Ένας Έλληνας αρχιτέκτονας εικαστικός με διεθνείς διακρίσεις. Το παράθυρο ελπίδας στην Ελληνική ομίχλη

                                                ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΗΣ

Αρχιτέκτονας και εικαστικός με όραμα και φαντασία. Με σπουδές αρχιτεκτονικής στο Architectural Association του Λονδίνου, και πρακτική άσκηση σε κορυφαία αρχιτεκτονικά γραφεία του εξωτερικού, επέστρεψε στη Ελλάδα το 2010 για να προσθέσει νέες ενδιαφέρουσες σελίδες στο χώρο της αρχιτεκτονικής και του design στη χώρα μας.

Ο Ελευθέριος Αμπατζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Nottingham και στο Architectural Association στο Λονδίνο απο όπου και αποφοίτησε με το ΑΑ diploma προτεινόμενος για τιμητική διάκριση (ΑΑ Honours) όπως και το RIBA II (High Pass). Μετά την αποπεράτωση των σπουδών του, εργάστηκε στο Λονδίνο στα αρχιτεκτονικά γραφεία: Foster and Partners , Paul Davis and Partners και Brisac Gonzalez Architects.

Παράλληλα με την αρχιτεκτονική σταδιοδρομία, ο Ελευθέριος Αμπατζής δραστηριοποιείται στο χώρο του βιομηχανικού σχεδίου με προσωπικές συνεργασίες σε Αθήνα, Λονδίνο και Πόρτο.  Ιδιαίτερα έχει ασχοληθεί με το σχεδιασμό και την παραγωγή μοναδικών κομματιών ή στη μορφή περιορισμένων αριθμημένων εκδόσεων. Η δουλειά του έχει δημοσιευθεί σε Ελληνικά και ευρωπαϊκά περιοδικά και έργα του έχουν εκτεθεί στο Architectural Assοciation του Λονδίνου, στην έκθεση Taneaka της Ιαπωνίας και στο σταθμό μετρό Sao Bento στο Πορτο. www.eleftherios-art.com

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Ελευθέριο Αμπατζή για το Eirini the Blog

Αυτοπροσδιορίζεσαι ως Αρχιτέκτονας - Εικαστικός. Ποιο είναι ακριβώς το αντικείμενο των δραστηριοτήτων σου;

Η  αρχιτεκτονική δεν περιορίζεται στην κατασκευή ενός κτιρίου, αλλά καλείται να διαμορφώσει ή και να ορίσει ένα γενικότερο πλαίσιο διαβίωσης, καλαισθησίας και προσωπικής αισθητικής.  Έτσι εκτός απ΄την εφαρμογή της κοινώς εννοουμένης αρχιτεκτονικής ασχολήθηκα και με το βιομηχανικό design, από το σχεδιασμό δηλαδή επίπλων, βιβλιοθηκών (οι αγαπημένες μου!) και γενικότερα αντικειμένων για χρήση έως και καθαρά διακοσμητικές δημιουργίες, όπως πίνακες και γλυπτά.  Βασικός μου σχεδιαστικός στόχος είναι ο επαναπροσδιορισμός υλικών και τεχνοτροπιών και η καινοτομική εφαρμογή τους. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί μία βιβλιοθήκη που κατασκευάζω αυτή την περίοδο από μαύρο ψηφιακά σκαλισμένο γρανίτη και πλέξιγκλας.

Γιατί εγκατέλειψες μία καριέρα σε μεγάλα αρχιτεκτονικά γραφεία του εξωτερικού και γύρισες στην Ελλάδα;

Να σας πω κυρία Νικολοπούλου, σε πολλούς φάνηκε παράξενη η επιστροφή μου, ειδικά αφού αυτή έγινε σε περίοδο που πολλοί νέοι επιστήμονες λειτούργησαν και ακόμα λειτουργούν αντίστροφα, λόγω της κρίσης που περνάει η χώρα μας. Πιστεύω όμως ότι στην Ελλάδα υπάρχουν περιθώρια διερεύνησης και δραστηριοποίησης μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο κοινωνικο-οικονομικής  ανατροπής. Είναι δύσκολο να δημιουργήσει κάποιος μέσα σε ένα τόσο απαισιόδοξο κλίμα και γι' αυτό απαιτούνται καινοτομικοί ελιγμοί για να προσεγγίσει και να εισχωρήσει σε μια μεταβαλλόμενη αγορά.

Είσαι ευχαριστημένος με τη μέχρι τώρα πορεία σου στην Ελλάδα;  Τι προοπτικές βλέπεις;

Έως τώρα έχω σταθεί αρκετά τυχερός, καθώς στους πελάτες μου υπάρχει έντονο το στοιχείο της προσωπικής αντίληψης της αισθητικής, όπως επίσης χαίρομαι που με εμπιστεύθηκαν να δημιουργήσω για αυτούς κατασκευές ιδιαίτερες και παράτολμες. Σε μία περίοδο που η οικοδομική δραστηριότητα βρίσκεται στο ναδίρ, έχω στραφεί στον επανασχεδιασμό ήδη υπάρχοντων κτιρίων και στον εξοπλισμό τους. Έχω στο μυαλό μου αρκετά σχέδια μελλοντικής επιχειρηματικότητας , που η πραγματοποίηση τους εξαρτάται από τη γενικότερη πορεία της Ελλάδας. Υπάρχει όραμα, θέληση και ελπίδα.

Portfolio