Αλεξανδρούπολη: Ο ταλαντούχος κιθαρίστας, Γιάννης Γιαγουρτάς, που διαπρέπει ατο εξωτερικό και βραβεύεται συνεχώς σε διεθνείς διαγωνισμούς!! Διαβάστε την συνέντευξη

Είναι ένας ακόμα έλληνας μουσικός που ζει και διαπρέπει εκτός συνόρων, ένας καλλιτέχνης της Μουσικής Ελλάδας της Διασποράς, που κάνει διεθνή καριέρα. Ο λόγος για τον ταλαντούχο καλλιτέχνη της κλασικής κιθάρας  Γιάννη Γιαγουρτά από την Αλεξανδρούπολη, που  ζει μόνιμα στη Χάγη, «ένας ευαίσθητος και θαυμάσιος ερμηνευτής», που έχει βραβευτεί σε διεθνείς μουσικούς διαγωνισμούς κι έχει δώσει ρεσιτάλ σε γνωστά Φεστιβάλ κλασικής κιθάρας και αίθουσες συναυλιών σε πολλές χώρες. Με άρτια κιθαριστική τεχνική, έχει αποσπάσει επαινετικές κριτικές, ενώ έχει συνεργαστεί με σημαντικούς έλληνες και ξένους καλλιτέχνες, όπως ο Νίκος Μαμαγκάκης και ο Θεόδωρος Αντωνίου. Ο Γιάννης Γιαγουρτάς μίλησε στην ArtPress για τους έλληνες μουσικούς που φεύγουν στο εξωτερικό, για τις μουσικές του αναζητήσεις και τις πηγές της έμπνευσης τους, για τους σημαντικούς σταθμούς της καλλιτεχνικής του πορείας, για τις συνεργασίες που του άνοιξαν δρόμους, για τον οικουμενικό και διαχρονικό ρόλο της τέχνης και για την Αλεξανδρούπολη που του λείπει.

Ζεις μόνιμα στην Χάγη. Τι είναι αυτό που σε οδήγησε να εγκαταλείψεις τη χώρα σου;
Από την Ελλάδα έφυγα το 2009, στην αρχή περίπου της οικονομικής κρίσης, αφού πρώτα ολοκλήρωσα τις πανεπιστημιακές και μουσικές σπουδές μου και εκπλήρωσα τις στρατιωτικές υποχρεώσεις μου, για να συνεχίσω τις μεταπτυχιακές σπουδές μου στην μουσική, εφόσον βέβαια δεν υπήρχαν αντίστοιχες στην Ελλάδα, και να βρω περισσότερες ευκαιρίες για να μπορέσω να αναδείξω την δουλειά μου. Αρχικά πραγματοποίησα ένα μεταπτυχιακό στο DIT College of Music and Drama στο Δουβλίνο (Master of Music in Performance) ολοκληρώνοντάς το με ύψιστη διάκριση και στην συνέχεια βρέθηκα στην Χάγη για να πραγματοποιήσω άλλο ένα μεταπτυχιακό στην κιθάρα στο Βασιλικό Ωδείο, τελειώνοντάς το με την μεγαλύτερη βαθμολογία εκείνης της χρονιάς αποφοίτων. Παρ’όλα αυτά, δεν νιώθω ότι εγκατέλειψα την χώρα μου, καθώς πέρα από την επιλογή μου να ερμηνεύω έργα Ελλήνων συνθετών στις περισσότερές μου εμφανίσεις, πηγαινοέρχομαι συχνά στην Ελλάδα είτε για συναυλίες είτε για διακοπές.
Πως νοιώθεις ως καλλιτέχνης της Μουσικής Ελλάδας της Διασποράς;
Περισσότερο νιώθω ως πολίτης του κόσμου. Είμαι περήφανος, ανθρωποκεντρικός, συναισθηματικός, ελεύθερος να λαμβάνω, να επεξεργάζομαι, ν’αξιολογώ και ν’αφομοιώνω την οποιαδήποτε καινούρια γνώση και πληροφορία και σκεπτικιστής.
Γνωρίζεις άλλους έλληνες μουσικούς που ζουν στο εξωτερικό;
Βεβαίως, οι περισσότεροι φύγανε και αυτοί με την σειρά τους από την Ελλάδα για σπουδές και να ακολουθήσουν το δικό τους όνειρό, ενώ στην συνέχεια παραμείνανε στο εξωτερικό ο καθένας για τους λόγους του, είτε προσωπικούς είτε επαγγελματικούς, είτε και τα δύο.
Πόσο εύκολο είναι να κάνει ένας έλληνας μουσικός καριέρα στο εξωτερικό;
Δυστυχώς, δε μπορώ να απαντήσω για όλους τους Έλληνες. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω από την μέχρι τώρα πορεία μου είναι ότι για να κάνεις καριέρα στην μουσική, πέρα από το ταλέντο, τη σκληρή δουλειά, την πίστη, την αφοσίωση και την πειθαρχία χρειάζεται υπομονή, επιμονή, κουράγιο, υποστήριξη από το περιβάλλον σου, όραμα,  φιλοδοξία, μεθοδικότητα, προγραμματισμός, γνωριμίες, αυτοπεποίθηση, χρήματα, πάθος, εμπειρία και τύχη.



Για ποιο λόγο πολλοί αξιόλογοι έλληνες μουσικοί φεύγουν στο εξωτερικό; Έχουν μεγαλύτερες ευκαιρίες για επαγγελματική σταδιοδρομία;
Σίγουρα υπάρχουν καλύτερες υποδομές, οργάνωση, περισσότερες ευκαιρίες αλλά και το πλεονέκτημα να ζει κάποιος μέσα στο διεθνές μουσικό περιβάλλον.
Τι αναζητάς  με τη μουσική σου;
Αρχικά, αυτό που μ’ενδιαφέρει είναι να συγκινώ το κοινό, αυτό που οι Ισπανοί αποκαλούν duende.  Από κει και πέρα βέβαια μου αρέσει να εμπνέω ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, κυρίως νέους, να παρακολουθούν τόσο τις δικές μου συναυλίες με την κλασική κιθάρα  όσο βέβαια  και άλλες συναυλίες κλασικής μουσικής.
Ποια είναι η βασική πηγή της έμπνευσή σου;
Η βασική πηγή της έμπνευσής μου είναι η ζωή, ο θάνατος, ο έρωτας, η αγάπη, ο αποχωρισμός, η θλίψη, η μελαγχολία, ο θυμός, η απογοήτευση, η μοναξιά, η απομόνωση, η ένταση, η χαλάρωση, η ονειροπόληση, η χαρά, η ηρεμία και η ευτυχία. Επίσης και η πόλη της Χάγης, οι άνθρωποι της, οι ήχοι, η διασκέδαση, η τέχνη γενικότερα, οι γεύσεις, η φύση, η θάλασσα, τα πουλιά, όπως και τα ταξίδια, οι συναυλίες, οι επαγγελματικές συζητήσεις, η διδασκαλία και η τεχνολογία. Κάποιες φορές όμως η πηγή της έμπνευσής μου είναι απλά ανεξήγητη..
Είσαι από τους συνθέτες που περιορίζονται σε ένα μόνο είδος έργων ή σου αρέσει να πειραματίζεσαι;
Θα ήθελα να τονίσω, ότι παρόλο που πειραματίζομαι κατά καιρούς με δικά μου θέματα και αρμονίες δεν είμαι συνθέτης, αλλά επαγγελματίας κιθαριστής. Ως ερμηνευτής σίγουρα εξειδικεύομαι κατά περιόδους σε ένα είδος έργων πχσύγχρονη μουσική, ελληνική ή ισπανική μουσική για κιθάρα αλλά ο πειραματισμός είναι απαραίτητο στοιχείο της δημιουργικής δραστηριότητάς μου.
Ποιους θεωρείς πιο σημαντικούς σταθμούς στην καλλιτεχνική πορεία σου;
Σίγουρα οι δάσκαλοί μου (Δ. Σβυντρίδης, Ε. Ασημακόπουλος, O. Ghiglia, J. Feeley και Ζ.Dukic) που μου δώσαν όλες τις γνώσεις τους, οι συνεργασίες μου με σπουδαίους κατασκευαστές κιθάρας (Π. Γύπας και O. Vowinkel), η συνεργασία μου με τον χορηγό μου (Savarez), οι βραβεύσεις στις σπουδές μου και μουσικούς διαγωνισμούς, συναυλίες σε σημαντικούς συναυλιακούς χώρους, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, συνθέτες που συνεργάστηκα και που συνεχίζω ακόμα τις συνεργασίες μου όπως Θ.Αντωνίου, Κ. Γρηγορέας, Γ. Κουμεντάκης, Α. Ourkouzounov, P. Kerkelov και ο αείμνηστος Ν. Μαμαγκάκης.



Ποιες από τις συνεργασίες σου με ξένους καλλιτέχνες, θεωρείς ως σημαντικότερες; Που σου άνοιξαν δρόμους; Ποια είναι τα επόμενά σου σχέδια;
Η συνεργασία μου με την Σέρβα κιθαρίστρια Sabrina Vlaskalic μου άνοιξε κάποιους δρόμους στην αρχή όπως και η συνεργασία μου με την Ολλανδέζα mezzo-soprano Veronique van der Meijden σε ένα πρόγραμμα για σόλο κιθάρα και για κιθάρα-φωνή. Τους επόμενους μήνες βέβαια έχω προγραμματισμένες σόλο εμφανίσεις σε Αυστρία, Ελλάδα, Γερμανία ενώ βρίσκεται και σε ανάπτυξη ένα μεγάλο project, που θα προτιμούσα να μη πω περισσότερα γι’αυτό αυτή τη στιγμή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν μουσικό;
Αρχικά είναι η ίδια η μουσική. Στη συνέχεια είναι η βαθειά ικανοποίηση του να λαμβάνεις το ζεστό χειροκρότημα του κοινού, η αναγνωρισιμότητα, αλλά και η χαρά να κερδίζεις χρήματα κάνοντας αυτό που αγαπάς.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συνθέτης κλασικής μουσικής;
Αγαπημένος μου συνθέτης είναι ο J.S.Bach.
Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης στην εποχή μας;
Πιστεύω ότι ο ρόλος της τέχνης στις ζωές μας είναι εξαιρετικά σημαντικός, διαχρονικός και οικουμενικός. Η τέχνη καλλιεργεί την αισθητική των ανθρώπων, οξύνει το πνεύμα και τα ένστικτά τους, λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ως αντιστάθμισμα στην προπαγάνδα της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής υποκουλτούρας.
Νοσταλγείς τον Έβρο, τι μνήμες, εικόνες  κρατάς από την Αλεξανδρούπολη;
Ναι μου λείπει. Άλλωστε η οικογένειά μου βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη. Σίγουρα θυμάμαι τα μαθητικά μου χρόνια, τις πρώτες μου εμφανίσεις στο κοινό της πόλης, όπως φυσικά και τις ατέλειωτες μάχες στο φιλέ του βόλεϊ !
Σκέφτεσαι να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
Όχι, κάτω από τις παρούσες συνθήκες.



Πηγή: Γνώμη Αλεξανδρούπολης
http://www.gnomionline.gr/evros/116-culture/51500-gn51500