Τρία νέα κέρδη με τη συμφωνία - Ένα άρθρο του Μπάμπη Παπαδημητρίου

του Μπάμπη Παπαδημητρίου

Εχουμε τρία σπουδαία κέρδη από τη χθεσινή συμφωνία της Ευρωζώνης. Πέραν, βεβαίως, της διασφαλισθείσας τριπλής δόσης, η οποία, μάλιστα, μοιρασμένη μεταξύ της σήμερον και του πρώτου τριμήνου, σταθεροποιεί το οικονομικό περιβάλλον στο διάστημα κατά το οποίο θα επιχειρηθεί η αναδόμηση του τραπεζικού συστήματος.

Κέρδος μεγάλο είναι η πλήρης απόρριψη των υπολογισμών που διατηρούσαν σχετικά υψηλό κίνδυνο για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Τα σενάρια του Grexit είναι «εκτός». Η εξέλιξη αυτή θα ευνοήσει στην επαναξιολόγηση της χώρας. Με μικρότερη οχλαγωγία σε βάρος της χώρας, θα είχαμε ήδη ισχυρό πρόκριμα για την αλλαγή της βαθμολογίας μας από τους οίκους αξιολόγησης. Σε κάθε περίπτωση, ο συνδυασμός για την απόδοση των 44 δισ. με την περικοπή κατά ένα 40-60 δισ. των υποχρεώσεων επί του δημόσιου χρέους αποτελεί εξαιρετικό εξολκέα προκειμένου να μετακινηθούμε από τον προσβλητικό βαθμό «SD» (περιορισμός στην πληρωμή υποχρεώσεων), στο «CCC», τον καλύτερο από τους μη επενδυτικούς χαρακτηρισμούς, στη πυραμίδα της Standard & Poor’s.

Το δεύτερο σημαντικό κέρδος είναι η επιβεβαίωση ότι η Ελλάδα διαθέτει τα χρηματικά μέσα για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού της συστήματος, παρά το αντικειμενικό γεγονός της έμμεσης κρατικοποίησής του. Οι καταθέσεις των ανθρώπων που δεν μπορούσαν ή δεν θέλησαν να τις μετακινήσουν, σε κασόνια ή στο εξωτερικό, διασώθηκαν. Το χρηματικό σύστημα δεν κατέρρευσε. Το αντίθετο, όπως με επαναστατική βουλιμία περίμεναν πολλοί στην «Αριστερά», θα οδηγούσε με κάθε βεβαιότητα σε πανικό άρνησης πληρωμών και, τελικώς, στην παράλληλη εισαγωγή ενός κίβδηλου και πληθωριστικού νομίσματος, με ταυτόχρονο εξοστρακισμό του δυνατού ευρώ.

Η τρίτη επικερδής για εμάς κατεύθυνση που δείχνει η χθεσινή, άκρως πολιτική, απόφαση της Ευρωζώνης, αφορά τις προοπτικές που αποκαλύπτει. Οχι μόνον η διευκόλυνσή μας είναι σπουδαία, αλλά η μεταφορά των υποχρεώσεων σε πολύ μακρινές ημερομηνίες επιστροφής επιτρέπει τον επαναπρογραμματισμό της οικονομικής πολιτικής. Πράγματι, εφόσον οι ανάγκες χρηματοδότησης του ελληνικού κράτους καλύπτονται πλήρως μέχρι το τέλος της δεκαετίας, δεν θα υπάρξει καμία σπουδαία πίεση δανεισμού ακόμη και όταν θα μπορεί η χώρα να απευθυνθεί στις αγορές κεφαλαίου. Για πρώτη φορά ύστερα από πάρα πολλά χρόνια, το κράτος δεν θα απορροφάει τεράστια ποσά των διαθέσιμων χρηματοδοτικών πόρων της οικονομίας. Η ελπίδα ότι ο ιδιωτικός τομέας θα έχει, επιτέλους, τον πρώτο λόγο στη χρηματοδότηση των επενδύσεών του είναι καθοριστική για τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε. Το σημαντικότερο, από εδώ και πέρα, θέμα συζήτησης.

Πηγή: kathimerini.gr