Δομάζος: Ένας πραγματικός σταρ - Το 1970 σε δημοσκόπηση ήταν ο πιο αναγνωρίσιμος Έλληνας, με δεύτερη την Αλίκη Βουγιουκλάκη! Ιστορία ενός λαϊκού ήρωα

Ο Μίμης Δομάζος υπήρξε ένας λαϊκός ήρωας – δηλαδή κάτι πολύ σημαντικότερο από ποδοσφαιριστής. 

Το λέμε συχνά αυτό για τους ποδοσφαιριστές γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό παιχνίδι και ως εκ τούτου οι ήρωες των γηπέδων δεν μπορεί παρά να είναι λαοφιλείς, αλλά στην περίπτωση του Δομάζου ο τίτλος δεν έχει να κάνει αυστηρά με το ποδόσφαιρο μολονότι, όπως έλεγε, αυτή ήταν η μοναδική τέχνη που έμαθε στη ζωή του.

Τον αποκαλούσαν «Στρατηγό» και τα γαλόνια του τα απέκτησε και για όσα έκανε και μέσα στα γήπεδα και έξω από αυτά. Παιδί χωρισμένων γονιών, μοναχοπαίδι, μεγάλωσε με τη μάνα του – ο πατέρας του δεν είχε πάει ποτέ να τον δει στο γήπεδο: έλεγε πως δεν αγαπούσε το ποδόσφαιρο.

Ξεχώριζε από μικρός όχι μόνο για τη σπάνια τεχνική του κατάρτιση αλλά και για την ευστροφία του – «έπαιζα τόσο πολύ χρησιμοποιώντας το μυαλό μου στο γήπεδο ώστε γυρνούσα στο σπίτι με πονοκέφαλο κατάκοπος» έλεγε.

Γράφει ο Αντώνης Καρπετόπουλος στο Βήμα

Ο Σάββας Θεοδωρίδης, που από μεγάλους ποδοσφαιριστές καταλάβαινε όσο λίγοι, μου έχει πει το εξής καταπληκτικό: «Τον Μίμη τον είδα να παίζει πρώτη φορά το 1959. Ο Ολυμπιακός είχε τότε μια καταπληκτική ομάδα – κέρδιζε το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο. Ο Μίμης έπαιζε εξτρέμ, ήταν αδύνατος και κοντούλης, αλλά έλαμπε. Πόσο χρονών είναι αυτός; ρώτησα. Μου είπαν 17-18. Κούνησα το κεφάλι και είπα «τώρα μπλέξαμε»».

Ο Δομάζος έπαιξε από τα 17 του μέχρι τα 35 στον ΠΑΟ και άλλαξε την ιστορία του, κατακτώντας 9 πρωταθλήματα και φτάνοντας στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Αγιαξ. Είναι ίσως ο μόνος από τους τεράστιους του ελληνικού ποδοσφαίρου που υπήρξε τόσο καθοριστικός για μια μεγάλη ομάδα.

Εκανε στα γήπεδα πράγματα σαφώς εντυπωσιακά – σφραγίδα της καριέρας του ένα γκολ με ψαλίδι σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης». Ηταν δε τόσο μεγάλος νικητής ώστε όταν το 2000 οι παλαίμαχοι του ΠΑΟ αγωνίστηκαν με τους παλαίμαχους του Αγιαξ σε μια άτυπη ρεβάνς του τελικού του Γουέμπλεϊ οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 1-0 με δικό του γκολ!

Αλλά τον τίτλο του λαϊκού ήρωα ο Δομάζος τον κατέκτησε και για πολλά που έκανε εκτός γηπέδων. Ο γάμος του με τη Βίκυ Μοσχολιού το 1967 υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά γεγονότα της δεκαετίας του 1960: βρέθηκαν σε αυτόν πάνω από 25.000 άνθρωποι, χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν αθλητές του παλαιστικού τμήματος του ΠΑΟ για να φτάσει το ζευγάρι στο γήπεδο, οι μόλις 7.000 μπομπονιέρες έφτασαν να πωλούνται στη μαύρη αγορά.

Το διαζύγιο με τη Βίκυ το 1978 ήταν επίσης θέμα συζήτησης όλης της χώρας. Θρυλικοί έχουν υπάρξει καβγάδες του με προπονητές (ένας με τον Νταν Γεωργιάδη το 1969 είχε ως αποτέλεσμα μια ισοπαλία με τη Ρουμανία και έναν αποκλεισμό της Εθνικής μας από το Μουντιάλ του 1970) ενώ για χρόνια κάθε δήλωσή του για τον ΠΑΟ προκαλούσε σεισμό.

Να σημειωθεί ότι ο Δομάζος ως τεχνικός διευθυντής ήταν και ο δημιουργός της ομάδας των Πρασίνων που το 1984 κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Ο Δομάζος ήταν ο πιο αναγνωρίσιμος έλληνας ποδοσφαιριστής για δεκαετίες: ένας πραγματικός σταρ σε μια εποχή που καλά-καλά σταρ ποδοσφαιριστές δεν υπήρχαν. Το 1970 σε μια δημοσκόπηση είχε προκύψει πως ήταν ο πιο αναγνωρίσιμος Ελληνας, με δεύτερη την Αλίκη Βουγιουκλάκη!

Η καρδιά του που την Παρασκευή δεν άντεξε, ήταν πάντα καρδιά μικρού παιδιού. Ο Μίμης καμάρωνε γιατί η Λίνα Νικολακοπούλου έγραψε τον στίχο «τις πιο ωραίες Κυριακές με λεμονάδες σπιτικές τις είχαμε δροσίσει, με τον Δομάζο αρχηγό και τον Σιδέρη κυνηγό» κι ο Σταμάτης Κραουνάκης τον έκανε τραγούδι. «Δεν υπάρχει πιο μεγάλη απόδειξη ότι σε αγαπάει ο κόσμος από το να σε κάνουν λαϊκό τραγούδι» έχει πει. Κυνηγώντας αυτή την αγάπη του κόσμου έγραψε την ιστορία του.