Τι είναι αυτό που μας κάνει να «κολλήσουμε» και να σιγοτραγουδάμε διαρκώς μια μελωδία ή ένα τραγούδι;

Γιατί κάποιες μελωδίες «κολλάνε» στο μυαλό μου για πολλές ημέρες μετά μία συναυλία;

Μία ενδιαφέρουσα μελωδία, όπως σημειώνει η Καθημερινή, είτε κλασικής είτε ποπ μουσικής, είναι ευρέως γνωστό ότι «κολλάει» στο μυαλό, με αποτέλεσμα το χαρακτηριστικό αυτό να το έχουν εκμεταλλευθεί οι διαφημιστές, ενώ παράλληλα έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να διευκρινιστεί τι είναι αυτό που κάνει μία μελωδία να «μας κολλάει». Παρ’ όλα αυτά μια μελωδία που δεν εγκαταλείπει το μυαλό μας μπορεί να μετατραπεί από ευχάριστο αναμνηστικό σε βάρος, για λόγους που δεν είναι πλήρως κατανοητοί.



Τα διανοητικά μονοπάτια της μουσικής είναι περίπλοκα και συχνά δεν περιλαμβάνουν μόνο περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την ακοή, αλλά και με την όραση. Πρόσφατη έρευνα προτείνει ότι η μουσική αντίληψη συνδέεται με πρωτόγονα μέρη του εγκεφάλου και ότι μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα.

Παρ’ όλα αυτά, ο μηχανισμός μέσω του οποίου μία μελωδία καταλήγει να κυριεύσει το μυαλό μας είναι αδιευκρίνιστος. Το 2001, σε έρευνα του James Kellaris, από το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι των ΗΠΑ και εξειδίκευση στην ψυχολογία του καταναλωτή, ανακάλυψε ότι η μουσική που χαρακτηρίζεται από απλότητα, επαναλήψεις και δεν συνάδει με τις προσδοκίες των ακροατών είναι πιο πιθανό να «τους κολλήσει». Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στο 98% των ανθρώπων που θα εκτεθούν σε μια τέτοιου είδους μουσική, θα τους «κολλήσει», ενώ ορισμένοι, όπως οι μουσικοί, οι γυναίκες και οι πιο ανήσυχοι, είναι πιο επιρρεπείς από τους υπολοίπους. Οι αιτίες μπορεί να είναι από ψυχολογικές μέχρι φυσικές και να συνδέονται με ηχητικές συχνότητες που αντηχούν στο σώμα.

Επειτα από επιπλέον έρευνα, ο δρ Kellaris πιστεύει ότι ένας τρόπος να ξεριζώσεις μία μελωδία από το μυαλό σου είναι να την τραγουδήσεις δυνατά.