Ο ''Παρνασσός'' κατακτά τους νέους με το καλλιτεχνικό του πρόγραμμα

Η πρώτη συναυλία του κύκλου με τον παιγνιώδη τίτλο «Το πιάνο στα φόρτε του», που φιλοξενεί εφέτος ο «Παρνασσός» παρουσιάζοντας πέντε πιανίστες της νεότερης γενιάς, στάθηκε μια ευχάριστη έκπληξη για τον καλλιτεχνικό διευθυντή κ. Αντώνη Γιαμβριά. Περισσότεροι από τους μισούς θεατές που πήγαν να ακούσουν τον διεθνή Βορειοελλαδίτη Θοδωρή Τζοβανάκη ήταν κάτω των 30 ετών.
Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, μετά και την πρόσφατη ανακαίνιση του 2010 η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της τεχνικής υποδομής και την επέκταση της επιφάνειας της σκηνής της κεντρικής αίθουσας εκδηλώσεων, ο ιστορικός «Παρνασσός» της πλατείας Καρύτση παρουσιάζει μια ολοένα αυξανόμενη νέα δυναμική, κερδίζοντας το «στοίχημα» των νέων. Πού οφείλεται αυτό;

«Κατ' αρχάς, σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα, ο σκοπός μας είναι να δώσουμε βήμα στους νέους δημιουργούς και αυτό ήταν ανέκαθεν μέριμνα του "Παρνασσού"» λέει ο κ. Γιαμβριάς. «Πάνω από τις μισές συναυλίες και εικαστικές εκθέσεις φιλοξενούν νέους καλλιτέχνες, ενώ από το 2013 θα έχουμε και νεανικά θεατρικά σχήματα. Και όχι μόνο. Από τη νέα χρονιά εγκαινιάζουμε και εκπαιδευτικές δραστηριότητες: θέατρο σκιών, μουσικές εκδηλώσεις, αλλά και ένα εικαστικό πρόγραμμα το οποίο θα σχετίζεται αρκετά με την ελληνική ζωγραφική σε συνδυασμό και με την αντίστοιχη ιστορία του "Παρνασσού"» προσθέτει. «Ο "Παρνασσός", ως γνωστόν, είναι ο παλαιότερος πολιτιστικός σύλλογος των Αθηνών, η πορεία του οποίου ταυτίζεται με την ιστορία του νεοελληνικού πολιτισμού αλλά και την ίδια την κοινωνική ζωή των Αθηνών» συνεχίζει ο κ. Γιαμβριάς. «Εδώ, για παράδειγμα, πρωτοτραγούδησε η Μαρία Κάλλας, μαθήτρια ακόμη του Ωδείου. Εδώ διοργανώθηκε όμως και η πρώτη εικαστική έκθεση. Ετσι ο "Παρνασσός" έκανε την αρχή ως δημόσιος χώρος όπου θα μπορούσαν να εκθέσουν, υπό τύπον γκαλερί, οι εικαστικοί καλλιτέχνες. Ως τότε εξέθεταν στα δικά τους ατελιέ. Επειδή, λοιπόν, το εγχείρημα είχε μεγάλη επιτυχία, μετά από κάθε έκθεση προσέφεραν στον σύλλογο ο καθένας τους από ένα έργο. Με τον τρόπο αυτόν ο "Παρνασσός" απέκτησε μια αξιόλογη πινακοθήκη με 240 έργα, από τα οποία περίπου 50 είναι σημαντικά ζωγραφικά έργα αλλά και γλυπτά».
Αναφορικά με την απήχησή του στο νεανικό κοινό, όμως, ο κ. Γιαμβριάς υποστηρίζει ότι δεν είναι απαραίτητο οι νέοι καλλιτέχνες να ελκύουν συνομήλικό τους κοινό. Ο ίδιος διακρίνει τους φιλόμουσους νέους σε δύο κατηγορίες: αυτούς που αγαπούν την κλασική μουσική και αυτούς που προτιμούν άλλα είδη. «Ο "Παρνασσός" είχε ταυτιστεί με την κλασική μουσική» λέει. «Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια αυτό άλλαξε. Ανοιχτήκαμε και σε άλλα είδη - την τζαζ, την παραδοσιακή, την ηλεκτρονική μουσική... Ετσι καταφέραμε να προσελκύσουμε και μια μερίδα κόσμου, νέους σε ηλικία, ο οποίος ούτε καν περνούσε από 'δώ. Καμιά φορά που "μπλέκομαι" και ο ίδιος με το κοινό, ακούω με ευχαρίστηση νέα παιδιά να θαυμάζουν το κτίριο και να λένε ότι περνούσαν απ΄έξω και δεν φαντάζονταν πόσο όμορφο είναι μέσα».

























Ταξίδι στην αθηναϊκή μπελ επόκ Τα 150 χρόνια του ετοιμάζεται να γιορτάσει ο «Παρνασσός» το 2015 και ο κ. Γιαμβριάς εύχεται να μπορέσει να τιμηθεί η επέτειος με σημαντικές εκδηλώσεις. Τονίζει ότι ο σύλλογος - ο οποίος ιδρύθηκε το 1865 - δεν είχε ποτέ οικονομική επαφή με το κράτος, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλές οικονομικές δυνατότητες για το καλλιτεχνικό τμήμα του. Εφέτος, δε, ο σχετικός προϋπολογισμός είναι μηδενικός και οι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες αμείβονται με τα όποια έσοδα από τα εισιτήρια, εκτός αν πρόκειται για παραγωγή κάποιας εταιρείας που ενοικιάζει τον χώρο, «οπότε φροντίζουμε να έχει κάποιες προδιαγραφές η παραγωγή».
























Το ιστορικό τριώροφο μέγαρο του «Παρνασσού» ανεγέρθηκε το 1890 και συμπεριλαμβάνεται στα κορυφαία διατηρητέα κτίρια των Αθηνών, ενώ η περιήγηση στους χώρους του είναι ένα «ζωντανό» ταξίδι στην αθηναϊκή μπελ επόκ του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. «Ο "Παρνασσός" γνώρισε μια λαμπρή περίοδο ως την Κατοχή» λέει ο κ. Γιαμβριάς. «Εκείνη την εποχή επιτάχθηκε από τους κατακτητές και λειτούργησε ως στρατοδικείο. Κατόπιν άρχισε άλλη μια λαμπρή περίοδος, η οποία διήρκεσε χοντρικά ως τη χούντα. Μετά γνώρισε μία πτώση η οποία οφείλεται στον περιρρέοντα λαϊκισμό, στην αρτηριοσκληρωτική σκέψη των διοικήσεων οι οποίες δεν έπιαναν τον παλμό της εποχής, αλλά και στο ότι άνοιξαν πολλές ακόμη αίθουσες στην Αθήνα».
Η νέα περίοδος ακμής που διαπιστώνει ο κ. Γιαμβριάς τα τελευταία χρόνια, επηρεάζεται σαφώς από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία: «Το προνόμιο που έχουμε να βρισκόμαστε στην καρδιά της Αθήνας κάποιες φορές "ακυρώνεται" από την αναστάτωση που γνωρίζει κάποιες φορές το κέντρο. Η γειτονιά η ίδια, βέβαια, είναι πολύ γοητευτική. Θα έλεγα πως η πλατεία Καρύτση είναι το Καρτιέ Λατέν της Αθήνας».

Πηγή: tovima.gr