Μην πυροβολείτε τον πολίτη στο μετρητή - Ο Άγης Βερούτης γράφει για τις μη-απαραίτητες αυξήσεις της ΔΕΗ

Του Άγη Βερούτη 

Είναι εδώ και 5 χρόνια ύφεσης που η οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά σχεδόν ένα τέταρτο, είναι και οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, είναι και τα 3 εκατομμύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχιας, και οι 250.000 συμπολίτες μας που ζουν από τα συσσίτια. Δεν είναι παράλογο να θολώσει το μυαλό του ανθρώπου με αυτά να συμβαίνουν γύρω μας.

Ειδικά αν μιλάμε για κεκτημένα και ειδικές κατηγορίες εργαζομένων στο δημόσιο, ποιός μένει να υπερασπιστεί το συμφέρον του μέσου πολίτη, του μέσου Έλληνα, της μεσαίας τάξης που ψυχορραγεί στα τελευταία 3 χρόνια από την υπερφορολόγηση; Σίγουρα όχι εκείνοι που καρπώνονται το όφελος αυτής της εξαθλίωσης των υπολοίπων.

Για κάθε έναν που το κράτος πληρώνει χωρίς να εργάζεται, κάποιος άλλος εργάζεται χωρίς να πληρώνεται.

Αν αυτό γίνεται με δανεικό χρήμα, απλά οι δύο πλευρές της εξίσωσης απέχουν χρονικά ως την αποπληρωμή των δανεικών.

Στη διάρκεια της ύφεσης, ένα κοινωνικό αγαθό όπως το ηλεκτρικό ρεύμα έχει ανατιμηθεί ήδη 16 φορές στην τριετία, με αύξηση ήδη περί του 30% και επαπειλούμενη αύξηση κατά άλλο 49% από τις σημερινές τιμές, ενώ το κόστος του θεωρητικά έπρεπε να παραμένει σταθερό από την αρχή της κρίσης. Αυτό που επιβάλλει η τρόικα δεν είναι η αύξηση των τιμών του ρεύματος, αλλά το να χρεώνει η ΔΕΗ το ρεύμα όσο της κοστίζει να το παρέχει. Λέει με άλλα λόγια ότι δεν θα επιδοτείται το φτηνότερο ρεύμα από φόρους.

Οι εναλλακτικές όπως παρουσιάζονται σήμερα είναι ως εξής: 

α) Η ΔΕΗ αυξάνει την τιμή του ρεύματος κατά 49% στον επόμενο ένα χρόνο, με πρόσθετο έσοδο υπολογιζόμενο στα 600 εκατομμύρια ευρώ ετησιοποιημένα. Αυτή είναι η “επιλογή της σφαγής του προβάτου”, που είναι ο καταναλωτής.

β) Η ΔΕΗ μειώνει τα λειτουργικά της με απολύσεις και μειώσεις μισθών και συντάξεων κατά 600 εκατομμύρια. Αυτή είναι η “επιλογή του ακρωτηριασμού”.

γ) Η ΔΕΗ δίνει έμφαση στις φτηνές τεχνολογίες παραγωγής, αντί τις ακριβές, και έτσι μειώνει το μέσο κόστος παραγωγής. Αυτή είναι η “επιλογή της τεχνολογίας”.

Τα συστατικά της παραγωγής ρεύματος είναι α)το κόστος πρώτης ύλης που παραμένει μηδενικό για το λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά, β)οι μισθοί των υπαλλήλων της παραγωγής που αν μη τι άλλο έχουν μειωθεί στην τριετία, γ)το κόστος συντήρησης του δικτύου διανομής ηλεκτρικού ρεύματος που δεν έχει αλλάξει.

Τί απομένει να επηρεάσει την εξίσωση; Φυσικά το μίγμα των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται (ανανεώσιμες, φυσικό αέριο εισαγωγής, συμπαραγωγή, κλπ) και οι πανάκριβες εισαγωγές ρεύματος.

Η φθηνότερη τεχνολογία παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα παραμένει η καύση λιγνίτη σε ατμοηλεκτρικούς σταθμούς (πχ, Καρδιάς, Μεγαλόπολης, κλπ), με κόστος περί τα 35-40 ευρώ ανά Μεγαβαττώρα (3,5 - 4 ευρωλεπτά την κιλωβαττώρα). Λιγνίτη έχουμε για τα επόμενα 200 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι αν θέλουμε να έχουμε φτηνό ρεύμα, πρέπει να καίμε περισσότερο λιγνίτη από οτιδήποτε άλλο. Επειδή όμως ο λιγνίτης έχει περιβαλλοντικές εκπομπές, πρέπει με κάποιο τρόπο να μετριάζουμε τα πρόστιμα με μια τεχνική μέθοδο. Η απλούστερη και φτηνότερη μέθοδος είναι αυτή του εμπλουτισμού.

Όμως ανεξήγητα, από το 2011 που είχαμε συμμετοχή 49% του λιγνίτη στο συνολικό ρεύμα, στο πρώτο εννεάμηνο του 2012 έχει πέσει στο 43% του συνόλου, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ΔΕΗ.

Κάποιοι θα πουν ίσως ότι η περιεκτικότητα σε θερμίδες του λιγνίτη έχει μειωθεί στις 1750 θερμίδες ανά κιλό, που ουσιαστικά είναι σαν να καίμε χώμα με 4% θειάφι. Αυτό έχει ρίξει την παραγωγικότητα των ατμοηλεκτρικών σταθμών σημαντικά, πρόβλημα όμως που στο παρελθόν λυνόταν ευκολότατα με τον εμπλουτισμό του λιγνίτη με καθαρό και φτηνό κάρβουνο για τα τελευταία 20 χρόνια.

Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο εμπλουτισμός με κάρβουνο έδινε αύξηση 10%-15% στην ατμοηλεκτρική παραγωγή και αποδοτικότητα του λιγνίτη, με μια περιθωριακή μέση αύξηση του κόστους ανά κιλοβατώρα λιγότερο από 5%, αλλά με τεράστια οφέλη τόσο στις περιβαλλοντικές εκπομπές, όσο και στην βέλτιστη λειτουργία των ατμοηλεκτρικών.

Πέρα από τα τεχνικά που είναι λυμένα εδώ και δεκαετίες, το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί δεν αξιοποιείται το παραγωγικό δυναμικό της φτηνότερης ενέργειας που διαθέτει η χώρα μας, και προωθούνται από τη ΔΕΗ τόσο, οι πανάκριβες τεχνολογίες που δεν αντέχει η τσέπη του Έλληνα καταναλωτή ειδικά στη σημερινή ύφεση;

Επίσης, όταν υπάρχει η δυνατότητα να παραχθεί στο 1/10 της τιμής περισσότερη και περιβαλλοντικά καθαρότερη ενέργεια μέσω απλούστατου εμπλουτισμού, γιατί επιλέγεται να μειώσουμε τη συμμετοχή της φτηνής λιγνιτικής παραγωγής και να κάνουμε τόσο εκτεταμένες εισαγωγές ρεύματος από Βουλγαρία, Σκόπια και Ρουμανία; Χώρια που κανένας δεν μπορεί να δει την πραγματική τιμή τους και επιβάρυνση στην τελική τιμή του ρεύματος.

Νομίζω η σημερινή κατάσταση πρέπει να λυθεί με τεχνολογικό τρόπο, και μάλιστα άμεσα, ενώ η αιμορραγία συναλλάγματος για εισαγωγή έτοιμου ρεύματος πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία, διότι τραυματίζει το εμπορικό μας ισοζύγιο θανάσιμα, και επιτείνει την πτώση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας.

Ακούει κανείς;

Πηγή: capital.gr


Πηγή:www.capital.gr