Συνήλθε από το κώμα ακούγοντας την φωνή του μωρού της

Μία μητέρα, η Κάρεν Μόρισρο-Κλάτον, που είχε πέσει σε κώμα εξαιτίας του δηλητηριώδους βακτηρίου E.coli, επανήλθε στη ζωή όταν άκουσε τη φωνή του μωρού της.
Σύμφωνα με το paraskeno.gr η 32χρονη μητέρα άκουγε μία ηχογράφηση με τα γέλια του μόλις δέκα εβδομάδων γιού της, Όλιβερ, όσο καιρό βρισκόταν αναίσθητη στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

 
Τώρα πλέον, που έχει συνέλθει, δήλωσε η ίδια πως το γέλιο αυτό τη γέμισε με θέληση για ζωή, παρά τον φόβο που υπήρχε για χρόνια δηλητηρίαση.
 
Η βιβλιοθηκονόμος κατέπεσε εξαιτίας του βακτηρίου E.coli, που η ίδια εικάζει ότι απέκτησε από ένα σάντουιτς με λαχανικά που είχε φάει γύρω στα τέλη του Ιούλη, όταν ο Όλιβερ ήταν μόλις δέκα εβδομάδων.
 
Οι γιατροί αποφάσισαν να την ρίξουν σε κώμα για τη δική της υγεία, με την ελπίδα πως το σώμα της και η φαρμακευτική αγωγή θα την βοηθούσαν να καταπολεμήσει τη λοίμωξη. Πέρασε πέντε εβδομάδες σε κώμα και στο μηχάνημα αιμοκάθαρσης.
 
Η κυρία Μόρισρο-Κλάτον παραδέχτηκε πως κάποια στιγμή, που ήταν πολύ χάλια, ευχήθηκε να πέθαινε, λόγω του πόνου που ένιωθε από το δηλητήριο που κυλούσε μέσα στο σώμα της και είχε ως αποτέλεσμα να παθαίνει καρδιακές προσβολές και ρήξη νεφρού.
 
Ο 33χρονος σύζυγός της, Πωλ, άρχισε να της παίζει δίπλα από το προσκεφάλι της ένα βίντεο με τις πρώτες εβδομάδες του Όλιβερ, και όπως λέει η ίδια, θυμάται πως άκουγε τη φωνή του παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε κώμα.
 
«Παραδέχομαι ότι κάποια στιγμή απλά σήκωσα τα χέρια ψηλά και σταμάτησα να παλεύω. Ειλικρινά, ήθελα να πεθάνω,» δήλωσε η ίδια. «Άκουγα τη φωνή του Όλιβερ επειδή ο άντρας μου έβαζε στο βίντεο τις ταινίες και γύρισα και είπα στον εαυτό μου: “Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Πρέπει να ζήσω”. Τον άκουγα και ευτυχώς τα κατάφερα.»
 
Η κυρία Μόρισρο-Κλάτον δεν μπορούσε να δει τον γιό της για οκτώ εβδομάδες γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο για το βρέφος να μπει στη μονάδα εντατικής θεραπείας όπου νοσηλευόταν η μητέρα του. Ο σύζυγός της, όμως, τραβούσε συνέχεια φωτογραφίες και βίντεο του γιού τους και καθόταν κάθε μέρα στο προσκεφάλι της, ενημερώνοντάς της για την πρόοδο που έχει κάνει το μωρό τους.
 

Η ίδια πιστεύει πως η φυσική αγάπη της μητέρας για το παιδί της ήταν αυτή που την έκανε να κερδίσει τη μάχη με τη ζωή.
 
«Είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο για μία μητέρα να αισθάνεται αυτό το σφίξιμο στην καρδιά όταν ακούει το παιδί της. Θυμάμαι ότι ήμουν ξαπλωμένη εκεί στο κρεβάτι και σκεφτόμουν πως ήθελα να τον κρατήσω αγκαλιά, να δω το πρόσωπό του και να του χαϊδέψω τα χεράκια. Ήξερα πως έπρεπε να ζήσω και πως ο γιός μου χρειαζόταν τη μητέρα του. Ήθελα μόνο να τον δω. Ήξερα πως πέθαινα επειδή έβλεπα ότι οι θεραπείες δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα. Όταν, όμως, ο Πωλ έπαιξε τις ταινίες, τα πάντα άλλαξαν και άρχισα να αγωνίζομαι για να ζήσω.»
 
Η κυρία Μόρισρο-Κλάτον ήταν μακριά από το παιδί της οχτώ εβδομάδες και μπορούσε να τον δει μόνο όταν ήταν αρκετά καλά ώστε να βγει από τη μονάδα εντατικής θεραπείας και να πάει σε έναν κανονικό θάλαμο. Παραδέχτηκε πως ανησυχούσε για το αν ο γιος της θα την θυμόταν μετά από τόσο καιρό που είχε να την δει, αφού χρειάστηκε να την αποχωριστεί από τις πρώτες κιόλας μέρες της ζωής του. Αλλά, η ίδια κατενθουσιάστηκε όταν εκείνος της ανταπέδωσε την αγάπη του με ένα τεράστιο χαμόγελο.
 
«Με θυμόταν. Στην αρχή με κοίταζε και μετά μου έσκασε ένα τεράστιο χαμόγελο. Ήταν φανταστικό.»
 
Πλέον, η κυρία Μόρισρο-Κλάτον έχει επιστρέψει στο σπίτι της μετά από 67 μέρες νοσηλείας. Ο γιατρός της, Στιούαρτ Ρόμπερτσον, ήθελε απεγνωσμένα η ασθενής του να ξαναβρεθεί μαζί με το μωρό της για να επισπεύσει την αποθεραπεία της.
 
Πλέον, η ίδια έχει επιστρέψει στους «φυσιολογικούς» της ρυθμούς, εκτός από μία ελαφριά ζημιά που έχει υποστεί στο συκώτι, το οποίο όμως θα επανέλθει από μόνο του. Επίσης, έχουν αδυνατίσει πολύ οι μύες της, λόγω της μακροχρόνιας παραμονής της στο κρεβάτι.
 
Το κατάστημα, απ’ όπου είχε προμηθευτεί η κυρία Μόρισρο-Κλάτον το σάντουιτς, έκλεισε με εντολή της υγειονομικής υπηρεσίας και διενεργείται έρευνα.