Η Ντέμυ, φοιτήτρια Νομικής και ποπ τραγουδίστρια πλάι στη Βίσση

Μια δικηγόρος που τραγουδάει ή μια τραγουδίστρια που δικηγορεί; Στο δίλημμα αυτό η Δήμητρα Παπαδέα, Demy, για τις χιλιάδες των θαυμαστών της, απαντά χωρίς δισταγμό. Το τραγούδι είναι ο έρωτας και η νομική η αγάπη! Η Demy, πρωτοεμφανίστηκε τραγουδώντας στο Διαδίκτυο, πέρσι το καλοκαίρι, κι από τότε μέχρι σήμερα έχει δεχθεί άπειρα «likes- μου αρέσει», από ισάριθμους θαυμαστές, ενώ το πρώτο της βιντεοκλίπ μετράει εκατομμύρια views στο ΥouΤube!

Μαζί της γεννήθηκε κι ένα νέο φαινόμενο: «αστέρια» που κάνουν καριέρα στο Ιντερνετ. Για τα μουσικά δρώμενα η 21χρονη Demy, αποτελεί ήδη σταθμό με μέλλον... Ενα ρεφρέν που τραγούδησε για έναν φίλο της μουσικό, ήταν η αρχή για τη διαδρομή της, από το Ιντερνετ, στη δισκογραφία και από εκεί σε λίγες μέρες στο πλάι της Αννας Βίσση στο Κέντρο Αθηνών.

Το ψηλόλιγνο κορίτσι με τα μπλε μάτια, είναι σήμερα τεταρτοετής φοιτήτρια στη Νομική Σχολή Αθηνών. Καταφέρνει και συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τις παραδόσεις των μαθημάτων στα αμφιθέατρα με τις ατέλειωτες πρόβες για τις εμφανίσεις της, στις μεγάλες μουσικές σκηνές. Αν και προέρχεται από νομική οικογένεια, με πατέρα (Επαμεινώνδας Παπαδέας) κι αδελφή (Ρόμη Παπαδέα) δικηγόρους, η ίδια διαλέγει τη μουσική, γιατί όπως μας λέει αυτή υπάρχει μέσα της! Φαίνεται όμως ότι παρόμοια φλέβα χτυπάει και στην 28χρονη Ρόμη, που στο παρασκήνιο της δικηγορίας γράφει στίχους, με πρώτους αυτούς του «Μόνο μπροστά» που κατέληξε να είναι θεαματική ιντερνετική και όχι μόνο επιτυχία.

Η αγάπη της Demy, για τη μουσική, εκδηλώθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Από τα 5 άρχισε μαθήματα στα ωδεία. H Demy παρ' όλη την προσήλωση στο τραγούδι, λατρεύει τα νομικά και μπήκε ως αριστούχος στη Νομική Σχολή, όπου οι καθηγητές της ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι ανάμεσά τους βρίσκεται μια σταρ...

Το Αστικό Δίκαιο είναι το φόρτε της, ενώ όπως δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής», η πολιτική όπως γίνεται σήμερα, μάλλον την αφήνει αδιάφορη γιατί θεωρεί πως οι πολιτικοί απλά μας κοροϊδεύουν. Η πιο έντονη στιγμή της ζωής της ήταν το πρώτο της live, στην Κέρκυρα όπου βρέθηκε με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες της Panik Records, κι έτρεμε πριν βγει στη σκηνή. Μέσα σε 12 μόνο μήνες όμως, τα τραγούδια «Μια ζωγραφιά», «Μόνο μπροστά» και «Τόσες χιλιάδες καλοκαίρια» έχουν σπάσει ταμεία! Εμείς τη συναντήσαμε στο αμφιθέατρο «3» της Νομικής Σχολής, ακριβώς μετά το τέλος της εξεταστικής του Σεπτεμβρίου.

Πώς συνδυάζεται η νομική με το τραγούδι;

Δύσκολα συνδυάζεται, αλλά τίποτε δεν είναι αδύνατον. Ηταν όνειρό μου η Νομική Σχολή. Μου αρέσει πολύ η νομική επιστήμη και μπήκα με βαθμό 19 και κάτι, που σημαίνει ότι το ήθελα και ήταν η πρώτη μου επιλογή. Η αλήθεια είναι ότι από ένα σημείο και μετά, έχω χάσει λίγο από τις πραγματικές σπουδές για χάρη του τραγουδιού, όμως διαβάζω και δίνω αρκετά μαθήματα στις εξεταστικές περιόδους. Σε αυτή την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, έδωσα Γενική Δικονομία και Ειδικό Ποινικό Δίκαιο, και νομίζω τα πήγα καλά.

Θα δικηγορήσεις στο μέλλον;

Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μέλλον. Δεν έχω αποκλείσει τη δικηγορία, αλλά επειδή αγαπώ περισσότερο το τραγούδι, ελπίζω να εξελιχθούν τα πράγματα καλά σε αυτόν τον δρόμο που διάλεξα. Το τραγούδι μου βγαίνει φυσικά. Βγαίνει από μέσα μου.

Ποιο μάθημα σου αρέσει;

Αγαπημένο μου, μέχρι στιγμής, είναι η Ποινική Δικονομία.

Οι καθηγητές και οι συμφοιτητές σου σε αναγνωρίζουν; Κι αν ναι, τι σου λένε;

Στα αμφιθέατρα είμαστε τόσοι πολλοί, που οι καθηγητές δεν προλαβαίνουν να έχουν προσωπική επαφή, οπότε κανείς δεν έχει πάρει... χαμπάρι. Οσο για τα παιδιά, δεν έχω νιώσει κάτι διαφορετικό στην επικοινωνία μου μαζί τους. Είμαστε όπως και πριν.

Βρίσκεσαι περίπου έναν χρόνο στο τραγούδι. Πώς είναι να ανεβαίνεις στη σκηνή;

Ηταν πιο δύσκολα τις πρώτες φορές. Είχα το άγχος του αρχάριου. Ετρεμα στη συνεργασία μου με τον Σάκη Ρουβά και το ίδιο θα αισθανθώ και στην πρεμιέρα της 19ης Οκτωβρίου, με την Αννα Βίσση. Ευτυχώς γρήγορα οι πρώτες συγκινήσεις φεύγουν και ύστερα νιώθω καλά. Στη σκηνή όμως έχεις πάντα μεγάλη ευθύνη.

Για τα ελληνικά ΑΕΙ
Τα πανεπιστήμια έχουν ελλείψεις και δεν είναι πρότυπα οργάνωσης

Η οικονομική κρίση επηρέασε εσένα ή την οικογένειά σου;

Δεν νομίζω πως υπάρχει οικογένεια που να μην έχει επηρεαστεί από την οικονομική κρίση. Και ιδιαίτερα εμάς τους νέους, μας επηρεάζει ψυχολογικά και μας δημιουργεί άγχος για το αύριο. Νιώθεις πίεση για να ολοκληρωθούν οι σπουδές. Το βλέπω σε συμφοιτητές μου κυρίως από την επαρχία, ότι θέλουν να τελειώσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα, για να μην επιβαρύνουν οικονομικά τους γονείς τους. Κι εγώ το έχω αυτό. Δεν θέλω να χάνω τον καιρό μου.

Ποια είναι η γνώμη σου για το πανεπιστήμιο;

Το βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται για πρότυπο οργάνωσης. Εχει πολλές ελλείψεις που αντανακλούν στις ζωές και στο μέλλον των φοιτητών. Εχω φίλους στο εξωτερικό που γνωρίζουν και έναν χρόνο πριν τις ακριβείς ημερομηνίες των εξεταστικών τους περιόδων. Εδώ δεν μπορείς να κάνεις κανέναν προγραμματισμό... Κάθε χρόνο, και τώρα βρίσκομαι στο 4ο έτος, έχουμε και μια κατάληψη, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν όλα πίσω. Αυτό κουράζει και εμένα πολύ αλλά έχει κουράσει και όλους τους φοιτητές.

Με την πολιτική τι σχέση έχεις;

Πάντα νοιαζόμουν για τα κοινά. Στο γυμνάσιο ήμουν πρόεδρος της τάξης μου και στο λύκειο πρόεδρος του 15μελούς. Παλαιότερα επίσης διάβαζα εφημερίδες και ενημερωνόμουν σχετικά με τα πολιτικά. Με τον καιρό όμως, και με όλα αυτά που συμβαίνουν, έχω χάσει κάτι από το κέφι μου...

Δεν πήγα με πολλή όρεξη να ψηφίσω στις τελευταίες εκλογές. Εχω απογοητευθεί γιατί βλέπω πολλή κοροϊδία γύρω μας. Κανείς από τους πολιτικούς δεν θέλει να ανοίξει δρόμους για το μέλλον. Δεν βλέπω την ελπίδα στα πρόσωπά τους. Και επειδή βρίσκομαι μέσα στη νεολαία, τολμώ να πω ότι όλοι οι νέοι έτσι αισθάνονται.

ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ
bibian@pegasus.gr

Πηγή: ethnos.gr