Μιχάλης Αγγελόπουλος υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ στο eirinika: «Γνωρίζω πως μπορούν να βρουν φωνή και να εισακουστούν τα αιτήματα των πολιτών»

Νομικός με σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις και μεταπτυχιακό στο Δίκαιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο Μιχάλης Αγγελόπουλος είναι υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.

Έχει θητεύσει ως αντιπρόεδρος στο Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης και στόχος του είναι να αγωνιστεί ώστε να προωθήσει στο Ευρωκοινοβούλιο την ατζέντα των πολιτών.

Να δούμε πρώτα τα σημαντικότερα αποσπάσματα από τις απαντήσεις του:

• Γνωρίζω τι απαιτεί ο Έλληνας πολίτης από τον κορυφαίο θεσμό αιρετών της Ε.Ε. και πώς ακριβώς μπορούν να βρουν φωνή και να εισακουστούν αυτά τα αιτήματά του στις Βρυξέλλες.
• Κομβικό ζήτημα την αναβάθμιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
• Έχω περάσει μέσα στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, ως Επιστημονικός Σύμβουλος-Συνεργάτης σε τρεις διαφορετικές επιτροπές του.
• Η θέση του Ευρωβουλευτή είναι θέση με αίγλη, κύρος, ενδιαφέρον και ουσιαστικό αντικείμενο και θα επιθυμούσα να τιμηθώ με την προτίμηση των ψηφοφόρων ακόμα κι αν δεν συνοδευόταν από καλό μισθό.
• Το άτεγκτο δόγμα της δημοσιονομικής σταθερότητας υπαγόρευσε πολιτικές που όξυναν πολύ τις ανισότητες Βορρά – Νότου.
• Μιλάω Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά.
• Φύσει αισιόδοξος και, ως τώρα, βρίσκω πάντοτε τη δύναμη να ξεπερνάω όσα με στενοχωρούν ή στέκονται εμπόδια στους στόχους μου. 

Πάμε να διαβάσουμε εδώ όλη την συνέντευξη του Μιχάλη Αγγελόπουλου στο eirnika.gr:

Γιατί να σας ψηφίσουμε να πάτε στην Ευρωβουλή; Ποια είναι τα κατάλληλα και ιδιαίτερα προσόντα που διαθέτετε για να σταθείτε εκπροσωπώντας επάξια την Ελλάδα σε ένα πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό περιβάλλον;

Οι σπουδές μου, η επαγγελματική μου σταδιοδρομία, αλλά και η κοσμοθεωρία μου από την εποχή των μαθητικών μου χρόνων ακόμη, έχουν την Ευρώπη στο επίκεντρό τους. Δεν είμαι όψιμος ευρωπαϊστής, αλλά δραστήριος και ενεργός υπέρμαχος του ιδρυτικού οράματος της Ε.Ε. εδώ και δεκαετίες.

Επιπλέον, η εμπειρία μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα πέντε χρόνια που πέρασα ως δύο φορές εκλεγμένος Αντιπρόεδρος του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενός θεσμού που εκπροσωπεί σχεδόν 200.000 Δήμους και Περιφέρειες από 47 ευρωπαϊκές χώρες, ήταν εξαιρετικά πολύτιμη ώστε να αποκρυσταλλώσω απόψεις και θέσεις γύρω από τα ευρωπαϊκά ζητήματα.

Παράλληλα, η θητεία μου αυτή ήταν ανεκτίμητη και ως προς το να κατανοήσω σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος τις περίπλοκες διαδρομές που ακολουθεί η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, από το lobbying, έως και τη λήψη των αποφάσεων.
Ξέρω, με άλλα λόγια και τι απαιτεί ο Έλληνας πολίτης από τον κορυφαίο θεσμό αιρετών της Ε.Ε. και πώς ακριβώς μπορούν να βρουν φωνή και να εισακουστούν αυτά τα αιτήματά του στις Βρυξέλλες. Πιστεύω ότι, συνδυαστικά, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν απαντώνται εύκολα.

Ποιο τομέα είστε έτοιμος να υποστηρίξετε και να δουλέψετε καλύτερα αν εκλεγείτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;

Μετά από πολλή μελέτη και όχι μόνο λόγω της προσωπικής μου εμπειρίας, θεωρώ ως πλέον κομβικό ζήτημα την αναβάθμιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Η Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης ανέδειξε με γλαφυρό τρόπο την τεράστια ανάγκη να υπάρξει πολύ στενότερη σύνδεση των τοπικών κοινωνιών και των αναγκών τους με τις μεγάλες πολιτικές που σχεδιάζονται, ως τώρα, επί χάρτου. Και μόνον μια ισχυρή και ενδυναμωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο γρήγορα και αποτελεσματικά, ειδικά σε ό,τι αφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ακριτικές μας περιοχές, ηπειρωτικές και νησιωτικές, που αποτελούν και τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. 

Συνοπτικά αυτό που θέλω να προωθήσω στο Ευρωκοινοβούλιο είναι μια “ατζέντα των πολιτών”. Θεωρώ, άλλωστε, ότι αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να υπαναχωρήσουν οι ακραίες αποσχιστικές φωνές που πατούν πάνω στις -δεδομένες- στρεβλώσεις του συστήματος, αλλά, αντί να προτείνουν λύσεις, επιχειρούν τη διάλυση της Ε.Ε. εκ των έσω. 

Η Ευρώπη απ’ την άλλη οφείλει να αφουγκραστεί και να ενσκήψει πάνω στα προβλήματα των πολιτών αφήνοντας στην άκρη πρακτικές αφ’ υψηλού αντιμετώπισης λαμβάνοντας υπόψιν τα προβλήματα, τις αγωνίες, τους φόβους και τις προσδοκίες της βάσης της πυραμίδας. Πολιτικές χωρίς τους πολίτες δεν έχουν θέση σε μια Ευρώπη που σέβεται τον εαυτό της και τις θεμελιώδεις αξίες της”.

Έχετε επισκεφτεί ποτέ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο; Αν όχι, έχετε παρακολουθήσει ποτέ πως λειτουργεί ο θεσμός αυτός;

Δεν το έχω επισκεφθεί απλώς. Έχω περάσει μέσα στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου, ως Επιστημονικός Σύμβουλος-Συνεργάτης σε τρεις διαφορετικές επιτροπές του. Και υπήρξα επί μια δεκαετία νομικός σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα. Οπότε, ναι. Θα έλεγα ότι έχω μια άριστη γνώση για το πώς λειτουργεί και το Ευρωκοινοβούλιο και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί θεσμοί και, μάλιστα, για το πώς λειτουργούν καμιά φορά και πίσω από κλειστές πόρτες, κάτι που αποτελεί ακόμη πιο χρήσιμο εφόδιο...

Απαντήστε μου ειλικρινά ο υψηλός μισθός μέτρησε στην απόφαση σας να διεκδικήσετε την εκλογή σας;

Πιστεύω ότι το αξίωμα του Ευρωβουλευτή συνιστά ύψιστη τιμή για κάθε Ευρωπαίο πολίτη, διότι όποιος αναδειχθεί σ’ αυτό έχει την ευκαιρία να κάνει πραγματική διαφορά στη ζωή των συμπολιτών του. Είναι μια θέση με αίγλη, κύρος, ενδιαφέρον και ουσιαστικό αντικείμενο και θα επιθυμούσα να τιμηθώ με την προτίμηση των ψηφοφόρων γι’ αυτήν, ακόμη κι αν δεν συνοδευόταν από καλό μισθό. Είμαι πεπεισμένος ευρωπαϊστής και αυτό αποτελεί στάση ζωής.

Χειρίζεστε καλά τις ξένες γλώσσες για να μπορείτε να επικοινωνείτε με τους μελλοντικούς συναδέλφους σας;

Η χρήση ξένων γλωσσών στην Ευρωβουλή δεν είναι απλά απαραίτητες είναι ένα σημαντικό εργαλείο δουλειάς και άμεσης επικοινωνίας με τους συναδέλφους σου. Η γλωσσομάθεια, όπως όλοι γνωρίζουμε, αποτελεί «κλειδί» για την επαγγελματική επιτυχία ειδικά στο ανταγωνιστικό περιβάλλον των Βρυξελλών όπου η κατανόηση και προώθηση λεπτών ζητημάτων είναι κομβικής σημασίας. 

Χειρίζομαι λοιπόν άριστα την αγγλική γλώσσα ήδη από τα μαθητικά μου χρόνια και έχω κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τις διεθνείς σχέσεις στα γαλλικά, στις Βρυξέλλες και το Παρίσι. Επιπλέον, μιλώ αρκετά καλά ισπανικά και μπορώ να συνεννοηθώ άνετα και στα ιταλικά.
   
Είστε ικανοποιημένος από την ευρωπαϊκή ενοποίηση μέχρι σήμερα; Ποια είναι τα αγκάθια που δεν της επιτρέπουν να ολοκληρωθεί ώστε να γίνει ισχυρότερη η Ευρώπη;

“Ασφαλώς και δεν είμαι ικανοποιημένος. Ειδικά από την εποχή που ξέσπασε η οικονομική κρίση, δεκατέσσερα χρόνια πριν, η ενοποίηση δεν έμεινε απλώς στάσιμη, αλλά δέχθηκε και σοβαρά πλήγματα. Όσο για τη διεύρυνση της , αυτή ακόμα αποτελεί ζητούμενο.

Το άτεγκτο δόγμα της δημοσιονομικής σταθερότητας υπαγόρευσε πολιτικές που όξυναν πολύ τις ανισότητες Βορρά – Νότου και, εν τέλει, αποδεικνύονται επιζήμιες ακόμη και για τη χώρα που τις εμπνεύστηκε και, κατά κύριο λόγο, τις επέβαλλε επίσης στο σύνολο της Ε.Ε. Δημιουργήθηκε μια Γερμανική Ευρώπη και όχι μια Ευρωπαϊκή Γερμανία.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι επειδή η δημοσιονομική σταθερότητα έγινε εμμονική επιδίωξη, επισκίασε και τελικά εμπόδισε την πρόοδο σε μια σειρά από πολύ σοβαρά ζητήματα τα οποία μετά την πανδημία και την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, βρίσκουμε μπροστά μας ως μείζονα: την κοινή, πολυδιάστατη διπλωματική πολιτική, την κοινή αμυντική και εξωτερική πολιτική, την αυτάρκεια σε πρώτες ύλες σε κρίσιμους τομείς της βιομηχανίας, την ουσιαστική ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα και κυρίως της αγροτικής παραγωγής, το κοινωνικό πρόσωπο της Ένωσης, ειδικά προς τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, την ενεργειακή ασφάλεια, την προστασία των συνόρων, την απρόσκοπτη πρόσβαση των Ευρωπαίων πολιτών στα δημόσια αγαθά, την πρωτοπορία στην τεχνολογία και αρκετά άλλα ακόμη.

Το μεγαλύτερο αγκάθι είναι, λοιπόν, η αδυναμία ή, έστω, άρνηση κάποιων χωρών να αποδεχθούν την πολύ σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα όπως έχει πλέον διαμορφωθεί. Και είναι μια πραγματικότητα που ξεκάθαρα ορίζει ότι κανένα εθνικό ευρωπαϊκό μέγεθος δεν έχει το εκτόπισμα, το ειδικό βάρος ή τις δυνατότητες, οικονομικές και άλλες, να σταθεί μόνο του στον σημερινό κόσμο. 

Μόνον στο πλαίσιο μιας πραγματικής ομοσπονδίας και μόνο συνολικά, ως αυθεντική Ένωση κρατών, μπορεί να αποκτήσει η Ευρώπη ουσιαστικό και βαρύνοντα ρόλο στην παγκόσμια σκηνή. Εξάλλου ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι η επόμενη μέρα στην Αμερική μετά τις εκλογές του  Νοέμβριου και ποιοι θα είναι οι συσχετισμοί που θα προκύψουν στην παγκόσμια ενεργειακή και οικονομική σκακιέρα. Όσο νωρίτερα προχωρήσει η Ε.Ε. προς την ενοποίησή της τόσο καλύτερα προετοιμασμένη θα είναι. Αλλιώς, ίσως ζήσουμε στιγμές που κανείς δε φανταζόταν ως τώρα ότι μπορεί να έλθουν ξανά.”

Πως θα περιγράφατε τον εαυτό σας;

Αν και, λόγω χαρακτήρα, μου είναι δύσκολο να αγνοήσω καταστάσεις που ίσως θα έπρεπε να παίρνω πιο ελαφρά, είμαι φύσει αισιόδοξος και, ως τώρα, βρίσκω πάντοτε τη δύναμη να ξεπερνάω όσα με στενοχωρούν ή στέκονται εμπόδια στους στόχους μου. 

Αγαπώ πολύ την οικογένειά μου, αγαπώ τα σπορ, μου αρέσει το ποδόσφαιρο και ο παλμός του γηπέδου. Έχω καλούς φίλους, απολαμβάνω την παρέα τους και τις κουβέντες μας, βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον και ικανοποίηση στη δουλειά μου και στην ενασχόληση με τα κοινά. Εκτιμώ ιδιαίτερα το χιούμορ στη ζωή και αν πιστέψω τους φίλους μου μάλλον διαθέτω αρκετό….

Ποιος είναι ο Μιχάλης Αγγελόπουλος

Ο Μιχάλης Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά έλκει την καταγωγή του από τη Σάμο και την Αρκαδία. Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Έφη Χρυσοχοίδου και έχουν έναν έφηβο γιο, τον Άγγελο.

Είναι μάχιμος δικηγόρος με ειδίκευση στο Κοινοτικό/Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Υπήρξε Νομικός Σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα για δέκα χρόνια (1995-2004) και Επιστημονικός Σύμβουλος-Συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο -Επιτροπή Νομικών Θεμάτων & Δικαιωμάτων των Πολιτών, Επιτροπή Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων και Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού (1986-1989).

Υπηρέτησε ως Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (2004-2007), διετέλεσε Δήμαρχος Σάμου την κρίσιμη για τη χώρα περίοδο στην έξαρση της προσφυγικής/μεταναστευτικής κρίσης (2014-2019).

Ήταν επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας και πρώτος Έλληνας εκλεγμένος Αντιπρόεδρος του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης από το 2014-2019 καθώς επίσης και Αντιπρόεδρος, σ’ αυτό, της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (2016-2020).

Είναι πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Ευρωπαϊκής Κίνησης και ιδρυτικό μέλος και επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου Ευρωπαϊκών Σπουδών και των Νέων Ευρωπαίων Φεντεραλιστών.

Ενεργό μέλος του ΔΣ της AEDE (Ευρωπαϊκή Ένωση Εκπαιδευτικών) Ελλάδας.

Από τον Φεβρουάριο του 2020 είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Κ.Ε.Δ.Ε και από το 2022 εκπρόσωπος της Ένωσης στα Διεθνή και Ευρωπαϊκά θέματα.