Fall in Love σε Μαδρίτη, Τοσκάνη, Λισαβόνα, Κωνσταντινούπολη και Άμστερνταμ - Πέντε φθινοπωρινές αποδράσεις

Οι μπόρες του Σεπτέμβρη δεν μπορούν να πνίξουν το καλοκαίρι που επιμένει. Τώρα είναι η καλύτερη εποχή να μεθύσουμε στη μεγάλη γιορτή του τρύγου στην Τοσκάνη, να ζήσουμε σαν γνήσιοι Madrilenos, σιγοψιθυρίζουμε τους ρυθμούς των fados, τυλιγόμαστε σε ένα πέπλο από μπαχαρικά και καπνούς από ναργιλέδες και ανακαλύπτουμε την ρομαντική πλευρά του Άμστερνταμ.

Πέντε αποδράσεις αυστηρά για ταξιδιώτες που αρνούνται να ενδώσουν στην φθινοπωρινή μελαγχολία.

Τοσκάνη

Επικρατεί αναβρασμός. Αμπέλια γεμάτα εργάτες και οικογένειες με ψάθινα καπέλα και ποδιές, που μαζεύουν προσεκτικά τα παραφορτωμένα τσαμπιά. Τα τοποθετούν σε τεράστια πλαστικά δοχεία, τα φορτώνουν σε αγροτικά και τα μεταφέρουν στα οινοποιεία. Οι περισσότεροι έρχονται αυτή την εποχή στην Τοσκάνη για το κρασί, αλλά δεν είναι μόνο οι αμπελουργοί που έχουν τόσο έντονο φόρτο εργασίας.

Οι μελισσοκόμοι έχουν ήδη συσκευάσει τη φετινή σοδειά και περιμένουν τους εμπόρους, ενώ στις τρατορίες σερβίρονται τα καλύτερα ωριμασμένα τυριά και αλλαντικά. Ακόμα και στα δάση επικρατεί κινητικότητα, ιδιαίτερα τις νύχτες.

Πίσω από κάθε δέντρο και κάθε θάμνο βρίσκεται κάποιος ντόπιος με το εκπαιδευμένο γουρούνι του, που ανακαλύπτει πολύτιμες τρούφες και άγρια μανιτάρια. Το επόμενο κιόλας πρωί θα βρίσκονται σε κάποιο από τα deli του κοντινότερου χωριού για να ολοκληρώσουν μερικά από τα καλύτερα τραπέζια της ζωή μας.

Μαδρίτη

"Μερικά κασκόλ". Ο Adrian ήταν απόλυτος. Στη βαλίτσα με προορισμό την πόλη του δεν επιτρέπεται να μην υπάρχουν κασκόλ. Οι ντόπιοι τα λατρεύουν και τα φορούν αμέσως μόλις φυσήξει το πρώτο φθινοπωρινό αεράκι μέχρι να πιάσουν και πάλι οι ζέστες του επόμενου καλοκαιριού. Λεπτά ή πιο χοντρά, μονόχρωμα ή με μοτίβα, μακριά ή τετραγωνισμένα, τα κασκόλ είναι το απόλυτο αξεσουάρ για τους Madrilenos – και για οποιονδήποτε θέλει να τους μοιάζει όταν επισκέπτεται την Μαδρίτη.

Οι ίδιοι έχουν επιστρέψει μαυρισμένοι από τις διακοπές τους στην Ibiza και την Μαγιόρκα και τριγυρνούν κάνοντας θόρυβο. Αρνούνται να κλειστούν στο σπίτι. Καλοντυμένα ζευγάρια πιασμένα χέρι χέρι τρώνε γρανίτα φράουλα ανεβοκατεβαίνοντας στις γέφυρες του El Capricho που σιγά σιγά φορά τα χρυσά και τα καφετιά του ενώ στο πάρκο Juan Carlos κορίτσια με floral φορέματα κάνουν ποδήλατο και ξεδιψούν με παγωμένη λεμόναδα.

Λισαβόνα

Είναι λες και τα fados ή η ποίηση του Πεσσόα να γεννήθηκαν μέσα απ' τη φθινοπωρινή μελαγχολία της. Μια σκιά πέφτει μετά τα μέσα του Σεπτέμβρη πάνω απ' τον Τάγο. Δεν είναι απειλητική αλλά μάλλον προστατευτική. Ο αέρας μοσχοβολά από τα πρώιμα κάστανα που ψήνονται στη φουφού. Ο καστανάς τα βγάζει καυτά με τα χέρια του γυμνά και τα παραδίδει στους πελάτες του τυλιγμένα σε χωνάκι που φτιάχνει την ίδια στιγμή από σκισμένες σελίδες του χρυσού οδηγού.

Απόγευμα, τα ζευγαράκια χώνονται στη Cinemateca Portuguesea που παίζει σε καινούργιες κόπιες τη μελαγχολική Madame De του Μαξ Οφίλς. Μετά το σινεμά τρώνε μύδια και στρείδια που βρίσκονται αυτούς τους μήνες στη καλύτερη εποχή τους. Και αργά τη νύχτα, ξεγυμνώνουν την ψυχή τους πάνω από μερικά ποτήρια jeropiga -γλυκό, ντόπιο λικέρ που μπορεί να σου στοιχίσει το κεφάλι σου- σε ένα από τα μπαράκια του Bairro Alto.

Κωνσταντινούπολη

Τα ανέτοιμα σύννεφα που συνωστίζονται πάνω απ' το Βόσπορο και τους τρούλους της Αγιά Σοφιάς είναι μόνο ένα ευπρόσδεκτο μπόνους. Γιατί ο λόγος που επιστρέφουμε φθινόπωρο στην Πόλη είναι οι εικόνες απ' το μέλλον. Η πόλις των τριών χιλιετιών και των 11 εκατομμυρίων κατοίκων είναι ξανά ο αγαπημένος προορισμός της Ευρώπης και όπως κάθε ταξιδιωτική Μέκκα που σέβεται τον εαυτό της αλλάζει συνεχώς, εγκαινιάζοντας νέα στέκια και υιοθετώντας το lifestyle ενός Μανχάταν πάνω στο Βόσπορο.

Μελαγχολικός, γκριζωπός, φορτισμένος συναισθηματικά, να αναριγεί στο ελαφρύ αεράκι, ο Βόσπορος είναι πάντα εδώ. Να χωρίζει δυο ηπείρους καταλήγοντας σε ένα μίνι ωκεανό. Γύρω του χορεύουν στους ρυθμούς του ανέμου μικρά και μεγάλα ψαροκάικα, αστραφτερά σκάφη, τον διαρρηγνύουν γκρίζα πετρελαιοφόρα, κρουαζιερόπλοια, ολόκληρες πλωτές πολιτείες.

Εμείς χανόμαστε στα στενά δρομάκια για να μεθύσουμε με τις μυρωδιές από μπαχαρικά, βότανα και ναργιλέδες έχοντας ακόμα στο στόμα την γλύκα του τραγανού μπακλαβά. Σε λίγο θα μας βρει η πρώτη φθινοπωρινή μπόρα και θα μας τυλίξει η πάντα νοσταλγική μυρωδιά του βρεγμένου χώματος. Είναι η ώρα που το δείπνο στο Ciragan Palace γίνεται ακόμα πιο ρομαντικό.

Άμστερνταμ

Αυτή τη φορά δεν θα μεταμορφωθούμε σε party-animals. Παρά μόνο θα ξαναερωτευτούμε, με μια κρουαζιέρα και κατακόκκινο γαλλικό κρασί.

Περπατάμε στα λιθόστρωτα δρομάκια με τις κατάφωτες γέφυρες πάνω από τα κανάλια της περίφημης "grachtengordel" (της ζώνης με τα κανάλια) που περικλείει το κέντρο της πόλης με τα αρχοντικά. Απαραίτητα πιασμένοι χέρι-χέρι. Στις 8 ακριβώς θα βρισκόμαστε στο νούμερο 25 της Prins Hendrikkade για να επιβιβαστούμε στο πλοίο για το δίωρο ρομαντικό δείπνο στα κανάλια του Άμστερνταμ.

Το επόμενο πρωί μας βρίσκει να διαλέγουμε μυρωδάτα μπουκέτα λουλουδιών στην πλωτή αγορά Bloemenmarkt. Απογευματινός περίπατος στις όχθες του Herengracht. Ο ουρανός είναι γκρίζος, τα σύννεφα έχουν πλέον κατέβει χαμηλά. Πίσω τους, φαντάζομαι τα τρία φιλικά φαντάσματα του Άμστερνταμ –τον van Gogh, τον Rembrandt, την Anna Frank- να προσπαθούν να μας διακρίνουν καθώς περπατάμε δίπλα στο κανάλι.