Το νόμιμο είναι και δίκαιο; Ένα άρθρο του Γιάννη Κορωναίου!‏

Πριν από λίγα χρόνια ο Γιώργος Βουλγαράκης είχε συνδέσει το «νόμιμο» με το «ηθικό». Τότε όλοι είχαμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το νόμιμο δεν είναι υποχρεωτικά και ηθικό. Σήμερα τίθεται το ερώτημα αν το νόμιμο είναι και δίκαιο.
Για παράδειγμα: Είναι όντως νόμιμο ο ιδιοκτήτης μια επιχείρησης να φορολογείται με 20%, η γραμματέας του με 32% και οι υπάλληλοι του με στελεχική θέση να φορολογούνται με 42%. Είναι όμως δίκαιο;



Είναι όντως νόμιμο οι εφοπλιστές να έχουν πλείστες όσες φοροαπαλλαγές (με  αποτέλεσμα τα έσοδα από τη συνολική φορολόγηση όλων των εφοπλιστών να είναι μικρότερη από τα έσοδα που έχει το κράτος από τις ανανεώσεις των αδειών παραμονής των αλλοδαπών). Είναι όμως δίκαιο; 

Είναι νόμιμο να μειωθεί ο φόρος των μερισμάτων. Είναι νόμιμο να αυξηθεί η φορολόγηση των πολύτεκνων οικογενειών. Είναι νόμιμο να αυξηθεί η φορολογία στο πετρέλαιο θέρμανσης, να αυξηθούν τα τιμολόγια της ΔΕΗ, να μειωθεί ο βασικός μισθός με υπουργική απόφαση, να καταργηθούν οι συλλογικές συμβάσεις, να κυβερνάται η χώρα με υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα, να πωλούνται με συνοπτικές διαδικασίες όλα τα αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία του κράτους.

Νομίμως πλέον μια σειρά αποφάσεις με εθνικό ενδιαφέρον να λαμβάνονται εκτός Ελλάδος και να επιβάλλονται στην χώρα μας.

Επίσης είναι νόμιμο να έχουν «παραγραφεί» τα αδικήματα όσων πολιτικών έπαιξαν κάποιο ρόλο στην μεγάλη κλοπή του Χρηματιστηρίου. Νομίμως έχουν παραγραφεί  τα αδικήματα της υπόθεσης SIEMENS. Είναι νόμιμο για τη λίστα Λαγκάρντ  ο μόνος που έχει συλληφθεί μέχρι στιγμής να είναι ο...Βαξεβάνης.

Είναι νόμιμο οι χρεοκοπημένες τράπεζες να λαμβάνουν την πλειοψηφία των δανείων της χώρας, αλλά οι ίδιοι τραπεζίτες να συνεχίζουν να τις διευθύνουν... Είναι νόμιμη η κρατική διάσωση της περιβόητης PROTON BANK του κ. Λαυρεντιάδη (με απόφαση Βενιζέλου), ενώ επίσης η νομοθέτηση της προκαταβολικής αθώωσης του κ. Βενιζέλου, είναι πλέον και αυτή στοιχείο (και μνημείο...) του νομικού μας πολιτισμού.

Επίσης διαπιστώσαμε ότι πολλοί βουλευτές επέλεξαν να μην πλησιάσουν καν για να ψηφίσουν σε όλες τις κάλπες στην Βουλή (αναφέρομαι στη πρόσφατη συζήτηση  για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ). Όταν όμως στην ουσία παραβιάζεται η μυστικότητα της ψηφοφορίας, είναι νόμιμο αυτό;

Επίσης μάθαμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διατηρεί στο προσωπικό του αρχείο τα αμυντικά σχέδια της χώρας. Εδώ δεν υπάρχει καμία απορία: Πρόκειται για σκαστή παρανομία. Τα σχέδια για την άμυνα της χώρας δεν μπορεί να βρίσκονται οπουδήποτε αλλού πέρα από το ΓΕΕΘΑ.

Πολύ περισσότερο που στο παρελθόν υπήρξαν υπουργοί άμυνας ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο Γιάννος Παπαντωνίου και άλλοι... Κατέχουν άραγε και αυτοί αρχεία με τα αμυντικά σχέδια της χώρας; Πειράζει που ανησυχώ;

Όλα αυτά έχουν ένα πρόβλημα: Από-νομιμοποιούν στη συνείδηση των πολιτών την δημοκρατική λειτουργία. Όταν όλο και περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις, αυτοί που τις εφαρμόζουν και αυτοί που έχουν την ευθύνη να κριτικάρουν τα τεκταινόμενα στην πολιτεία μας, δεν είναι ανεξάρτητοι αλλά εξαρτημένοι, δεν κινούνται για το καλό και το συμφέρον των Ελλήνων αλλά για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων 2.000 οικογενειών, τότε πλέον το απλά νόμιμο δεν μπορεί να σταθεί στην ελληνική κοινωνία. Το νόμιμο οφείλει να είναι και δίκαιο.

Εκείνο που πρέπει να καταλάβουν οι κρατούντες είναι ότι  αν οι πολίτες συνδέουν τον νόμο με την μεροληψία, τους νομοθέτες με το άδικο και την πολιτεία με την επιβολή, τότε βρίσκουν χώρο για να παρεισφρήσουν οι ακραίες αντιλήψεις. Το «να καεί, να καεί το μ....ο η Βουλή» θα βρει περισσότερους υποστηρικτές. Οι ψύχραιμες φωνές δεν θα ακούγονται. Οι κάθε είδους εξτρεμιστές θα είναι ευκολότερο να το «παίξουν» λαϊκοί αγωνιστές.

Αυτό το «κάτι σαν δημοκρατία» που έχουμε, δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί απλά με την επιβολή και την καταστολή.  Το «νόμιμο» πρέπει να πείθει ότι είναι και «δίκαιο». Διαφορετικά η παρανομία θα δικαιώνεται στην αντίληψη του κόσμου.

Και «θα την πληρώσουμε» όλοι όσοι ιδεολογικά ανήκουμε στο περίφημο «συνταγματικό τόξο»!