Στο έλεος του Θεού οι αιχμάλωτοι φορολογούμενοι - Ένα άρθρο του‏ Γιώργου Κράλογλου

Πάμε στα τέσσερα χρόνια υποδείξεων των δανειστών να εφαρμοστεί ειδική πολιτικής πάταξης της φοροδιαφυγής και το μόνο που έχει γίνει είναι να κυκλοφορεί από το 2010 ένα κουρελόχαρτο με την μορφή νομοσχεδίου που μπαινοβγαίνει στα συρτάρια του υπουργείου Οικονομικών. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ονειρεύεται επίτευξη φορολογικών στόχων τον Μάρτιο.



Ας «μεταφράσουμε» τι σημαίνουν όλα αυτά για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που θέλουν δεν θέλουν πληρώνουν τους φόρους τους. Σημαίνουν ότι όσο συνεχίζουν να είναι υποχρεωτικά «μαντρωμένοι» στην φορολογική νομοθεσία αυτοί που καλύπτουν φορολογικούς στόχους κοντά στο 70% για ποιο λόγο να ιδρώσει το αυτί όλων στο υπουργείο Οικονομικών για την φοροδιαφυγή. 

Σημαίνει ακόμη ότι αφού μπορούν να εξασφαλίζουν με τα γνωστά ελληνικά τερτίπια παράταση χρόνου για την επίτευξη των φορολογικών στόχων του μνημονίου δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και σκοτούρας. 

Σημαίνει ότι αφού μπορούμε να πάρουμε από τους μισθωτούς μεγαλύτερο κομμάτι εισοδημάτων και από τους ιδιοκτήτες ακινήτων μέχρι και αγροτεμαχίων τακτικούς και έκτακτους φόρους, γιατί να μπλεχτούμε με παραπέρα ελεγκτικούς μηχανισμούς φοροδιαφυγής.

Άλλωστε αυτή είναι μια τεχνική που δεν την ξέρει καλά κανείς στην ελληνική κρατική μηχανή αφού ουδέποτε δούλεψε προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά και σε κάθε προσπάθεια συμπλήρωσης των κενών γνώσεως και τεχνικής επιλέχθηκαν μέτρα που οδηγούσαν με ασφάλεια στον δρόμο της αποδοτικής διαφθοράς... αντί του άχαρου δρόμου των στόχων...

Βεβαίως ούτε λόγος για την πρόσκληση και ανάθεση της φοροδιαφυγής σε ξένους τεχνοκράτες καθώς τίθεται θέμα... διαφύλαξης της εθνικής μας ανεξαρτησίας...

Η ίδια μετάφραση ισχύει και για το σιωπηρό πάγωμα κάθε ουσιαστικής προσπάθειας συγκέντρωσης φόρων από το λαθρεμπόριο, από την διακίνηση καυσίμων, από το παρεμπόριο καυσίμων και από την αντικειμενική φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών και ειδικότερα των γιατρών, των δικηγόρων, των καλλιτεχνών και των άλλων επαγγελματιών. 

Μην παρασυρθείτε από την αντίθετη πληροφόρηση που ίσως δείτε από εδώ και πέρα. Θα πρόκειται για καθαρή παραπλάνηση.

Όλα αυτά δεν είναι καινούργια. 

Η διαφορά τους από την μακρόχρονη ιστορία της φορολογικής αδικίας και της ανισότητας μεταξύ μισθωτών, συνταξιούχων και φοροφυγάδων είναι πλέον καθεστώς στην Ελλάδα.

Διαφορετικά δεν εξηγείται ότι το νομοσχέδιο για την φοροδιαφυγή χάνεται από συρταρίου είς συρτάριον... εδώ και τρία χρόνια. 

Το καινούργιο, λοιπόν, στην ιστορία είναι ότι οι φορολογούμενοι που συντηρούν με υστέρημα πλέον αυτό το άθλιο κράτος είναι εντελώς απροστάτευτοι στην οποιαδήποτε πολιτική αποφασίσουν οι κυβερνήσεις για να συντηρήσουν οικονομικά την διάσπαρτη πολιτική τους πελατεία στο κράτος. 

Σας βεβαιώνω δε ότι και η σημερινή κυβέρνηση έχει ογκώδεις φακέλους με προτάσεις για παρεκκλίσεις από τις οποιεσδήποτε αποφάσεις εφαρμογής μέτρων συρρίκνωσης του κράτους και ανοίγματος της αγοράς. Ακόμη και σε βάρος των συμβατικών μας υποχρεώσεων 

Μαθαίνω μάλιστα ότι έχουν ήδη μελετηθεί νέες μπαγαποντιές για απελευθέρωση-μαϊμού συγκεκριμένων επαγγελμάτων συνδεδεμένων με πολιτικούς και κόμματα... 

Στην περίπτωση αυτή, που δεν είναι καθόλου απίθανη, η «νύφη» θα πληρωθεί πάλι με φορολογικά τερτίπια. 

Και μέσα σε αυτά θα υπάρχουν και «φορολογικά τρυκ» δήθεν πάταξης της φοροδιαφυγής που θα αγγίζουν και τις καταθέσεις όπως και τα εισοδήματα από ακίνητη περιουσία. 

Ήδη ακούγονται γκρίνιες για το σύστημα φορολόγησης των ενοικίων που πρόκειται να εφαρμοστεί με την νέα φορολογική νομοθεσία. Γκρίνιες που έχουν να κάνουν με δήθεν ανισότητες μεταξύ μεγαοιδιοκτητών και ιδιοκτητών μικρών ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων και σπιτιών. 

Βεβαίως και εδώ κρύβεται η εύκολη φορολόγηση σε υποκατάσταση μιας πραγματικά τολμηρής πολιτικής για την φοροδιαφυγή. 

Και όλα αυτά που δυστυχώς θα φανούν (μακάρι να με διαψεύσουν για να επανέλθω) θέτουν ασφαλώς σοβαρότατα κοινωνικά ερωτήματα καθώς προέρχονται κυρίως από τον χώρο των αιχμαλώτων φορολογούμενων.

Πως είναι δυνατόν να επιμένουν σε ένα κράτος υδροκέφαλο με ένα σχεδόν σκόπιμα αρρωστημένο σύστημα πάταξης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου (δεν εξηγείται διαφορετικά η 15χρονη περιπλοκή του) και παράλληλα να ισχυρίζονται ότι δεν θα βάλουν άλλους φόρους; 

Πόσο θα συνεχίζουν να «σφυρίζουν αδιάφορα» ενώ η Τρόικα και οι Ευρωπαίοι δανειστές τους ξεκαθάρισαν, κοντά στα Χριστούγεννα, ότι δεν θα παίξουν το παιχνίδι της κωλυσιεργίας στην συρρίκνωση του κράτους έχοντας υπόψη τους την προοπτική μιας πιθανής πολιτικής κρίσης από την κόντρα της κυβέρνησης με τις κρατικές συντεχνίες;

Γιατί ακόμη χαϊδεύουν τα αυτιά συγκεκριμένων κρατικών συντεχνιών ότι «θα υπάρξουν παράπλευρες λειτουργίες αντιστάθμισης της υπαγωγής τους στο ενιαίο μισθολόγιο» αν πράγματι είναι αποφασισμένοι να τηρήσουν σκληρή στάση; 

Πως θα δικαιολογηθούν στους ανέργους και τους αιχμαλώτους φορολογούμενους όταν αναγκαστούν να ομολογήσουν ύφεση και στο 2013 και μεταθέσουν το «φως στο τούνελ» το καλοκαίρι του 2014;