Ο Μιχάλης Ψύλος για τον Εμανουέλ Μακρόν: Θα είναι μια «κουτσή πάπια» - Ένας πρόεδρος χωρίς πολιτική ικανότητα - Γιατί κατηγορούν την Μπριζίτ

Οι υποψήφιοι του κόμματος Μακρόν αποφεύγουν την εικόνα και το όνομα του Γάλλου προέδρου στην εκστρατεία για τις βουλευτικές εκλογές. 

Ο αρχηγός τους δεν μετράει πλέον μάλλον. Και όχι μόνο. Τους κάνει κακό, λένε, καθώς κάπου οκτώ στους 10 ψηφοφόρους δεν θέλουν καν να ακούσουν το όνομα «Μακρόν».

Και όμως! Πριν από επτά χρόνια, ο Εμανουέλ Μακρόν ήταν αυτός που βοήθησε να εκλεγούν περισσότεροι από 300 βουλευτές στη γαλλική Εθνοσυνέλευση με τη δύναμη του χαρίσματός του. 

Η εικόνα του Μακρόν στις εκλογικές αφίσες, αρκούσε για την εκλογή των υποψηφίων του κόμματός του. Όσο πλησιάζουμε στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 30 Ιουνίου, τόσο μεγαλώνει η νευρικότητα στο στρατόπεδο του Μακρόν.

«Κατσαρίδες» στα Ηλύσια

Ανάμεσα σε ύβρεις και προτάσεις γεμάτες αγανάκτηση, ακόμη και οι πιο στενοί συνεργάτες του Γάλλου προέδρου αποστασιοποιούνται. Ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λε Μερ λέει ότι τα  παρκέ δάπεδα του Προεδρικού Μεγάρου είναι γεμάτα «κατσαρίδες», που φωλιάζουν στις χαραμάδες και είναι πολύ δύσκολο να τις ξεφορτωθείς!

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος στη naftemporiki.gr

Ο Λε Μερ κατηγορεί ανοικτά το περιβάλλον της… Πρώτης Κυρίας, Μπριζίτ Μακρόν ότι ενθάρρυναν τη στροφή του Μακρόν προς τα δεξιά. Και ήταν αυτοί που συμβούλεψαν τον πρόεδρο για μια επιλογή που σήμερα φαίνεται αυτοκτονική. Να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.

Διαλύοντας ξαφνικά την Εθνοσυνέλευση, ο Μακρόν-ως άλλος κυβερνήτης  του Τιτανικού- χτύπησε το παγόβουνο, χωρίς να τους συμβουλευτεί. Το πλοίο βυθίζεται τώρα και νιώθουν ότι δικαιούνται να προσπαθήσουν να σωθούν.

Η «απασφαλισμένη χειροβομβίδα» την οποία ο Μακρόν καυχιόταν ότι πέταξε ανάμεσα στα πόδια του συστήματος, έσκασε και η γαλλική πολιτική βρίσκεται τώρα στο χάος. Τα στρατόπεδα που είναι τοποθετημένα στην άκρα δεξιά και την αριστερά είναι πολύ μπροστά από το κόμμα Μακρόν.

Στον δεύτερο γύρο της 7ης Ιουλίου οι υποψήφιοι του Μακρόν που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την εκλογή τους θα είναι μόλις 41. 

Στις υπόλοιπες 536 περιφέρειες, οι ακροδεξιοί και οι αριστεροί θα λύνουν το θέμα μεταξύ τους.

Έτσι, όλα είναι πιθανά στις βουλευτικές εκλογές: μια συντριπτική ήττα για τον Μακρόν, που θα τον αναγκάσει να συνεργαστεί με έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό. Ή μια συντριπτική ήττα για τον Μακρόν που θα τον αναγκάσει να συνεργαστεί με μια ριζοσπαστική αριστερή συμμαχία. Ή μια όχι και τόσο καταστροφική ήττα για τον Μακρόν, που θα τον κάνει να «συνεργαστεί» με ένα κοινοβούλιο σε αδιέξοδο. Σε κάθε περίπτωση, στα επόμενα τρία χρόνια της θητείας του, ο Γάλλος πρόεδρος μπορεί να αφήσει τη σαμπάνια, για να πιει την πικρή πραγματικότητα.

«Οιωνεί μονάρχης»

«Η αλαζονεία του Μακρόν θα τιμωρηθεί στις νέες εκλογές», όπως λέει η γαλλίδα ειδικός Ρόνια Κεμπίν από το Science and Politics Foundation. Ο Μακρόν κάποτε περιέγραψε τον εαυτό του ως «πρόεδρο – Δία» – θέλει να ακολουθεί πρότυπα που εφαρμόζουν οιονεί… μονάρχες. Αυτή η αυτοπροβολή τρομάζει τους ψηφοφόρους.

Πολλοί Ευρωπαίοι  βλέπουν τον Μακρόν ως υποδειγματικό, σύγχρονο και φιλοευρωπαϊστή. Μια εντελώς διαφορετική εικόνα επικρατεί στη Γαλλία. Πολλοί συμπατριώτες του  βρίσκουν τον Μακρόν αλαζονικό. Για παράδειγμα, προσβάλλει τους ανθρώπους που διαδηλώνουν ως τρελούς. Χαλάρωσε το δικαίωμα απόλυσης, που ήταν ισχυρό στη Γαλλία. Έκοψε δραστικά τα επιδόματα ανεργίας. Προώθησε τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και αύξησε την ηλικία συνταξιοδότησης – παρόλο που πολλοί Γάλλοι διαμαρτυρήθηκαν και σε ορισμένες περιπτώσεις έφεραν ακόμη και τη χώρα σε αδιέξοδο.

Και δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει τις πολιτικές του. Αντίθετα, είπε στον πληθυσμό: Σταματήστε να διαμαρτύρεστε, δεν έχετε ιδέα, εγώ κάνω το σωστό. Και όμως! Μόλις αυτή την εβδομάδα, η Γαλλία έλαβε κίτρινη κάρτα από την Επιτροπή της ΕΕ για το υπερβολικό δημόσιο έλλειμμα. Οι πολιτικές του Μακρόν έχουν υπονομεύσει το πολιτικό κέντρο.

Αποδαιμονοποίηση

Στη Γαλλία, οι εξτρεμιστές της άκρας δεξιάς έχουν γίνει πλέον κοινωνικά αποδεκτοί και αποδεκτοί από τους ψηφοφόρους. Μόνο μια μειοψηφία θεωρεί πλέον ότι η Μαρίν Λεπέν αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία. Δεν ισχύει ότι όλοι οι Γάλλοι που ψηφίζουν το κόμμα της Λεπέν είναι ακροδεξιοί εξτρεμιστές. Το κόμμα έχει πλέον απλώς εισέλθει στο πολιτικό ρεύμα.

Η Λεπέν «αποδαιμονοποίησε» το κόμμα  και έδιωξε  όλους όσοι είχαν κάνει αντισημιτικά σχόλια. Η διαδικασία κορυφώθηκε με την αποπομπή του ίδιου του πατέρα της, Ζαν Μαρί Λεπέν, το 2015. Από τότε, ο ακροδεξιός πυρήνας στο κόμμα έχει ξεθωριάσει στο παρασκήνιο. Υποστηρίζει τώρα μια οικονομική πολιτική και τα κοινωνικά ζητήματα, αλλά από μια εθνικιστική προοπτική.

Ο διορισμός του νεαρού Ζορντάν Μπαρντελά ως προέδρου του κόμματος ήταν μια λαμπρή κίνηση από τη Λεπέν. Ο Μπαρντελά μεγάλωσε στα προάστια του Παρισιού, προέρχεται από τα φτωχά στρώματα και έχει μεταναστευτικό υπόβαθρο λόγω των Ιταλοαλγερινών καταβολών του. Είναι εξαιρετικά δημοφιλής στους νέους χάρη στην παρουσία του στο Tiktok και έχει επίσης αυξήσει την απήχησή  του στους ψηφοφόρους της μεσαίας τάξης.

«Κουτσή πάπια»

Οι αγορές σίγουρα θα αντιδράσουν νευρικά σε έναν πρωθυπουργό Μπαρντελά. Ο Μακρόν μπορεί στη συνέχεια να προτείνει επανειλημμένα έξυπνες μεταρρυθμίσεις σε επίπεδο ΕΕ, αλλά με αυτόν τον τρόπο θα εγκλωβιστεί στην οικονομική πραγματικότητα της χώρας του. Αυτό θα τον αποδυναμώνει. Και οι υπουργοί της άκρας δεξιάς πιθανότατα θα συμμετέχουν στα συμβούλια των υπουργών στην ΕΕ.

Ο Μπαρντελά μπορεί επίσης να προσεγγίσει συμμάχους στην ΕΕ, όπως την πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι. Και τότε το ερώτημα θα είναι αν η Μελόνι θα θέλει να συνεργαστεί με τον Μπαρντελά ή τον Μακρόν.

Στο εσωτερικό, ο Μακρόν θα είναι μια «κουτσή πάπια»-ένας πρόεδρος χωρίς πολιτική ικανότητα να ενεργήσει. Αυτό θα γίνει αντιληπτό και στην εξωτερική πολιτική. Θα συνεχίσει η Γαλλία να υποστηρίζει την Ουκρανία όπως έκανε μέχρι τώρα; Με πρωθυπουργό Μπαρντελά, η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον όχι.

Δυστυχώς, μια τέτοια κρίση δεν θα περιοριζόταν στη Γαλλία. Ακόμη και στην ΕΕ και στη ζώνη του ευρώ, η…σαμπάνια θα είναι απαραίτητη για όλους.