11 Σεπτεμβρίου 2001 – Η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο – Το χρονικό της Μαύρης Τρίτης (βίντεο)

Ήταν Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου όταν μια χούφτα τρομοκράτες με «όπλο» δύο επιβατικά αεροσκάφη κατέστρεψαν τους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης σκοτώνοντας περίπου 3.000 ανθρώπους και τραυματίζοντας χιλιάδες άλλους.

Την ευθύνη για την ύπουλη αυτή τρομοκρατική ενέργεια ανέλαβε η αλ Κάιντα του Οσάμα μπιν Λάντεν προκαλώντας την οργή ολόκληρου του κόσμου που με μια φωνή βρήκε και δήλωσε στα εθνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης του ότι «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ».

Και κάπως έτσι ξεκίνησε ο 10ετής παγκόσμιος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας με πρώτο σταθμό το Αφγανιστάν και στη συνέχεια το Ιράκ.

Ας θυμηθούμε όμως το χρονικό της Μαύρης Τρίτης που άλλαξε τον ρου της ιστορίας:

Στις 8:46 το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου, αεροσκάφος με 92 επιβαίνοντες, προσκρούει στον βόρειο Πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.

Ακολουθεί έκρηξη και το κτήριο, από τον 75ο όροφο και πάνω τυλίγεται στις φλόγες. Δεκάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, ενώ πολλοί δεν διστάζουν να πηδήσουν στο κενό, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σωθούν.

Στο σημείο καταφθάνουν σωστικά συνεργεία, αστυνομία, πυροσβεστική και δημοσιογράφοι, και πριν καλά καλά γίνει γνωστό τι ακριβώς έχει συμβεί, στις 9:03 το πρωί εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο βλέπουν σε απευθείας μετάδοση ένα δεύτερο αεροσκάφος, στο οποίο επέβαιναν 64 άνθρωποι, να πέφτει επάνω στον νότιο πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.

Στις 9:37, τρίτο αεροσκάφος καρφώνεται στο Πεντάγωνο, μέρος του οποίου καταρρέει. Οι αμερικανικές Αρχές προχωρούν στην εκκένωση του Λευκού Οίκου, του Καπιτωλίου, όλων των ομοσπονδιακών κτηρίων στην Ουάσινγκτον, καθώς και εκείνων που στεγάζουν τα Ηνωμένα Έθνη και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Λίγο αργότερα έγινε γνωστό πως ένα ακόμη αεροσκάφος, που επίσης είχε καταληφθεί από τρομοκράτες κατέπεσε περίπου 100χλμ ανατολικά του Πίτσμπουργκ, στην Πενσιλβάνια. Εικάζεται πως οι δράστες σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν και αυτό το αεροσκάφος για τρομοκρατική επίθεση, ωστόσο τα πλάνα τους ανατράπηκαν καθώς οι επιβάτες της πτήσης εξεγέρθηκαν.

Ενημερώνεται και ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους, ο οποίος εκείνη τη στιγμή βρίσκεται σε σχολείο της Φλόριντα και λίγο αργότερα στην πρώτη του δήλωση, κάνει λόγο για εθνική τραγωδία, αναφερόμενος σε μια «ενδεχόμενη τρομοκρατική επίθεση εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών».

Κι ενώ ο κόσμος παρακολουθεί τις εξελίξεις παγωμένος, οι Δίδυμοι Πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου καταρρέουν διαδοχικά, με διαφορά λίγων λεπτών.

Χιλιάδες άνθρωποι βρίσκουν τραγικό θάνατο στα συντρίμμια τους, ενώ το Μανχάταν μοιάζει με βομβαρδισμένη πόλη, καλυμμένη από ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης. Είχαν περάσει 102 λεπτά από την πρώτη επίθεση.

Το σημείο που κάποτε υψώνονταν οι εμβληματικοί Πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, πλέον είναι γνωστό ως Σημείο Μηδέν κι εκεί έχει δημιουργηθεί το Μνημείο της 11ης Σεπτεμβρίου, όπου κάθε χρόνο τη συγκεκριμένη ημέρα συγγενείς των θυμάτων εναποθέτουν λουλούδια στη μνήμη τους.

Μόνο στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου έχασαν τη ζωή τους 2.753 άνθρωποι. Μεταξύ αυτών 343 Πυροσβέστες, 23 Αστυνομικοί και 37 Λιμενικοί. Τα θύματα, σε ποσοστό 75-80% ήταν άνδρες, ενώ η ηλικία τους ήταν από 2 έως 85 ετών.

Στο Πεντάγωνο σκοτώθηκαν 184 άνθρωποι, ενώ στη συντριβή του αεροσκάφους στην Πενσιλβάνια σκοτώθηκαν και οι 40 επιβαίνοντες.
Ο τρομακτικός απόηχος 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες από την πρώτη στιγμή θεώρησαν υπεύθυνο για τις τρομοκρατικές επιθέσεις τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος στις 13 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς εμφανίστηκε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του να αναλαμβάνει την ευθύνη.

Ο πρόεδρος Μπους σε τηλεοπτικό του διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό υποσχέθηκε απάντηση στους τρομοκράτες, αλλά και σε εκείνους που τους παρέχουν στήριξη και στις 8 Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Αφγανιστάν ανατρέποντας τους Ταλιμπάν, που παρείχαν άσυλο στον Σαουδάραβα καταζητούμενο.

Ακολούθησε η επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ, το 2003 που οδήγησε στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν, στο πλαίσιο του «πολέμου κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», με την αλ Κάιντα να απαντά με επιθέσεις κατά συμμάχων των Αμερικανών. Το 2004 έκανε τρομοκρατική επίθεση στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαδρίτης κι έναν χρόνο αργότερα στο μετρό του Λονδίνου.

Μέχρι σήμερα οι επιθέσεις «παράγουν» νεκρούς». Στις δύο δεκαετίες που μεσολάβησαν από τα γεγονότα, ο αριθμός των θανάτων ανάεσα στους ανθρώπους που ειτε επιβίωσαν των επιθέσεων είτε βρέθηκαν στο σημείο για να βοηθήσουν, είναι τεράστιος.

Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει περισσότερα από 60 είδη καρκίνου και περίπου 25 άλλες θανατηφόρες ασθένειες που συνδέονται με το «Σημείο Μηδέν» σε όσους εκτέθηκαν σε αυτό και εισέπνευσαν τη σκόνη και τα χημικά από την κατάρρευση των κτιρίων.

Μέχρι σήμερα περισσότεροι από 4.700 επιζήσαντες των επιθέσεων και άνθρωποι που έσπευσαν να βοηθήσουν, έχουν πεθάνει.

Υπολογίζεται ότι 410.000 άνθρωποι εκτέθηκαν στη μολυσμένη ατμο΄σφαιρα μετά τις επιθέσεις και είναι βέβαιο ότι αρκετοί από αυτούς έχουν πεθάνει χωρίς να καταμετρηθούν στα θύματα.

Το 75% των ανθρώπων που βρέθηκαν στο σημείο ή κοντά σε αυτό, έχουν διαγνωστεί με τουλάχιστον ένα σωματικό ή ψυχολογικό πρόβλημα. Το 20% έχει κάποιας μορφής καρκίνο. Το 28% κάποιο σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα, κυρίως μετατραυματικό στρες.

Οι μισοί από τους επιζήσαντες και τους διασώστες πάσχουν από σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Το 16% κάνει κατάχρηση ουσιών ή αλκοόλ.

Εκείνοι που χτυπήθηκαν περισσότερο είναι οι πυροσβέστες. Τουλάχιστον 200 από τους 15.000 που βρέθηκαν στο σημείο έχουν πεθάνει στην 20ετία που μεσολάβησε, ενώ το 18% έχει βαριάς μορφής κατάθλιψη. Το 40% πάσχει από κάποια ασθένεια του αναπνευστικού...

Καθώς οι περισσότερες από αυτές τις παθήσεις παίρνουν χρόνια για να εκδηλωθούν, ενώ οι άνθρωποι αυτοί μεγαλώνουν σε ηλικία, εκφράζονται φόβοι ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία οι θάνατοι ως αποτέλεσμα της έκθεσης στο «Σημείο Μηδέν» θα αυξηθούν.

Ο κορωνοϊός ήρθε να περιπλέξει ακόμη περισσότερα τα πράγματα. Καθώς οι οργανισμοί τους είναι ταλαιπωρημένοι, οι επιζήσαντες και οι διασώστες παρουσίασαν πολύ υψηλά ποσοστά θνησιμότητας από τον ιό.

Στους δίδυμους πύργους 2.606 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνη την ημέρα. Για να μάθουμε τον ακριβή αριθμό των θυμάτων, όμως, θα πρέπει να περάσουν ακόμη πολλά χρόνια.