ ελληνικής καταγωγής που έφτασε το εστιατόριο του στο ύψος των τριών αστεριών Michelin.

Ο ίδιος είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση εδώ και μια εικοσαετία. 

Ποιος ήταν ο Νίκος Λαδένης

Ο Nico Ladenis (Νίκος Λαδένης) γεννήθηκε στις 22 Απριλίου του 1934, στην Ταγκανίκα , από Έλληνες γονείς και έχει γίνει γνωστός για τα εστιατόρια που διευθύνει, με μεγάλη επιτυχία στη Μεγάλη Βρετανία.

Έχει κερδίσει τρία αστέρια Michelin και το εστιατόριο του Chez Nico, βαθμολογήθηκε με 10 στα 10 από το Good Food Guide. Το 1999, επέστρεψε τα αστέρια του εξαιτίας της ασθένειάς του (καρκίνο του προστάτη) και επειδή δήλωσε απογοητευμένος με τα λονδρέζικα εστιατόρια.

Η οικογένειά του μετακόμισε στην επαρχία της Γαλλίας, πριν ο  Ladenis πάει για μόνιμη εγκατάσταση στη Μ. Βρετανία.

Facebook/Georgios Sg

Το Chez Nico στο Λονδίνο άφησε εποχή στις δεκαετίες των 80’s και 90’s λυγίζοντας ακόμη και τις αντιστάσεις του Michelin Guide, ο οποίος το 1995 έδωσε τελικά στο εστιατόριο του Λαδένη που είχε μεταφερθεί στο ξενοδοχείο Grosvenor House Hotel τρία αστέρια, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση τότε στο Λονδίνο για έναν αυτοδημιούργητο σεφ. Και ποιοι δεν πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια από την κουζίνα του: από τον Gordon Ramsey, τον Marco Pierre White και τον Björn Frantzén, μέχρι τον Jason Atherton, τον Andre Garrett, τον Jun Tanaka κ.α. 

Υπήρξε πρωτοπόρος, ασυμβίβαστος, τολμηρός, πολυγραφότατος, και χωρίς να χαϊδέψει ποτέ τα αυτιά των πελατών του κατάφερε το Chez Nico να γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή αλλά και απολαυστικά fine dining εστιατόρια στο Λονδίνο. Όμως δεν ήταν μάλλον κι ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου ο Νίκος Λαδένης, για αυτό και δεν δίστασε πολλές φορές να κάνει με κάθε αφορμή αισθητή την φλογερή ιδιοσυγκρασία του, πληρώνοντας μάλιστα αρκετά συχνά και το ανάλογο τίμημα. Απαγόρευε αυστηρά στα εστιατόρια του να παραγγείλει κάποιος ένα δεύτερο Gin & Tonic και κυρίως να ζητήσει το αλάτι, ενώ αν έχετε ακούσει τη πασίγνωστη φράση “Consistency, Consistency, Consistency”, ω ναι, ήταν δική του. 

Το 2002 άφησε τη διαχείριση των εστιατορίων του στην οικογένεια του, κι εκείνος πέρασε τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, έχοντας ήδη αφήσει πίσω του μια πραγματικά μεγάλη κληρονομιά.