Good news ο 11χρονος Έλιοτ: Παιδί - θαύμα έγραψε ορχηστρικό έργο και το παρουσίασε στο κοινό - Ο μικρός παίζει τρομπέτα από τα 5 του χρόνια (φωτό & βίντεο)

Ένας μαθητής δημοτικού σχολείου συνέθεσε ένα πρωτότυπο ορχηστρικό έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε μια εκκλησία στο Somerset, της Αγγλίας.

Η σύνθεση του Έλιοτ, που ονομάζεται Galactic Procession, παίχτηκε για πρώτη φορά στην εκκλησία Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην πόλη Ουέλινγκτον στις 23 Ιουλίου.

Ο 11χρονος που παίζει τρομπέτα από τα 5 του, έγραψε το κομμάτι στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας με τίτλο «On the Record», η οποία διεξάγεται από την Actiontrack Performance Company, μία οργάνωση που προωθεί τις παραστατικές τέχνες.

Ο Έλιοτ δήλωσε ότι το μουσικό του ταξίδι ξεκίνησε όταν άρχισε να παίζει τρομπέτα σε ηλικία μόλις πέντε ετών.

«Είχα ακούσει πολλή κινηματογραφική μουσική στο παρελθόν και μου άρεσε πολύ λόγω του τρόπου με τον οποίο ταιριάζει η ίδια με αυτό για το οποίο είναι γραμμένη», δήλωσε ο Elliott στο BBC.

«Ήθελα κατά κάποιο τρόπο να γράψω κάτι τέτοιο για να εκπλήξω τον εαυτό μου».

Ο δάσκαλός του, Nick Brace, ο οποίος διευθύνει το πρόγραμμα On the Record και εργάζεται με τον Elliott εδώ και έξι μήνες, δήλωσε ότι έχει «πολύ κίνητρο» ως νέος μουσικός.

Το πρόγραμμα δημιουργεί ευκαιρίες για νέους μουσικούς και συνθέτες να ηχογραφήσουν μουσική, η οποία γίνεται μέρος ενός άλμπουμ.

Τα άλμπουμ με τη σειρά τους κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, με δύο κυκλοφορίες κάθε χρόνο.

Ο Έλιοτ συμμετείχε αρχικά σε μια μπάντα του δρόμου, παίζοντας τρομπέτα μαζί με τους φίλους του, και δούλευε πάνω σε ένα κομμάτι που μπήκε σε μια από τις κυκλοφορίες του On the Record.

Ο Elliott δήλωσε ότι είναι πολύ ευγνώμων για την υποστήριξη της οικογένειάς του στο ταξίδι του στη μουσική. Η μητέρα του, Kristy, δήλωσε ότι η υπόλοιπη οικογένεια δεν ασχολείται ιδιαίτερα με τη μουσική.

«Είναι ξένο για εμάς τους υπόλοιπους στην οικογένεια, επειδή κανείς μας δεν είναι μουσικός», είπε.

«Μερικές φορές όταν μιλάει, δεν έχουμε ιδέα για το τι λέει. Αλλά προφανώς είμαστε πολύ, πολύ περήφανοι γι’ αυτόν. Τον κοιτάμε μερικές φορές και σκεφτόμαστε πώς; Πώς το κάνεις;»