Καλοκαιρινή χαλαρότητα στους κινηματογράφους με τρεις νέες ταινίες, την μεγάλη επιστροφή του Νίκολας Κέιτζ και τη Σοφί Μαρσό να κλέβει καρδιές (φωτό & βίντεο)

Τέλος εποχής, με τους κινηματογραφόφιλους των άστεων να περιμένουν τον δεκαπενταύγουστο στις παραλίες. Τρεις ταινίες αυτή την εβδομάδα. Μία γαλλική αισθηματική, με τη Σοφί Μαρσό σε γλυκιά ωριμότητα, μια αμερικανική αστυνομική φαρσοκωμωδία και το «Σαββατοκύριακο στο Παρίσι», μια βρετανική δραματική κομεντί, την οποία δεν παρουσιάζουμε, ούτε αξιολογούμε, επειδή δεν έγινε δημοσιογραφική προβολή της. Ξεχωρίζει όμως η μεγάλη επιστροφή του Νίκολας Κέιτζ στα πλατώ με το Joe

Θερινή, γενικώς, χαλαρότητα. Από 11/8 έως 18/8 διακόπτονται οι παρουσιάσεις στους κριτικούς ταινιών. Θα επανέλθουμε ξανά στις 28 Αυγούστου, οπότε η κινηματογραφική περίοδος θα αρχίσει να ενισχύεται με δυνατά «κομμάτια».

«Joe, μια δυνατή σχέση» («Joe», HΠΑ, 2013) του Ντέβιντ Γκόρντον Γκριν, με τους Νίκολας Κέιτζ Τάι Σέρινταν

Αν η λέξη «μεταμόρφωση» είναι μέρος της δουλειάς ενός ηθοποιού, η μεταμόρφωση του Νίκολας Κέιτζ στην ταινία του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν παίρνει, κυριολεκτικά, άλλες διαστάσεις. Υστερα από πολλά, πάρα πολλά χρόνια, ο Νίκολας Κέιτζ μεταμορφώθηκε, επιτέλους, ξανά σε... ηθοποιό. Γιατί μάλλον το είχε ξεχάσει παίζοντας από 'δώ κι από 'κεί ρόλους ανούσιους, σε ταινίες εξίσου ανούσιες (ανάμεσά τους και το πρόσφατο «Rage»).



Στο «Τζο», ένα δράμα που εκτυλίσσεται στη μελαγχολική ανωνυμία κάποιου χωριού στο σύγχρονο Τέξας, ο Ν. Κέιτζ μας υπενθυμίζει ότι αν το θέλει πραγματικά, μπορεί να είναι πολύ καλός μπροστά στον φακό, όπως στο «Bad Lieutenant, Post of New Orleans» του Βέρνερ Χέρτσογκ, ή χρόνια πίσω στο «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» του Μάικ Φίγκις, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα το ένα και μοναδικό Οσκαρ που έχει κερδίσει μέχρι σήμερα. Ισορροπώντας ευκίνητα ανάμεσα στη σκληρότητα και στην τρυφερότητα, υποδύεται τον ήρωα του τίτλου, έναν πρώην κατάδικο που θα προσπαθήσει να γίνει ο φύλακας άγγελος ενός παραμελημένου εφήβου (Τάι Σέρινταν).

Βίαιης ατμόσφαιρας, δυσάρεστη αλλά και ρεαλιστική ταινία, ο «Τζο» μοιάζει με σύγχρονο γουέστερν. Ακόμη και σήμερα, ορισμένες διαφορές σε κάποιες περιοχές του Τέξας λύνονται με τα κουμπούρια. Η βία άλλωστε παίζει σημαντικό ρόλο στο μυθιστόρημα του Λάρι Μπράουν, στο οποίο η ταινία βασίστηκε. Ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν το λάτρεψε και ένας από τους λόγους που ενθουσιάστηκε ήταν το κλίμα που δημιουργεί ο συγγραφέας, το οποίο είναι απολύτως ταιριαστό στο σινεμά που ο σκηνοθέτης είναι αφοσιωμένος. Γεννημένος στο Αρκάνσας και μεγαλωμένος στο Τέξας, ο Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν είναι ένας καθαρόαιμος σκηνοθέτης του αμερικανικού Νότου. Του αρέσουν τα τοπία και τα επικίνδυνα παιχνίδια της φύσης, χειρίζεται πολύ καλά τη μοναξιά των ανθρώπων που βρίσκονται εκεί. Το έχει αποδείξει σε πολύ όμορφες ταινίες, όπως οι «Τζορτζ Ουάσιγκτον», «Ολα τα αληθινά κορίτσια» και προσφάτως το «Prince Avalanche» που κέρδισε την Αργυρή Αρκτο στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Γιάννης Ζουμπουλάκης-tovima.gr


Μία τυχαία συνάντηση ** ½
(Une rencontre)
Αισθηματική – Διάρκεια 81’



Σκηνοθεσία: Λίζα Αζουέλος
Παίζουν: Σοφί Μαρσό, Φρανσουά Κλουζέ, Λίζα Αζουέλος, Αλεξάντρ Αστιέ, Τζοναθάν Κοέν, Στεφανί Μουρά

Κεραυνοβόλος έρωτας μετά πολλών εμποδίων. Τα οποία θέτουν στους εαυτούς τους οι δύο ερωτευμένοι. Ο Πιερ γνωρίζει την Ελζά, ευπώλητη συγγραφέα, στην παρουσίαση ενός βιβλίου της και από τότε δεν μπορεί να τη βγάλει από το νου του. Η Ελζά αισθάνεται σαν ερωτοχτυπημένη κοπελίτσα γι’ αυτόν τον γοητευτικό δικηγόρο, όμως αποφεύγει να τον ξαναδεί.

Δεν ανταλλάσσουν καν τηλέφωνα. Εκείνη είναι χωρισμένη, με μια έφηβη κόρη και έχει ως αρχή να μην τα φτιάχνει με παντρεμένους. Εκείνος είναι ευτυχισμένος με τη γυναίκα και τα παιδιά του και δεν θα διακινδύνευε ποτέ και για τίποτα την αρμονία της οικογένειας. Όταν ξανασυναντηθούν τυχαία αρχίζουν τα μεγάλα διλήμματα και για τους δύο.

Αναστολές επί αναστολών κρατούν αναπάντητο ως το φινάλε σχεδόν το ερώτημα αν ο ήρωας και η ηρωίδα θα συνευρεθούν επιτέλους, προσδίδοντας κάποιο σασπένς σε μία κατά τ’ άλλα συνηθισμένη αισθηματική κομεντί, σκηνοθετημένη με την επιτηδευμένη κομψότητα τηλεοπτικής διαφήμισης.

Αν και το ουσιαστικό ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν να αντισταθεί κανείς στη Σοφί Μαρσό. Άκρως ερωτεύσιμη στα 48 της χρόνια, η πανέμορφη Γαλλίδα σταρ –πλέον κυρία - έχει γλυκύτατη χημεία με τον Φρανσουά Κλουζέ, ένα σπουδαίο ηθοποιό με τη σπάνια ικανότητα να συνδυάζει το δραματικό με το κωμικό στην ίδια σκηνή. Αξίζει να δείτε την ταινία μόνο και μόνο για να απολαύσετε το μεταξύ τους ρομαντικό παιχνίδι. Ένα σαγηνευτικό ερμηνευτικό ταγκό.
 
22 Jump Street ** ½
Κωμωδία- Διάρκεια 112’



Σκηνοθεσία: Φιλ Λορντ και Κρις Μίλερ
Παίζουν: Τζόνα Χιλ, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Άις Κιουμπ, Πίτερ Στορμάρε, Άμπερ Στίβενς, Τζίλιαν Μπελ

Δύο ανεκδιήγητοι «μπάτσοι» πέφτουν σε απανωτές γκάφες, ενώ προσπαθούν να συλλάβουν τον κατασκευαστή μίας νέας επικίνδυνης ναρκωτικής ουσίας. Στη νέα τους αποστολή, ο Σμιντ και ο Τζένκο, παριστάνουν τα μέλη μιας φοιτητικής αδελφότητας, έχοντας έτσι την ευκαιρία να γνωρίσουν πρόθυμα κορίτσια και να γλεντήσουν σε θεότρελα πάρτι.

Κεφάτη αμερικανική κωμωδία που αντιπαραθέτει την αστυνομική κουλτούρα με αυτή των κολεγιόπαιδων, αποφεύγοντας ευτυχώς τα σεξιστικά καλαμπούρια. Έξυπνα οπτικά και λεκτικά αστεία που δεν διακρίνονται για τη λεπτότητά τους και ένα απολαυστικό κωμικό ντουέτο, τον Τζόνα Χιλ και τον Τσάνινγκ Τέιτουμ.

Έχουν συνδυαστεί επιτυχώς και στο Νο 1, που βασίζεται σε τηλεοπτική σειρά. Μανιακοί ρυθμοί που θυμίζουν παλιά καρτούν. Δεν είναι τυχαίο ότι τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι δημιουργοί του «Βρέχει κεφτέδες». Χοντροκομμένο, αλλά ξεκαρδιστικό. Ό,τι πρέπει για καλοκαίρι.

nooz.gr