Όλο και πιο πολλοί «μοιράζονται» το αυτοκίνητό τους

Της Ιωαννας Φωτιαδη

Σε έναν πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο ζωής φαίνεται ότι μας ωθούν οι... απεργίες. Οι πρόσφατες στάσεις εργασίας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είχαν ως συνέπεια οι ιστοσελίδες, απ’ όπου οργανώνεται το λεγόμενο «car sharing» ή ελληνιστί ο «συνεπιβατισμός», να πάρουν «φωτιά».

Πολλοί ήταν οι εγκλωβισμένοι Αθηναίοι που αναζητούσαν έναν εναλλακτικό τρόπο μετακίνησης και βρήκαν διέξοδο μέσω Ιντερνετ. Συγκεκριμένα, τις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου η σελίδα του www.pamemazi.gr σημείωσε αύξηση της επισκεψιμότητας 700%. Παρόμοια η εικόνα και στο παλαιότερο site του χώρου, το carpooling.gr.

«Στις απεργίες παρατηρούμε αύξηση της κινητικότητας επιπέδου 30% με 40%» εξηγεί στην «Κ» ο κ. Γιώργος Σακελλάρης από το carpooling.gr. Η σελίδα, που ξεκίνησε να λειτουργεί στα τέλη του 2005, ανεβαίνει στις προτιμήσεις του κόσμου ως απότοκος της ευρύτερης οικονομικής δυσπραγίας. Η άνοδος της τιμής της βενζίνης και τα «τσιμπημένα» τέλη κυκλοφορίας μετέτρεψαν το αυτοκίνητο από απαραίτητο «εργαλείο» κάθε νοικοκυριού σε μια μικρή πολυτέλεια. «Τα μέλη μας ξεπερνούν πλέον τα 8.500 μέλη σε όλη την Ελλάδα». Οι καθημερινοί επισκέπτες αγγίζουν τους 3.000, «οι οποίοι όταν λεωφορεία και τρένα τραβούν χειρόφρενο γίνονται μεμιάς 5.000».

Στα επτά χρόνια λειτουργίας του εν λόγω συστήματος πολλά έχουν, βέβαια, αλλάξει. «Τα πρώτα χρόνια οι “θαμώνες” μας ήταν άνθρωποι που πίστευαν στην “καθαρή” μετακίνηση, είχαν ζήσει στο εξωτερικό και προσδοκούσαν μια αλλαγή νοοτροπίας στην Ελλάδα», θυμάται ο κ. Σακελλάρης, «σήμερα το σημαντικότερο κίνητρο για να πληκτρολογήσει κανείς το όνομα της σελίδας μας είναι το οικονομικό». Αντίστοιχα, έχει ανέβει και ο μέσος όρος ηλικίας των χρηστών: από νέους και φοιτητές, σήμερα πίσω από τις αγγελίες “προσφοράς” και “ζήτησης” βρίσκονται οικογενειάρχες και στελέχη επιχειρήσεων, άνθρωποι που κάποτε δεν θα διενοούντο να μοιραστούν το αυτοκίνητό τους. Ενεκα της ανάγκης, όμως, και δεδομένου ότι οι υπόλοιποι επιβάτες συνεισφέρουν στα έξοδα κίνησης (βενζίνη, διόδια, πληρωμή πάρκινγκ), οι οδηγοί των Ι.Χ. γίνονται όλο και πιο «φιλόξενοι».

Παλαιότερα αυτοί που αναζητούσαν συνταξιδιώτη κινούνταν εκτός Αττικής, συχνά έκαναν μηνιαία ταξίδια, π.χ. Αθήνα- Θεσσαλονίκη, σε σταθερή βάση. Σήμερα, όμως, στις προσφορές συγκαταλέγονται διαδρομές και μέσα στην πόλη: Μοσχάτο - Πανεπιστημιούπολη, Καλλιθέα - Αχαρνές, Ελληνικό - Ζωγράφου, Π. Φάληρο - Εξάρχεια, Αγ. Στέφανος - Κηφισιά κ.ά. «Τα προηγούμενα χρόνια οι μετακινήσεις εντός πόλεως αφορούσαν το 55% των προσφορών και το 45% αφορούσε υπεραστικά ταξίδια, σήμερα οι αναλογίες διαμορφώνονται σε 70% εντός του αστικού ιστού και 30% εκτός» υπογραμμίζει ο κ. Σακελλάρης.

Υπάρχει και αξιολόγηση

Ο θεσμός, που πρωτοεμφανίστηκε στη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, έχει αποκτήσει πλέον γερές ρίζες και στη χώρα μας. «Ο περισσότερος κόσμος έχει εξοικειωθεί με την ιδέα και αναγνωρίζει τον συνεπιβατισμό ως ένα ακόμα Μέσο» καταλήγει ο κ. Σακελλάρης, «το σημαντικότερο, δε, είναι ότι πλέον θεωρείται ένας αξιόπιστος και ασφαλής τρόπος μεταφοράς». Σε αυτό, αναμφισβήτητα, έχει συμβάλει η καθιέρωση «αξιολογήσεων» του κάθε οδηγού από τους συνεπιβάτες και η αποστολή «αναφορών» για πιθανούς ακατάλληλους οδηγούς. «Ωστόσο, τέτοια περιστατικά είναι εξαιρετικά σπάνια» επιβεβαιώνει ο κ. Σακελλάρης.

«Από το να οδηγώ μόνος μου στην κίνηση, προτιμώ να είμαι με παρέα» λέει στην «Κ» ο 38χρονος Λευτέρης, που συνταξίδεψε με δύο άτομα από τα νότια προάστια στο Μαρούσι. «Ζούσαμε στην ίδια γειτονιά και φοιτούσαμε και οι δύο στην ίδια σχολή, αλλά δεν το ξέραμε» ομολογεί ο 23χρονος Νίκος, που ανεβοκατεβαίνει πλέον εναλλάξ στην Πανεπιστημιούπολη με συνομήλικό του. «Νιώθω ότι αυτή είναι η ορθή επιλογή: εξοικονομούμε χρόνο, χρήμα και μειώνουμε την εκπομπή ρύπων».

Πηγή: kathimerini.gr