Ο Δημήτρης Χρήστου: Πόσο δεοντολογικό, να διαπομπεύεται κάθε μέρα στα κανάλια ο νέος πρόεδρος & η πλειοψηφία που τον εξέλεξε; Κατά τα άλλα, σύντροφοι! 

Σε ένα άρθρο 4.832 λέξεων που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της ΑΥΓΗΣ ο σεβαστός καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς καταλήγει για όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.: «Τα παραπάνω οδηγούν σε ένα μόνο συμπέρασμα. Οι αντιλήψεις του κ. Κασσελάκη όπως και όλη η πολιτική του συγκρότηση δεν του επιτρέπουν να είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αλλά και αντίστροφα, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεν μπορεί να παραμείνει κόμμα της Αριστεράς με πρόεδρο τον κ. Κασσελάκη»!

Γράφει ο Δημήτρης Χρήστου στην Αυγή.

Παρακάμπτω το ερώτημα αν η συμπεριφορά πρωτοκλασάτων στελεχών με ύβρεις και αναπόδεικτες κατηγορίες, κοινώς συκοφαντίες, κατά του εκλεγμένου νέου προέδρου από τη μάξιμουμ δημοκρατική διαδικασία τους επιτρέπουν να παραμένουν στελέχη ενός κόμματος της Αριστεράς, όπου μάλιστα ο ένας προσφωνεί τον άλλον «σύντροφο».

«Οποίος μπήκε στον κόπο να δει τη συνέντευξη Τζουμάκα, να ακούσει όσα είπε περί “ολιγαρχίας” και “διαπλοκής” που εγκαταστάθηκαν στο κόμμα, ότι τον Κασσελάκη “τον φέρανε”, “το παιδί δεν κάνει” κ.λπ., ας μου εξηγήσει αν σε οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό κόμμα της Ευρώπης θα θεωρούνταν ανεκτοί τέτοιοι χαρακτηρισμοί κατά πρόσφατα και νόμιμα εκλεγέντος από τη βάση αρχηγού χωρίς παραπομπή στο αρμόδιο πειθαρχικό όργανο». Τα παραπάνω τονίζει με ανάρτησή του ο συνταγματολόγος καθηγητής Ξενοφών Κοντιάδης, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι δεν είναι ούτε ήταν ποτέ μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί λοιπόν σε ένα άρθρο 4.800 λέξεων δεν απαντήθηκε ένα ερώτημα που δεν αφορά μόνο τον Στέφανο Τζουμάκα, αλλά και τους όψιμους (!) υποστηρικτές του;

Πόσο δεοντολογικά είναι όλα αυτά, να διαπομπεύεται κάθε μέρα (!) στα κανάλια ο νέος πρόεδρος (και η πλειοψηφία που τον εξέλεξε), ο οποίος μάλιστα απουσιάζει στο εξωτερικό, όταν σε λίγες μέρες έχει προγραμματιστεί σύνοδος της Κεντρικής Επιτροπής και έπειτα από περίπου τέσσερις μήνες συνέδριο; Και, εντέλει, με ποιον δημοκρατικό και καταστατικό τρόπο μπορεί να λυθεί εντός του κόμματος αυτό το πρόβλημα που εντοπίζει ο Α. Μπαλτάς; Ποια είναι η ενδεδειγμένη έντιμη συμπεριφορά;

Ισως χρειάζεται ακόμα ένα άρθρο για να αναλυθούν συμπεριφορές και διαλυτικές καταστάσεις. Ένα άρθρο όπου να εξηγείται πού κρύβονταν τόση τοξικότητα, μίσος, αγένεια, κακία, εκδικητικότητα σε ένα κόμμα της «επιθυμητής» Αριστεράς.