Richard Hunter: «Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για το ΑΠΘ, αλλά θα πετύχουμε»

Αποστολος Λακασας

«Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για τα πανεπιστήμια», τονίζει στην «Κ» ο καθηγητής του Κέμπριτζ Ρίτσαρντ Χάντερ και σύμφωνα με τον ίδιο, το κυρίαρχο ζητούμενο είναι η συναίνεση όλων των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας να εργαστούν προς όφελος του ιδρύματος. Ο κ. Χάντερ, διακεκριμένος καθηγητής Ελληνικών και Κλασικών Σπουδών, είναι ο πρώτος πρόεδρος του πρώτου Συμβουλίου Ιδρύματος (Σ.Ι.) στο Αριστοτέλειο Παν. Θεσσαλονίκης, με τα προσόντα που οφείλουν να έχουν οι νέες ηγεσίες των ελληνικών πανεπιστημίων, ώστε τα ΑΕΙ να αλλάξουν σελίδα: Διεθνές κύρος, εμπειρία στο νέο -για τα ελληνικά ΑΕΙ- μοντέλο διοίκησης το οποίο απαιτεί εξωστρέφεια, λογοδοσία, αφοσίωση.

«Οπως συμβαίνει σε πολλούς φοιτητές περί τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, η σχέση μου με την Ελλάδα ξεκίνησε όταν επισκέφθηκα τη χώρα σας ως τουρίστας. Μετά την πρώτη επίσκεψη πάντα αναζητούσα ευκαιρίες για να επιστρέφω» λέει στην «Κ» ο πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε το 1953 στην Αυστραλία και ξεκίνησε τις σπουδές του στο Παν. Σίδνεϊ. Εκανε διδακτορικό στο Κέμπριτζ, όπου και εξελέγη καθηγητής στην έδρα των Ελληνικών το 2001. Σήμερα θεωρείται από τους κορυφαίους διεθνώς καθηγητές Eλληνικών και Kλασικών Σπουδών, έχοντας διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια, ενώ έχει στο ενεργητικό του δεκάδες βιβλία και άρθρα.

«Πολλά χρόνια πριν, ήμουν προσκεκλημένος να δώσω μία διάλεξη στο ΑΠΘ. Αυτό ήταν η αρχή για μία σχέση, η οποία αποδείχθηκε πολύ σημαντική στον ακαδημαϊκό μου βίο». Χαρακτηριστικά, ο κ. Χάντερ αναγορεύθηκε το 2004 επίτιμος διδάκτορας του ΑΠΘ, ενώ από το 2001 είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, όπως αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στο πλούσιο βιογραφικό του. «Ερχομαι τρεις με τέσσερις φορές μέσα στον χρόνο στην Ελλάδα για διαλέξεις και συναντήσεις ακαδημαϊκού χαρακτήρα και έχω πολύ στενούς φίλους. Επίσης, στάθηκα πολύ τυχερός να έχω εξαίρετους Ελληνες φοιτητές στο Κέμπριτζ, οι οποίοι τώρα είναι καθηγητές στα Πανεπιστήμια Αθηνών και το Δημοκρίτειο Θράκης» μας λέει. Η στενή, μακρόχρονη σχέση του με το ΑΠΘ, σε συνδυασμό με τη διοικητική του εμπειρία σε ΑΕΙ (έχει, μεταξύ άλλων, διατελέσει μέλος του συμβουλίου του Κέμπριτζ και πρόεδρος της Σχολής Καλών Τεχνών και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο ίδιο ίδρυμα) αποτελούν ισχυρά ατού για την νέα πρόκληση που αναλαμβάνει. «Συμφώνησα -χωρίς πολλή σκέψη πρέπει να παραδεχθώ- να συμμετάσχω στο Συμβούλιο επειδή έχω ιδιαίτερη σχέση με το ΑΠΘ, και, γενικότερα, επειδή θα ήθελα να προσφέρω κάτι στην Ελλάδα, μία χώρα που αγαπώ ιδιαίτερα, η οποία περνά τόσο δύσκολες ώρες» εξηγεί.

Ο κ. Χάντερ θα είναι ο μόνος ξένος στο Σ.Ι. του ΑΠΘ, καθώς οι οκτώ πανεπιστημιακοί, που αποτελούν τα ενδοπανεπιστημιακά μέλη του Σ.Ι., επέλεξαν για τις υπόλοιπες πέντε θέσεις ελληνικής καταγωγής πανεπιστημιακούς σε ξένα ιδρύματα. Συγκεκριμένα εξελέγησαν οι Γ. Κορφιάτης (καθηγητής, Stevens Institute of Technology), Χ. Μπουντούλας (ομότιμος καθηγητής, Ohio State University), Ε. Πάσχος (ομότιμος καθηγητής, University of Dortmund), Κ. Σιούτας (καθηγητής, University οf Southern California) και Λ. Χριστοφόρου (ομότιμος καθηγητής, University of Tennessee).

«Η αλλαγή, το άγνωστο είναι πάντα δύσκολες συνθήκες» λέει ο κ. Χάντερ, αναφερόμενος στις αντιδράσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα για το νέο σύστημα διοίκησης των ΑΕΙ. «Το Συμβούλιο έχει αρμοδιότητα να βοηθήσει το ΑΠΘ να ξεπεράσει μια πολύ δύσκολη εποχή, διαθέτοντας ισχυρή ακαδημαϊκή και διεθνή πείρα. Δεδομένων των πολύ δύσκολων οικονομικών συνθηκών, δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις και δοκιμασμένες λύσεις για να εφαρμοσθούν, αλλά εάν -όπως πιστεύω συμβαίνει στην περίπτωση του ΑΠΘ- το σύνολο της κοινότητας του πανεπιστημίου -φοιτητές, διοικητικό προσωπικό, διδάσκοντες και ερευνητές- δεσμευθούν για να λειτουργήσει το ΑΠΘ ως ένα επιτυχημένο πανεπιστήμιο, τότε είμαι αισιόδοξος για τις πιθανότητες που έχουμε να επιτύχουμε. Eνα από τα πλεονεκτήματα του νέου μοντέλου διοίκησης είναι, ακριβώς, το άνοιγμα των νέων προοπτικών που αυτό φέρνει στις υποθέσεις του ΑΕΙ» καταλήγει ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ιδρύματος του ΑΠΘ.

Πηγή: kathimerini.gr