Γιώργος Νταλάρας: Η τρυφερή παιδική φωτογραφία με τον αδερφό του - εύχεται με υπέροχο ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη

Με μια παιδική του φωτογραφία με τον αδερφό του, Χρήστο, και το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη 'Η Γέννηση', από την ποιητική συλλογή “Ο αδελφός Ιησούς” ευχήθηκε για τα Χριστούγεννα ο Γιώργος Νταλάρας στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram. Ο αγαπημένος τραγουδιστής και μουσικός, έγραψε πως 'τα Χριστούγεννα είναι τα παιδικά μας χρόνια, οι αναμνήσεις μας, τ’αδέρφια μας, οι αγαπημένοι μας. Χρόνια πολλά σε όλους!' και συμπλήρωσε με το ποίημα του ποιητή, ο οποίος άγγιξε, όσο λίγοι, την ψυχή των Ελλήνων και του οποίου στίχοι μελοποιήθηκαν από τον Μάνο Λοίζο και τον Μίκη Θεοδωράκη. 

Στο συγκεκριμένο ποίημα, ο Τάσος Λειβαδίτης γράφει για την γέννηση της ευσπλαχνίας και αυτό το νόημα αποφάσισε ο Γιώργος Νταλάρας να μοιραστεί και να αναδείξει αυτές τις Άγιες Μέρες. Δείτε την ανάρτησή του. 

Ο Γιώργος Νταλάρας γεννήθηκε στην Κοκκινιά του Πειραιά. Η μητέρα του καταγόταν από τη Μικρά Ασία κι ο πατέρας του ήταν ο ρεμπέτης Λουκάς Νταράλας, από τον οποίο μάλιστα, σε συνέντευξή του στο Ενώπιος Ενωπίω με τον Νίκο Χατζηνικολάου, είχε πει πως μουσικά τον επηρέασε και τον δίδαξε πολλά: 

«Πολλά στοιχεία στη φωνή μου και στη μουσική μου πορεία, τα πήρα από τον πατέρα μου, ο οποίος ήθελε με ό,τι καταπιανόταν, να το μαθαίνει. Μου έδειξε τι πρέπει να κάνω. Να βλέπω την ποίηση μέσα στους ανθρώπους. Έτσι, έπιασα και μελέτησα τους μεγάλους του ρεμπέτικου, τις διαφορές στους στιχουργούς. Έγινα άνθρωπος μέσα από το τραγούδι, ήταν ένα παράθυρο για να μπω στη ζωή με συναίσθηση και ευθύνη. Σιγά–σιγά, άρχισα να ανατρέπω αντιλήψεις. Κατάλαβα πως ήρωας είναι αυτός που νιώθει το αίσθημα της ελευθερίας και το χρησιμοποιεί για το κοινό καλό».

Για τον αδερφό του, στον οποίο αφιερώνει το post του, είχε πει: 

Η πιο δυνατή κι επώδυνη εικόνα που έρχεται στο μυαλό μου ήταν όταν έφυγε ο αδελφός μου. Εγώ ήμουν περίπου 8 και εκείνος 10. Η μητέρα μου ήταν εαμίτισσα και ο θείος μου στον ΕΛΑΣ. Σύντροφοι και φίλοι, ιδιαίτερα η οικογένεια Καρτάλη, βοήθησαν τη μητέρα μου να στείλει τον Χρήστο μας στο χωριό του Ερρίκου Ντυνάν στην Ελβετία, κοντά στη Ζυρίχη, στο Πεσταλότσι.

Για την Άννα Νταλάρα, γυναίκα του και μητέρα της κόρης τους Γεωργιάννας είχε πει: 

«Την Άννα τη γνώρισα διώχνοντάς την γιατί έκανε θόρυβο ενώ κάναμε πρόβα ο Λουκιανός, η Τάνια και ο Βασιλης Παπακωνσταντίνου. Περάσαμε ωραία μαζί. Νομίζω ότι η Άννα ήταν ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή. Αν δεν ήταν η Άννα μπορεί να μην έκανα ούτε τα μισά από αυτά που έκανα. Η Άννα με βοήθησε να κάνω ένα βήμα προς την κοινωνικοποίηση. Και αυτό της το χρωστάω».