Π. Μανδραβέλης: Η ιστορία της ριζοσπαστικής (τρομάρα μας!) Αριστεράς περιγράφεται ως «ανεμομαζώματα, συριζοσκορπίσματα» - Ας αναπαυθεί εν ειρήνη…

Για να πούµε και του κ. Στέφανου Κασσελάκη το δίκιο, σάμπως θυμάται κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ τι έλεγαν το 2012; Σαν σήμερα, πριν από έντεκα χρόνια, ο κ. Δημήτρης Βίτσας έπλεκε παιάνες αντεπίθεσης: «Τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού, που πλήττουν τα εισοδήματα, τους μισθούς, τις συντάξεις και την περιουσία του ελληνικού λαού, έχουν κλείσει. Αν οι κυβερνώντες και η τρόικα θεωρούν ότι έχουν επιτύχει κάτι, θα πρέπει να μάθουν ότι τώρα αρχίζει η μεγάλη σύγκρουση της πολιτικής των μνημονίων, της πολιτικής της λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη, με τα λαϊκά και κοινωνικά συμφέροντα» (Κέρκυρα, 25.10.2012).

Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης για την kathimerini.

Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης ως γραμματέας του κόμματος ήταν καθημερινώς στα κανάλια, υποστηρίζοντας πως «εγώ το μόνο που βλέπω είναι μια ακραία αντιμνημονιακή πολιτική. Το άκρο σήμερα ξέρετε ποιο είναι; Είναι το μνημόνιο. Ο,τι πιο ακραίο, πιο βίαιο, πιο βάρβαρο σε αυτή την πολιτική είναι το μνημόνιο» (Alpha, 22.10.2023).

Είναι χιλιάδες τα αποσπάσματα όσων ξέχασαν οι σύντροφοι την περίοδο που ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεδίπλωνε –ως Αριστοτέλης Οικονόμου στον «Εθνικό Κήρυκα»– τις «νεοφιλελέ απόψεις του». Το 2012, ακόμη και οι σοσιαλδημοκρατικές προτάσεις που εκστόμιζε ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος χαρακτηρίζονταν από «νεοφιλελεύθερες» μέχρι «προδοτικές». Ο κ. Σκουρλέτης ξέχασε τρία χρόνια μετά, δηλαδή τον Οκτώβριο του 2015, ότι έλεγε πως «τα επιτεύγματα για τα οποία θριαμβολογεί σήμερα ο κ. Σαμαράς, είναι όλα αυτά που δημιούργησαν πάνω από 1,5 εκατομμύριο ανέργους, απόλυτη απελπισία μέχρι αυτοκτονίας σε χιλιάδες υπερχρεωμένους δανειολήπτες, φτώχεια και εξαθλίωση που θα μας συνοδεύει επί δεκαετίες» (19.10.2012). Να σημειώσουμε ότι ο τότε γραμματέας δεν ήταν «μόλις 24 ετών». Είχε τα διπλάσια χρόνια από τον κ. Κασσελάκη του 2012, αλλά δεν ξέρουμε αν και αυτός ήταν «σε μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος».

Η αλαζονεία, πάντως, του κόμματος, των στελεχών του και του γραμματέα του ήταν εμφανής: «Πολιτική βούληση έχουμε, που δεν τη διαθέτουν οι σημερινοί μνημονιακοί. Και αξιοπιστία. Αξιοπιστία και ειλικρίνεια για να μπορείς να βασιστείς στον κόσμο. Ο κόσμος είναι το μεγαλύτερό μας στήριγμα», έλεγε ο κ. Σκουρλέτης (22.10.2012), για να αποδειχθεί έντεκα χρόνια μετά, με την εκλογή Κασσελάκη, ότι αυτό το συνονθύλευμα στελεχών όχι μόνο δεν ήξερε τι ήθελε η ελληνική κοινωνία, αλλά ούτε καν οι ψηφοφόροι τους. Η ιστορία της ριζοσπαστικής (τρομάρα μας!) Αριστεράς (2004-2024) μπορεί να περιγραφεί ως «ανεμομαζώματα, συριζοσκορπίσματα». Ταλαιπώρησε την ελληνική κοινωνία και χαντάκωσε την Αριστερά. Ας αναπαυθεί εν ειρήνη…