ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ…

Για τους Βολεμένους Ελληνες γράφει
ο διακεκριμένος αρθρογράφος Αθανάσιος Παπανδρόπουλος


Τους βλέπετε κάθε μέρα στον δρόμο, στα τηλεοπτικά παράθυρα, στις διαδηλώσεις, στα καφενεία και όπου αλλού μπορεί κάποιος να κραυγάζει. Τους ακούτε να ψευδολογούν, να απειλούν, να παραπληροφορούν, να κλαίγονται, να υβρίζουν και να χυδαιολογούν. Κάθε μέρα τρομοκρατούν με θεωρίες συνομωσίας και ασύστολα ψεύδη και το παίζουν πατριώτες.

Μετά από εμπειρική έρευνα, σπεύδουμε να υπογραμμίσουμε ότι κανένας από όλους αυτούς δεν είναι μέσα στο ένα και πλέον εκατομμύριο ανέργων που έχει η χώρα. Γνωρίζετε γιατί; Η απάντηση είναι σχετικά απλή: είναι όλοι τους μέλη του Κινήματος Βολεμένων Ελλήνων –κίνημα πανίσχυρο ως προς το να αποσπά προνόμια, προσόδους, διασυνδέσεις και μικρές ή μεγάλες εξουσίες. Αποτελεί δε ένα είδος στρατού κατοχής.

Όπως χαρακτηριστικά μάς αναφέρει τακτικός αναγνώστης μας, το Κίνημα των Βολεμένων Ελλήνων –που σήμερα εμφανίζεται με διάφορες μορφές διεκδικητικής διαμαρτυρίας και κινηματικής λογικής– διαπερνά όλο το πολιτικό και κοινωνικο-οικονομικό φάσμα. Δεν έχει, συνεπώς, συγκεκριμένη ιδεολογική ταυτότητα, πέραν αυτής της αρπαγής και της προσοδοθηρίας. Με άλλα λόγια, όπως θα έγραφε και η Αϋν Ραντ, το «Κίνημα» αυτό επιβιώνει εις βάρος των πραγματικών δημιουργών, από τους οποίους προσπαθεί να αφαιρέσει βίαια (με καταλήψεις, συντεχνιακές απεργίες, κ.α.) το μεγαλύτερο δυνατόν κομμάτι της δημιουργίας τους. Έτσι, σήμερα, το Κίνημα Βολεμένων Ελλήνων περιλαμβάνει στις τάξεις του:

-Πολιτικούς που, χωρίς καμμία επαγγελματική δραστηριότητα πέραν αυτής του κομματικού στελέχους, κατέχουν πλούτο και προνόμια που δεν προκύπτουν από κάποιο συγκεκριμένο έργο
-Υπαλλήλους του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ που διεκδίκησαν μισθούς και επιδόματα, καθώς και διάφορα άλλα προνόμια, μακρυά από την πραγματική αξία της εργασίας τους
-Αγρότες που απέκτησαν περιουσίες ανεξαρτήτως της αποδόσεως της αγροτικής τους εκμεταλλεύσεως
-Επιχειρηματίες, εργολάβους και ελεύθερους επαγγελματίες που ποτέ τους δεν εντάχθηκαν στον οικονομικό ανταγωνισμό, γιατί απλούστατα ήσαν προστατευόμενοι ενός κράτους διαφθοράς και συναλλαγής
-Χιλιάδες ιδιοκτήτες παρανόμων κατοικιών, που πυρπόλησαν δάση και καταπάτησαν αιγιαλούς εις βάρος της κοινωνίας των πολιτών, κλέβοντας περιβαλλοντικό κεφάλαιο ακόμη και από τα παιδιά τους
-Συνταξιούχους που βγήκαν στην σύνταξη στα 50 χωρίς ποτέ το ποσόν που εισπράττουν να υπακούει σε κάποια ανταποδοτικότητα
-Ιδιοκτήτες παράνομων τουριστικών καταλυμμάτων που εγκατέλειψαν κάθε παραγωγική δραστηριότητα για να πουλάνε «υπηρεσίες» σε τουρίστες το καλοκαίρι και σουβλάκια σε φοιτητές τον χειμώνα
-Κάποιες χιλιάδες Έλληνες που ληστεύουν συστηματικά το κράτος, αδιαφορώντας αν το προϊόν της ληστείας τους ήταν δανεικά ή όχι.

Αυτό το πανίσχυρο «Κίνημα» εμπόδισε τα τρία τελευταία χρόνια κάθε διαρθρωτική μεταρρύθμιση. Σαμπόταρε κάθε ιδιωτικοποίηση, απέτρεψε δε κάθε πιθανή αξιοποίηση καταρρέουσας περιουσίας του Δημοσίου. Την ίδια περίοδο, αφαίρεσε από τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας 260.000 ώρες εργασίας ανυπολογίστου κόστους. Καταρράκωσε την παραγωγικότητα της υγιούς πραγματικής οικονομίας με μαφιόζικες απεργίες στα λιμάνια και στις μεταφορές. Οι πραιτωριανοί ή «ομάδες κρούσεως» του συστήματος διέλυσαν το κέντρο της πρωτεύουσας, πυρπόλησαν κτίρια τεράστιας αρχιτεκτονικής αξίας και εξευτέλισαν την εικόνα της χώρας σε όλα τα μήκη και πλάτη του αναπτυγμένου κόσμου.  Συνειδητά, με την βοήθεια  μιας ανύπαρκτης δημόσιας αρχής, καλλιεργούν προς πάσα κατεύθυνση την αίσθηση της ανομίας και του φόβου.

Στο πλαίσιο αυτού του φόβου, ο στρατός κατοχής σήμερα αναζητά νέες συμμαχίες και είναι αποφασισμένος να παίξει τα τελευταία του χαρτιά. Για τον σκοπό αυτόν, τις ημέρες που έρχονται θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα –και κυρίως η παραπληροφόρηση, η οργανωμένη ψευδολογία και οι δήθεν αποκαλύψεις. Ένας ολόκληρος στρατός αδίστακτων ανθρώπων των μέσων μαζικής επικοινωνίας, καθώς και της διαδικτυακής δήθεν δημοσιογραφίας θα κινητοποιηθεί προς την κατεύθυνση αυτή με ύπατο στόχο την ακυβερνησία και το πολιτικό χάος. Οι ηγέτες του στρατού κατοχής πιστεύουν ότι, μέσα από την ακυβερνησία, τελικά η Ελλάδα θα υποχρεωθεί σε άτακτη έξοδο από την οικονομική και νομισματική ένωση, που είναι γι αυτούς και το μέγα ζητούμενο.

Συνεπώς, το πραγματικό διακύβευμα των προσεχών εκλογών είναι αυτό: διαιώνιση, έστω και υπό συνθήκες εξαθλιώσεως, της εξουσίας του στρατού κατοχής ή ξεκίνημα για την δημιουργία μιας άλλης Ελλάδας.

Το θέμα λοιπόν που τίθεται δεν είναι αυτό της επιλογής κομμάτων, αλλά προσώπων. Δυστυχώς, όμως, τα πρόσωπα της Ελλάδος της σοβαρότητος, της ευθύνης, της αξιοπρέπειας, της γνώσεως και της δημιουργίας είναι διασκορπισμένα και η φωνή τους σχεδόν απαγορευμένη.

Έτσι, η Ελλάδα πορεύεται στην Ευρώπη και στον 21ο αιώνα χωρίς πυξίδα, χωρίς καπετάνιους και χωρίς αντίληψη της πραγματικότητος. Πρόκειται για τρία ελλείμματα που, αν αύριο δεν καλυφθούν, θα ξεσπάσει η πραγματική κρίση. Σε όλους εμάς έγκειται να πούμε «όχι» σε αυτούς πο επιδιώκουν το σκοτάδι τού αύριο.